Ucieczka z kina "Wolność": Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m sortowanie, kat.
Alessia (dyskusja | edycje)
+1, drobne redakcyjne
Linia 1: Linia 1:
'''[[w:Ucieczka z kina "Wolność"|Ucieczka z kina «Wolność»]]''' – polski dramat psychologiczny z 1990 r. w reżyserii [[Wojciech Marczewski|Wojciecha Marczewskiego]] i z jego scenariuszem.
'''[[w:Ucieczka z kina "Wolność"|Ucieczka z kina «Wolność»]]''' – polski dramat psychologiczny z 1990 r. w reżyserii [[Wojciech Marczewski|Wojciecha Marczewskiego]] i z jego scenariuszem.
==Wypowiedzi postaci==
* (...) jeżeli nie godność, to co człowiekowi w życiu zostaje?
* (...) jeżeli nie godność, to co człowiekowi w życiu zostaje?
** Postać: profesor
** Postać: profesor


==Cenzor==
===Cenzor===
* Cenzura jest potrzebna. Cenzurowanie jest sztuką. Dobry cenzor powinien być artystą. Poza tym to jest gra.(...) z chwilą zlikwidowania cenzury jako instytucji obowiązek cenzurowania spadnie na was.
* Cenzura jest potrzebna. Cenzurowanie jest sztuką. Dobry cenzor powinien być artystą. Poza tym to jest gra.(...) z chwilą zlikwidowania cenzury jako instytucji obowiązek cenzurowania spadnie na was.
** Opis: najprawdopodobniej do cenzorów lub przyszłych cenzorów.
** Opis: najprawdopodobniej do cenzorów lub przyszłych cenzorów.
Linia 18: Linia 19:
* Zabraniam (...) wszystkim kierownikom kina śpiewać. Zabraniam aktorom odmawiać umierać (...).
* Zabraniam (...) wszystkim kierownikom kina śpiewać. Zabraniam aktorom odmawiać umierać (...).


==Sekretarz==
===Sekretarz===
* Ci z ekranu mówią naprawdę to, co chcą?
* Ci z ekranu mówią naprawdę to, co chcą?


* Jak nie ma konkretów, to w ogóle nie ma o czym rozmawiać.
* Jak nie ma konkretów, to w ogóle nie ma o czym rozmawiać.

==O filmie==
* Postać cenzora nie cieszy się u naszych twórców szczególnym wzięciem. Trudno się dziwić. Nawet diabelskie rogi wydają się być zbyt zaszczytną charakteryzacją dla tego bezbarwnego funkcjonariusza kłamstwa. Jednakże Marczewski znalazł dla niego interesujące emploi. Cenzor w jego filmie, jako współautor nierzeczywistej wizji świata, jest jedyną osobą, do której przemówić potrafi rzeczywistość zrewoltowana. On bowiem żyje na granicy obłędu. Tak więc zadaniem Janusza Gajosa w głównej roli było ukazanie reakcji natury trywialnej i cynicznej na dręczące wyzwanie prawdy. Z tego trudnego zadania Gajos wywiązał się brawurowo, tworząc jedną z najlepszych kreacji w swojej aktorskiej karierze.
** Autor: [[Jan Józef Szczepański]], ''Bardzo poważny żart Marczewskiego'', „Film” 1990, nr 52





Wersja z 16:38, 12 kwi 2011

Ucieczka z kina «Wolność» – polski dramat psychologiczny z 1990 r. w reżyserii Wojciecha Marczewskiego i z jego scenariuszem.

Wypowiedzi postaci

  • (...) jeżeli nie godność, to co człowiekowi w życiu zostaje?
    • Postać: profesor

Cenzor

  • Cenzura jest potrzebna. Cenzurowanie jest sztuką. Dobry cenzor powinien być artystą. Poza tym to jest gra.(...) z chwilą zlikwidowania cenzury jako instytucji obowiązek cenzurowania spadnie na was.
    • Opis: najprawdopodobniej do cenzorów lub przyszłych cenzorów.
    • Zobacz też: cenzor, cenzura
  • Czekają na cud. Wierzą, że Bóg się nad nimi zlituje, da im nowe żony, lepsze dzieci.(...) Chcą zmienić swoje życie, tak jak ci na ekranie
    • Opis: o tłumie przed kinem.
  • (...) ludzie przestali się buntować, więc zaczęła się buntować materia.
  • Tylko żebyś pan nie fałszował!
    • Opis: do mężczyzny, który pragnie śpiewać.
  • Zabraniam (...) wszystkim kierownikom kina śpiewać. Zabraniam aktorom odmawiać umierać (...).

Sekretarz

  • Ci z ekranu mówią naprawdę to, co chcą?
  • Jak nie ma konkretów, to w ogóle nie ma o czym rozmawiać.

O filmie

  • Postać cenzora nie cieszy się u naszych twórców szczególnym wzięciem. Trudno się dziwić. Nawet diabelskie rogi wydają się być zbyt zaszczytną charakteryzacją dla tego bezbarwnego funkcjonariusza kłamstwa. Jednakże Marczewski znalazł dla niego interesujące emploi. Cenzor w jego filmie, jako współautor nierzeczywistej wizji świata, jest jedyną osobą, do której przemówić potrafi rzeczywistość zrewoltowana. On bowiem żyje na granicy obłędu. Tak więc zadaniem Janusza Gajosa w głównej roli było ukazanie reakcji natury trywialnej i cynicznej na dręczące wyzwanie prawdy. Z tego trudnego zadania Gajos wywiązał się brawurowo, tworząc jedną z najlepszych kreacji w swojej aktorskiej karierze.