Publiczność: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m int. |
nowy cytat |
||
Linia 20: | Linia 20: | ||
** Autor: [[Jonathan Carroll]], ''Całując ul'' |
** Autor: [[Jonathan Carroll]], ''Całując ul'' |
||
* Widz to nie ktoś, kto niczego nie pojmuje, kto się bulwersuje, kto nienawidzi, kto się śmieje; widz to ktoś, kto rozumie, kto sympatyzuje, kto kocha i kto się pasjonuje. Taki widz sieje zgorszenie w równym stopniu co twórca: obaj łamią porządek zachowawczości wymagający albo milczenia, albo sprawozdania złożonego w zwykłym języku, który nie odbiega od przeciętnej. |
|||
** Autor: [[Pier Paolo Pasolini]], ''Kino niepopularne'', „Nuovi Argomenti”, nr 20/1970, tłum. Mateusz Salwa. |
|||
[[Kategoria:Człowiek]] |
[[Kategoria:Człowiek]] |
Wersja z 22:36, 9 lut 2011
Publiczność – grupa ludzi oglądająca coś lub słuchająca czegoś.
- Kiedy tłum żywo reaguje, rosną ci skrzydła i dajesz z siebie wszystko. Granie dla publiczności, która cię nienawidzi, jest jak brnięcie po szyję przez bagno.
- Autor: Emma Bull, Wojna o Dąb
- Zobacz też: tłum
- Nie ma w sztuce konfliktu? Ależ jest, z pewnością,
Między autorem a publicznością.- Autor: Antoni Marianowicz, Sprawa konfliktu
- Powodzenie u publiczności – to jest kryterium.
- Autor: Alfred Hitchcock
- Publiczność oklaskuje sztuczne ognie, ale nigdy wschód słońca.
- Autor: Christian Friedrich Hebbel
- Publiczność. Ona decyduje, że teatr jest wyjątkowy i dla aktora niezastąpiony. Na dodatek w spektaklu swoją rolę grasz od początku do końca, masz nad nią całkowitą kontrolę. W filmie jest inaczej, fragmentarycznie. Grasz poszczególne sceny w różne dni i tak naprawdę nigdy nie wiesz, jak to się ułoży w całość.
- Autor: Arkadiusz Jakubik, Wywiad, 2005
- Póki nie ma publiczności, nic nie jest prawdziwe.
- Autor: Jonathan Carroll, Całując ul
- Widz to nie ktoś, kto niczego nie pojmuje, kto się bulwersuje, kto nienawidzi, kto się śmieje; widz to ktoś, kto rozumie, kto sympatyzuje, kto kocha i kto się pasjonuje. Taki widz sieje zgorszenie w równym stopniu co twórca: obaj łamią porządek zachowawczości wymagający albo milczenia, albo sprawozdania złożonego w zwykłym języku, który nie odbiega od przeciętnej.
- Autor: Pier Paolo Pasolini, Kino niepopularne, „Nuovi Argomenti”, nr 20/1970, tłum. Mateusz Salwa.