Anna Cieślak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Jos. (dyskusja | edycje)
+1
Alessia (dyskusja | edycje)
m standardowa ortografia tytułów, formatowanie automatyczne, kosm.
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Cieslak_Anna.jpg|mały|Anna Cieślak]]
[[Plik:Cieslak_Anna.jpg|mały|<center>Anna Cieślak</center>]]
'''[[w:Anna Cieślak|Anna Cieślak]]''' (ur. 1980) – polska aktorka.
'''[[w:Anna Cieślak|Anna Cieślak]]''' (ur. 1980) – polska aktorka.
* Buduję swoje życie w Krakowie – tu jest mój teatr, tutaj mam przyjaciół.(...) W Warszawie chyba nie mogłabym mieszkać.
* Buduję swoje życie w Krakowie – tu jest mój teatr, tutaj mam przyjaciół.(...) W Warszawie chyba nie mogłabym mieszkać.
Linia 5: Linia 5:


* Dla mnie aktorstwo ro ciągłe wyzwania. najpierw, żeby zdać do szkoły. Później, by zadebiutować, a teraz, aby utrzymać się w zawodzie.
* Dla mnie aktorstwo ro ciągłe wyzwania. najpierw, żeby zdać do szkoły. Później, by zadebiutować, a teraz, aby utrzymać się w zawodzie.
** Źródło: ''Joy'', 6(51)/2010
** Źródło: „Joy”, 6(51)/2010


* (...) im więcej zdobędziesz, posiądziesz, w środku będziesz coraz uboższy. Sama przeszłam przez taki etap i dziś w pełni świadomie mogę to powiedzieć. Bardzo chciałam kiedyś udowodnić sobie i innym, jaka jestem samodzielna i doskonale daję sobie ze wszystkim radę. Efekt tego był taki, że moi znajomi doszli do wniosku, iż skoro ja tak sobie dobrze radzę, to oni są mi już niepotrzebni.
* (...) im więcej zdobędziesz, posiądziesz, w środku będziesz coraz uboższy. Sama przeszłam przez taki etap i dziś w pełni świadomie mogę to powiedzieć. Bardzo chciałam kiedyś udowodnić sobie i innym, jaka jestem samodzielna i doskonale daję sobie ze wszystkim radę. Efekt tego był taki, że moi znajomi doszli do wniosku, iż skoro ja tak sobie dobrze radzę, to oni są mi już niepotrzebni.

Wersja z 13:06, 1 sty 2011

Anna Cieślak

Anna Cieślak (ur. 1980) – polska aktorka.

  • Buduję swoje życie w Krakowie – tu jest mój teatr, tutaj mam przyjaciół.(...) W Warszawie chyba nie mogłabym mieszkać.
    • Źródło: „Tina” nr 27, 15 lipca 2009.
  • Dla mnie aktorstwo ro ciągłe wyzwania. najpierw, żeby zdać do szkoły. Później, by zadebiutować, a teraz, aby utrzymać się w zawodzie.
    • Źródło: „Joy”, 6(51)/2010
  • (...) im więcej zdobędziesz, posiądziesz, w środku będziesz coraz uboższy. Sama przeszłam przez taki etap i dziś w pełni świadomie mogę to powiedzieć. Bardzo chciałam kiedyś udowodnić sobie i innym, jaka jestem samodzielna i doskonale daję sobie ze wszystkim radę. Efekt tego był taki, że moi znajomi doszli do wniosku, iż skoro ja tak sobie dobrze radzę, to oni są mi już niepotrzebni.
  • Kiedy zobaczyłam Masz na imię Justine po raz pierwszy, poryczałam się jak bóbr. Reżyser Franco de Pena dbał, by rozładowywać emocje towarzyszące szczególnie drastycznym scenom – na planie były one aktorskimi zadaniami, bardzo trudnymi, ale nieobciążającymi psychicznie. Tymczasem na ekranie, ułożone w całość, robią przejmujące wrażenie.
  • Podczas kręcenia jednej ze scen podeszło do nas dwóch kloszardów i zapytało, co my tu robimy. Odpowiedziałam im, że kręcimy film Jak żyć?. Wiesz, co mi odpowiedzieli? „To pani nie wie, jak żyć? Trzeba tak żyć, żeby przeżyć”.
  • (...) ten człowiek naprawdę kocha kino. Ma w sobie wiele pasji, nawet namiętności, aby je robić.
    • Opis: o Szymonie Jakubowskim, reżyserze.
    • Źródło: Wywiad, 2008
  • Trudno mi mówić o emocjach, które pojawiają się podczas grania. Nie umiem tego nazwać. Niektóre sytuacje po prostu się gra, może to intuicja, albo coś jeszcze innego.
  • W robieniu filmów naprawdę nie chodzi o to, żeby się totalnie nawzajem zajechać. Pokłócić się czy cokolwiek jeszcze.