Manifest surrealizmu: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
zm kat |
m drobne redakcyjne, int. |
||
Linia 15: | Linia 15: | ||
* Wędrowny śpiewak gdzie go szukać? w pamięci w domu na balu żarliwych. |
* Wędrowny śpiewak gdzie go szukać? w pamięci w domu na balu żarliwych. |
||
** Opis: przykłady poematów stworzonych z tytułów gazet |
** Opis: przykłady poematów stworzonych z tytułów gazet. |
||
==O ''Manifeście''== |
==O ''Manifeście''== |
||
* W owym czasie w grupie surrealistów nastąpił pewien zwrot. Pierwszy Manifest surrealizmu ukazał się przed dziewięciu laty. Dawno skończyły się skandale, wybryki i awantury. Nie było już w ogóle mowy o nieuleczalnej rozpaczy, o stanach furii i regularnych sabotażach... Do przeszłości należały pamiętne seanse „automatycznego pisania, hipnotycznych snów i sprawozdań z marzeń sennych”, które miały – Breton żywił taką nadzieję – zasilić przyszłą poezję. |
* W owym czasie w grupie surrealistów nastąpił pewien zwrot. Pierwszy Manifest surrealizmu ukazał się przed dziewięciu laty. Dawno skończyły się skandale, wybryki i awantury. Nie było już w ogóle mowy o nieuleczalnej rozpaczy, o stanach furii i regularnych sabotażach... Do przeszłości należały pamiętne seanse „automatycznego pisania, hipnotycznych snów i sprawozdań z marzeń sennych”, które miały – Breton żywił taką nadzieję – zasilić przyszłą poezję. |
||
** Autor: [[Brassaï]] |
** Autor: [[Brassaï]] |
||
** Źródło: Rozmowy z Picassem |
** Źródło: ''Rozmowy z Picassem'' |
||
* W pierwszym „Manifeście surrealizmu”, gdzie wszystko jeszcze było na trzy ćwierci zabawą, mesjanizm ledwie się zaznaczał. Pisanie manifestów, głoszenie rewolucji surrealistycznej – z początku wyglądało na wesołe małpowanie ruchów społecznych, w czym zresztą surrealiści nie byli pierwsi. Mesjanistyczne ambicje nabrały niewiarygodnej powagi dopiero w „Drugim manifeście surrealizmu”. |
* W pierwszym „Manifeście surrealizmu”, gdzie wszystko jeszcze było na trzy ćwierci zabawą, mesjanizm ledwie się zaznaczał. Pisanie manifestów, głoszenie rewolucji surrealistycznej – z początku wyglądało na wesołe małpowanie ruchów społecznych, w czym zresztą surrealiści nie byli pierwsi. Mesjanistyczne ambicje nabrały niewiarygodnej powagi dopiero w „Drugim manifeście surrealizmu”. |
Wersja z 10:30, 9 sty 2011
Manifest surrealizmu – publikacja napisana André Bretona w 1924 roku.
- Na odosobnionym folwarku z każdym dniem pogarsza się to co przyjemne.
- Postawa realistyczna, dyktowana przez pozytywizm, od świętego Tomasza aż do Anatola France'a, wydaje mi się zaprzeczeniem wszelkiego wzlotu intelektualnego i moralnego. Czuję do niej obrzydzenie, bo łączy w sobie przeciętność, nienawiść i płytką pewność siebie.
- Surrealizm taki, jak go rozumiem, nie pozostawia wątpliwości co do naszego bezwzględnego nonkonformizmu, nie może być więc mowy o powołaniu go na świadka obrony w procesie wytoczonym realnemu światu. Przeciwnie, surrealizm będzie uzasadniał stan całkowitego roztargnienia, jaki mamy zamiar osiągnąć na tym świecie.
- Zobacz też: nonkonformizm
- Tylko słowo wolność potrafi mnie jeszcze porwać.
- Zobacz też: wolność
- Uważajcie na tlejący ogień w modłach o dobrą pogodę.
- Wartość obrazu zależy od piękności otrzymanej iskry.
- Wędrowny śpiewak gdzie go szukać? w pamięci w domu na balu żarliwych.
- Opis: przykłady poematów stworzonych z tytułów gazet.
O Manifeście
- W owym czasie w grupie surrealistów nastąpił pewien zwrot. Pierwszy Manifest surrealizmu ukazał się przed dziewięciu laty. Dawno skończyły się skandale, wybryki i awantury. Nie było już w ogóle mowy o nieuleczalnej rozpaczy, o stanach furii i regularnych sabotażach... Do przeszłości należały pamiętne seanse „automatycznego pisania, hipnotycznych snów i sprawozdań z marzeń sennych”, które miały – Breton żywił taką nadzieję – zasilić przyszłą poezję.
- Autor: Brassaï
- Źródło: Rozmowy z Picassem
- W pierwszym „Manifeście surrealizmu”, gdzie wszystko jeszcze było na trzy ćwierci zabawą, mesjanizm ledwie się zaznaczał. Pisanie manifestów, głoszenie rewolucji surrealistycznej – z początku wyglądało na wesołe małpowanie ruchów społecznych, w czym zresztą surrealiści nie byli pierwsi. Mesjanistyczne ambicje nabrały niewiarygodnej powagi dopiero w „Drugim manifeście surrealizmu”.
- Autor: Adam Ważyk