Fiodor Dostojewski: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
sortowanie, formatowanie automatyczne, drobne techniczne |
m →Inne: drobne merytoryczne |
||
Linia 156: | Linia 156: | ||
* Ludzie nawet się nie domyślają, jak sobie szpecą krajobrazy. |
* Ludzie nawet się nie domyślają, jak sobie szpecą krajobrazy. |
||
** Źródło: ''Leksykon złotych myśli'', wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998. |
|||
* Mądrość, która kieruje się despotyzmem wobec jednostki, jest głupotą. |
* Mądrość, która kieruje się despotyzmem wobec jednostki, jest głupotą. |
Wersja z 14:12, 25 maj 2011
Fiodor Dostojewski (1821–1881) – rosyjski pisarz.
Białe noce
- Bywają marzyciele, którzy obchodzą rocznice pojawienia się ich fantastycznych wizji.
- Mój Boże! Cała chwila rozkoszy! Czyż to mało choćby na całe życie człowiecze?
Biesy
- – Jeżeli moje brzemię nie ciąży mi, to dlatego, że mam taki charakter, a jeżeli panu bardziej ciąży – to też charakter. Nie ma co tak bardzo się tego wstydzić. Najwyżej trochę.
– Wiem, że mam nędzny charakter, lecz nie udaję siłacza.
– I niech pan nie udaje. Pan nie jest siłaczem.
- Napawanie się swoją władzą.
- Administratywnyj wostorg. (ros.)
- Źródło: cz. 1 (2, 4)
- Wiosła z drzewa klonowego… Żagle z płótna jedwabnego…
Bracia Karamazow
- Bóg dał kobiecie histerię w łaskawości swojej.
- Bywają chwile, kiedy ludzie kochają zbrodnie.
- Postać: Alosza Karamazow
- Jeżeli nie ma Boga, to wszystko jest dozwolone.
- Postać: Iwan Karamazow
- Ludzie uważają tę całą komedię za coś poważnego, nawet mimo swej niezaprzeczonej mądrości. To stanowi ich tragedię. No i cierpią, oczywiście, lecz... bądź co bądź żyją za to, żyją realnie, nie fantazjują, bo cierpienie to właśnie życie.
- Mój ideał to pójść do cerkwi i postawić w pokorze świeczkę, jak Boga kocham, naprawdę. Wtedy nastąpi kres moich cierpień.
- Postać: Diabeł
- Nie bójcie się życia, jak dobrze jest żyć, robiąc coś słusznego i sprawiedliwego.
- Nie jestem przeciwny Chrystusowi. Uważam, że była to nader humanitarna jednostka i gdyby żył w naszych czasach niewątpliwie przystąpiłby do rewolucjonistów.
- Nie ma troski nieprzerwanej i bardziej męczącej człowieka, gdy stanie się swobodnym, jak znaleźć sobie tego, komu pokłon odda.
- Wielu ludzi nie wierzy w Boga, ale w diabła wierzy.
- Postać: Diabeł
- Szeroki jest człowiek, zbyt szeroki. Ja bym go zwęził.
- Opis: ze „Spowiedzi gorącego serca” Mitieńki Karamazowa
- Za mało Bóg czasu dał, na dzień tylko dwadzieścia cztery godziny wyznaczył, tak że nie ma nieraz czasu i na wyspanie się, a cóż dopiero na pokutę.
- Daj młodemu człowiekowi mapę do Nieba, a odda Ci ją jutro... poprawioną.
Gracz
- Ciekawe i zabawne, ile niekiedy może wyrazić spojrzenie człowieka wstydliwego i chorobliwie powściągliwego, który się zakocha i to właśnie wówczas, gdy ów człowiek wolałby się raczej zapaść w ziemię niż cokolwiek wyrazić słowem lub spojrzeniem.
- Czym jestem dzisiaj? Zerem. Czym mogę być jutro? Jutro mogę zmartwychwstać i na nowo zacząć żyć! Mogę odnaleźć w sobie człowieka, dopóki ten jeszcze nie zginął!
- Jutro, jutro wszystko się skończy!
