Federico García Lorca: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m i -> í |
m r2.7.1) (robot dodaje: bg:Федерико Гарсия Лорка |
||
Linia 53: | Linia 53: | ||
[[Kategoria:Ofiary zamachów]] |
[[Kategoria:Ofiary zamachów]] |
||
[[bg:Федерико Гарсия Лорка]] |
|||
[[bs:Federico García Lorca]] |
[[bs:Federico García Lorca]] |
||
[[ca:Federico García Lorca]] |
[[ca:Federico García Lorca]] |
Wersja z 21:34, 26 kwi 2011
Federico García Lorca (1898–1936) – hiszpański poeta i dramatopisarz.
- Ani ty, ani ja
nie jesteśmy gotowi
aby się spotkać.
Ty... przecież wiesz...
Kocham go bardzo!
Idź dalej swoją drogą.
Na dłoniach
mam dziury
po gwoździach.
Czyż nie widzisz,
że krwawię?- Źródło: wiersz Spotkanie
- Aleją
Śmierć kroczy.
Zwiędłymi kwiatami pomarańczy
głowa jej koronowana.
Śpiewa i śpiewa
pieśń,
zawodzi jej gitara biała.- Źródło: wiersz Podzwonne
- Bardzo mało jest śpiewających aniołów,
bardzo mało jest szczekających psów,
tysiące skrzypiec mieści się w jednej dłoni.
- Dzisiaj odczuwam w mym sercu
gwiazd lekkie drżenie, lecz droga
zatraca się w duszy mgieł,
gubi się w gęstych obłokach.
- Gitara
cuda sprawia,
do płaczu marzenia namawia.
Łkania zagubionych dusz
wyrywają się z jej ust.- Źródło: wiersz Sześć strun
- Jak
wachlarz faluje
oliwek dojrzałych pole.
Nad oliwkami wisi
w deszczu lodowatym
niebo utopione.- Źródło: wiersz Pejzaż
- Krzyż.
(Koniec drogi.)
Odbijający się w kanale życia
(Wielokropek.)- Źródło: wiersz Krzyż
- Lament zaczyna
gitara.
Pęka jutrzenki
czara.
Nie oczekuj od niej
milczenia —
jest
nie do uciszenia.- Źródło: wiersz Gitara
- Na
rondzie
pląsa
dziewic sześć.
Trzy smukłe
i trzy puszyste.
Marzeń minionych goniły treść
lecz objął je Polifem złoty
w ramiona swe sprężyste.
Gitara!- Źródło: wiersz Tajemnica gitary
- Na wieży
żółtej
bije dzwon.
Na wietrze
żółtym
kuranty grzmią.- Źródło: wiersz Dzwon
- Nie chciałem.
Nie chciałem ci nic powiedzieć.- Źródło: Na uszko dziewczynie
- Są dusze, co mają
modre gwiazdy z niebios,
w liściach czasu zorzę
poranną uwiędłą
i czyste zakątki,
co w swym wnętrzu strzegą
szmeru snów minionych
i tęsknot.- Źródło: Są dusze, co mają...
- Setki kochanków
śpi snem wiecznym
w ziemi suchej, ziemi ciepłej.
(...)
Setki kochanków
śpi snem wiecznym,
ostatecznym.- Źródło: wiersz De profundis
- Żaden poeta nie wie, czym jest poezja.