Johann Heinrich Pestalozzi: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m zob. też |
+1 |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
* Miłość wybiera sobie małe miejsce, które rozjaśnia; wszystko pozostałe jest w jej cieniu. |
* Miłość wybiera sobie małe miejsce, które rozjaśnia; wszystko pozostałe jest w jej cieniu. |
||
* Nie chcemy upaństwowienia człowieka, lecz uczłowieczenia państwa. |
|||
** Źródło: ''Leksykon złotych myśli'', wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998. |
|||
* Piękno ludzi jest największym pięknem ziemi. |
* Piękno ludzi jest największym pięknem ziemi. |
Wersja z 20:30, 18 lip 2011
Johann Heinrich Pestalozzi (1746–1827) – szwajcarski pedagog i pisarz.
- Aby w najmniejszej słomianej chacie było lepiej niż na całym świecie, to sami musimy znaleźć coś, co się do tego przyczyni.
- Bóg jest zawsze w pobliżu ludzi okazujących sobie miłość.
- Działając człowiek się uczy i czyny są mu pociechą.
- Miłość wybiera sobie małe miejsce, które rozjaśnia; wszystko pozostałe jest w jej cieniu.
- Nie chcemy upaństwowienia człowieka, lecz uczłowieczenia państwa.
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
- Piękno ludzi jest największym pięknem ziemi.
- Radości życia rodzinnego są najpiękniejsze na świecie, a radość, jakiej rodzice doświadczają na widok swych dzieci jest najświętsza.
- To, jak bardzo moje serce przywiązane jest do moich dzieci, jak ich radość staje się moją radością, muszą one odnajdować od rana do wieczora na mojej twarzy i w moich słowach.
- Wychowanie, jeśli nie jest wzorem i miłością, nie jest wychowaniem.
- Zobacz też: wychowanie