- Może po doznaniu tylu wrażeń dusza przestaje się nimi nasycać, tylko rozdrażnia się i żąda wrażeń coraz mocniejszych, aż do zupełnego wyczerpania.
Idiota
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Idiota (powieść).
- Delikatność i godność wypływa z głębi serca, a nie z lekcji tańca.
- Lepiej być nieszczęśliwym i wiedzieć, niż być szczęśliwym i żyć w nieświadomości.
- Obawiałem się tego, ale nie myślałem o Tym.
- W naszym stuleciu wszyscy są poszukiwaczami przygód.
- Zobacz też: przygoda
Zapiski z martwego domu
- Człowiek, który się dobrze śmieje, jest dobrym człowiekiem.
- Tu otwierał się inny, odrębny świat, do niczego niepodobny; tu panowały inne, odrębne prawa, inne obyczaje, inne nawyki i odruchy; tu trwał martwy za życia dom, a w nim życie jak nigdzie i ludzie niezwykli.
Zbrodnia i kara
- Albowiem trzeba, żeby każdy człowiek miał jakiekolwiek miejsce, dokąd by mógł pójść.
- Ci ludzie nawet kochają, tak jakby nienawidzili.
- Czasami trzeba gdzieś pójść gdziekolwiek bądź.
- Cierpienie i ból nieodłącznie towarzyszą szerokim horyzontom myślowym i głęboko współczującemu sercu.
- Cokolwiek jest dla ludzkości pożyteczne, to szlachetne.
- Człowiek jest podły, do wszystkiego przywyka.
- Człowiekiem jestem tylko dlatego, że kłamię.
- Dlaczegóż bowiem nie założyć, że wszystko to jest zrządzeniem przypadku, od którego niekiedy bardzo wiele zależy?
- Jeśli czekać, aż wszyscy zmądrzeją, za długo to potrwa.
- Kłamstwo – to jedyny człowieczy przywilej wobec wszystkich innych organizmów.
- Kłamstwo zawsze można przebaczyć; kłamstwo – to rzecz pożyteczna, gdyż wiedzie do prawdy.
- Kto kłamie, ten dociera do prawdy.
- Mówią, że w winie tkwi prawda.
- Ogarek ledwo już tlił się w koślawym lichtarzyku, rzucając w tym ubożuchnym pokoju smętne światło na mordercę i jawnogrzesznicę, których tak dziwnie zbliżyły słowa wiecznej księgi.
- Źródło: Część 4, rozdział IV
- Wszystko zależy od tego, w jakim otoczeniu i środowisku człowiek przebywa. Środowisko – to wszystko, sam człowiek jest niczym.
- Zełgać po swojemu – to nieomal lepsze niż powtórzyć prawdę za kim innym; w pierwszym wypadku jest się człowiekiem, w drugim tylko papugą.
Inne
- Anioł nigdy nie upada. Diabeł upada tak nisko, że nigdy się nie podniesie. Człowiek upada i powstaje.
- Bez cierpienia nie zrozumie się szczęścia.
- Błędy to droga do prawdy.
- Zobacz też: błąd
- Boga nie ma – jest tylko sumienie.
- Biblia należy do wszystkich – zarówno do ateistów, jak i do ludzi wierzących. To księga całej ludzkości.
- Być bohaterem przez minutę, godzinę jest o wiele łatwiej niż znosić trud codzienny w cichym heroizmie.
- Bywają minuty, gdy się w świadomości przeżywa znacznie więcej niż przez całe lata.
- Co to jest wierność kobiety? Jest to obawa przed utratą zdobytej pozycji.
- Człowiek może znieść bardzo dużo, lecz popełnia błąd sądząc, że potrafi znieść wszystko.
- Czyż nie odczuwam? Owszem. Im więcej piję, tym więcej odczuwam. Właśnie dlatego piję, że w trunku tym szukam współczucia i serca. Nie wesela szukam, lecz jedynie boleści... Piję, albowiem pragnę dotkliwiej cierpieć!
- Dlaczego ludzie potrafią lepiej umierać niż żyć? Dlatego, że żyć trzeba długo, a umrzeć można prędko.
- Im wznioślejsza miłość, tym więcej w niej ambicji.
- Jak można przechodzić koło drzewa i nie być szczęśliwym, że się je widzi? Rozmawiać z człowiekiem i nie być szczęśliwym, że się go kocha?
- Jak przyjemnie jest powiedzieć człowiekowi coś miłego.
- Jakże wielką radość ma matka, kiedy widzi pierwszy uśmiech swojego dziecka. Taką samą radość odczuwa zawsze Bóg, kiedy widzi z wysokości nieba grzesznika, który zaczyna modlić się do niego całym sercem.
- Jedynie wierząc we własną nieśmiertelność, człowiek może uchwycić prawdziwe znaczenie swojego istnienia tu na ziemi.
- Kobieta jest z natury zła, jej egoizm zwycięża bowiem miłość.
- Kogo Bóg darzy wielką miłością, w kim pokłada wielkie nadzieje, na tego zsyła wielkie cierpienie, doświadcza go nieszczęściem.
- Kto kocha ludzi, kocha też ich radości. Bez radości nie można żyć.
- Kto pragnie ujrzeć twarzą w twarz żywego Boga, niech nie szuka Go na pustym fundamencie własnych myśli, lecz w miłości braterskiej.
- Ludzie nawet się nie domyślają, jak sobie szpecą krajobrazy.
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
- Mądrość, która kieruje się despotyzmem wobec jednostki, jest głupotą.
- Można popełnić podłość, nie będąc łajdakiem.
- Na czym polega wolność? Czy na tym, aby oddawać się wszystkim możliwym namiętnościom, czy też na tym, aby panować nad sobą i nad swoimi popędami?
- Najstraszniejsza ze wszystkiego jest świadomość niespełnionej miłości – na tym polega piekło.
- Na trupach i gruzach wojny i rewolucji światowej pozostaną tylko żydzi i ich złote miliardy.
- Nauka nie daje satysfakcji moralnej, albowiem nie udziela odpowiedzi na podstawowe pytania.
- Nawet jeśliby mi ktoś udowodnił, że prawda jest poza Chrystusem, wolałbym raczej pozostać z Chrystusem niż z prawdą.
- Nawet miłość grzeszna jest miłością Boga – rozpusta rozłącza.
- Nie ma na świecie nic trudniejszego nad szczerość i nic łatwiejszego nad pochlebstwo.
- Nie ma rzeczy bardziej niewiarygodnej od rzeczywistości.
- Niekiedy spotykamy ludzi zupełnie nam obcych, którymi zaczynamy się interesować od pierwszego wejrzenia, jakoś raptownie, znienacka, zanim choć słowem się do nich odezwiemy.
- Niezbadane są drogi, na których Bóg odnajduje człowieka.
- Plotka jest zawsze smakowita.
- Podstawową siłą pedagogiczną jest dom rodzinny.
- Pokorna miłość ma taką moc, że nic się jej oprzeć nie może.
- Prawdziwa sztuka jest zawsze współczesna.
- Realizm ograniczony końcem własnego nosa jest niebezpieczniejszy od najbardziej szalonej fantazji, ponieważ jest ślepy.
- Silna miłość do człowieka słabego bywa nieraz potężniejsza i bardziej męcząca niż wzajemne uczucie dwóch równych siebie charakterów, ponieważ mimo woli bierze się odpowiedzialność za słabszego.
- Sprawiedliwej sprawy nie zrujnuje kilka błędów.
- Szczęście nie polega na szczęściu, lecz na jego osiąganiu.
- Zobacz też: szczęście
- Świat pełen jest drogich nieobecnych.
- Taniec to nieme wyznanie miłosne.
- Ukorz się, dumny człowieku, i przede wszystkim złam swoją dumę.
- W logice tkwi zawsze pierwiastek nudy.
- Wieczny śmiech jest jałowy.
- Wolnością ludzi zawładnie ten, kto zapanuje nad ich sumieniami.
- Zły to znak, kiedy ludzie przestają rozumieć ironię, alegorię, żart.
- Życie to raj, do którego klucze są w naszych rękach.