Biblia (katolicka): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
m Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Radomil
Nie podano opisu zmian
Linia 43: Linia 43:
*Palec to Boży jest.
*Palec to Boży jest.
**Rozdz. 8, 19
**Rozdz. 8, 19

== Księga Przysłów ==
*Przewlekające się oczekiwanie przyprawia serce o chorobę, ale rzecz upragniona - gdy nadejdzie - jest drzewem życia.
** rozdz. 13:12


===Pieśn nad Pieśniami===
===Pieśn nad Pieśniami===
Linia 49: Linia 53:
**Rozdz. 6,10
**Rozdz. 6,10
**Cytat przytaczany w [[Imię róży|Imieniu róży]] [[Umberto Eco]].
**Cytat przytaczany w [[Imię róży|Imieniu róży]] [[Umberto Eco]].
*Obfite wody nie zdołają zgasić miłości ani jej nie zmyją rzeki. Choćby człowiek dał za miłość wszystkie kosztowne przedmioty ze swojego domu z całą pewnością by nimi wzgardzono.
** rozdz. 8:7


*Bo jak śmierć potężna jest miłość.
*Bo jak śmierć potężna jest miłość.

Wersja z 23:17, 7 gru 2005

Biblia, święta księga chrześcijaństwa

Cytaty według Biblii Tysiąclecia.
Wersje łacińskie według Wulgaty.

Stary Testament

Księga Rodzaju

  • Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię.
    • In principio creavit Deus caelum et terram.
    • Rozdz. 1,1
    • Zobacz też: Bóg, niebo, ziemia
  • Wtedy Bóg rzekł: "Niechaj się stanie światłość!" I stała się swiatłość.
    • Dixitque Deus: "Fiat lux!" Et facta est lux.
    • Rozdz. 1,3
    • Zobacz też: światło
  • Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz.
    • Et creavit Deus hominem ad imaginem suam.
    • Rozdz. 1,27
    • Zobacz też: człowiek
  • A Bóg widział, że wszystko co uczynił, było bardzo dobre.
    • Viditque Deus cuncta, quae fecit, et ecce erant valde bona.
    • Rozdz. 1,31
  • Czyż jestem stróżem brata mego?
    • Num custos fratris mei sum ego?
    • Rozdz. 4,9
    • Zobacz też: brat
  • Bądźcie płodni i mnóżcie się, abyście zaludnili ziemię.
    • Crescite et multiplicamini et implete terram.
    • Rozdz. 9,1
  • A obejźrzawszy się żona jego nazad, obrócona jest w słup soli.
    • Respiciensque uxor eius post se versa est in statuam salis.
    • Rozdz. 19,26

Księga Wyjścia

  • Palec to Boży jest.
    • Rozdz. 8, 19

Księga Przysłów

  • Przewlekające się oczekiwanie przyprawia serce o chorobę, ale rzecz upragniona - gdy nadejdzie - jest drzewem życia.
    • rozdz. 13:12

Pieśn nad Pieśniami

  • Kimże jest ta, która świeci z wysoka jako zorza, piękna jak księżyc, jaśniejąca jak słońce, groźna jak zbrojne zastępy?
    • Quae est ista, quae progreditur quasi aurora consurgens, pulchra ut luna, electa ut sol,terribilis ut acies ordinata?"
    • Rozdz. 6,10
    • Cytat przytaczany w Imieniu róży Umberto Eco.
  • Obfite wody nie zdołają zgasić miłości ani jej nie zmyją rzeki. Choćby człowiek dał za miłość wszystkie kosztowne przedmioty ze swojego domu z całą pewnością by nimi wzgardzono.
    • rozdz. 8:7
  • Bo jak śmierć potężna jest miłość.

Księga Koheleta (Eklezjastesa)

  • Marność nad marnościami, powiada Kohelet, marność nad marnościami - wszystko marność.
    • Vanitas vanitatum, dixit Ecclesiastes, vanitas vanitatum - omnia vanitas.
    • Rozdz. 1,2
  • Nic nie masz nowego pod słońcem.
    • Nihil sub sole novum (łac.)
    • Rozdz. 1,10
  • Nie ma pamięci o tych, co dawniej żyli, ani też o tych,
    co będą kiedyś żyli, nie będzie wspomnienia u tych,
    co będą potem.
    • Rozdz. 1,11, BT
  • Więc za szczęśliwych uznałem marłych, którzy dawno już zeszli,
    od żyjących, których życie jeszcze trwa.
    • Rozdz. 4,2, BT

Księga Psalmów

  • Usta mają, ale nie mówią;
    oczy mają, ale nie widzą.
    Uszy mają, ale nie słyszą;
    nozdrza mają, ale nie czują zapachu.
    • Os habent et non loquentur,
      oculos habent et non videbunt.
      Aures habent et non audient,
      nares habent et non odorabunt.
    • Rozdz. 115, 5-6

Księga Ozeasza

  • Wiatr siać będą, a wicher pożną.
    • wg Biblii Tysiąclecia: Oni wiatr sieją, zbierać będą burzę.
    • Quia ventum seminabunt et turbinem metent
    • Rozdz. 8,7

Nowy Testament

Ewangelia według św. Mateusza

  • Głos wołającego na pustyni:
    Przygotujcie drogę Panu,
    Dla Niego prostujcie ścieżki!
    • Vox clamantis in deserto:
      parate viam Domini,
      rectas facite semitas eius!
    • Rozdz. 3,3
  • Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
    • Non in pane solo vivet homo sed in omni verbo quod procedit de ore Dei.
    • Rozdz. 4,4
    • Zobacz też: chleb, słowo
  • Niech mowa wasza będzie: Tak, tak, nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi.
    • Sit autem sermo vester: "Est, est", "Non, non"; quod autem his abundantius est, a Malo est.
    • Rozdz. 5,37
  • Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują.
    • Diligite inimicos vestros et orate pro persequentibus vos.
    • Rozdz. 5,44
  • Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie, kołaczcie, a otworzą wam.
    • Petite et dabitur vobis quaerite et invenietis pulsate et aperietur vobis.
    • Rozdz. 7,7
  • Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego.
    • Facilius est camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare in regnum Dei.
    • Rozdz. 19,24
  • Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny.
    • Vigilate itaque, quia nescitis diem neque horam.
    • Rozdz. 25,13
  • Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?
    • Eli, Eli, lema sabachtani? (aramejski)
    • Rozdz. 27,46
    • Zobacz też: Bóg

Ewangelia według św. Marka

  • To jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie.
    • Tu es Filius meus dilectus; in te complacui.
    • Rozdz. 1,11

Ewangelia według św. Łukasza

  • Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie.
    • Cui multum datum est multum quaeretur ab eo.
    • Rozdz. 12,48
  • Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie.
    • Benedictus, qui venit in nomine Domini.
    • Rozdz. 13,35
  • Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie.
    • Qui fidelis est in minimo, et in maiori fidelis est; et, qui in modico iniquus est, et in maiori iniquus est.
    • Rozdz. 16, 10

Ewangelia według św. Jana

Na początku było Słowo,
a Słowo było u Boga
i Bogiem było Słowo.

Ono było na poczatku u Boga.

Wszystko przez Nie się stało,
a bez Niego nic się nie stało,
co się stało.

W Nim było życie,
a życie było światłością ludzi,

a światłość w ciemności świeci
i ciemność jej nie ogarnęła.

Pojawił się człowiek posłany przez Boga —
Jan mu było na imię.

Przyszedł on na świadectwo,
aby zaświadczyć o światłości,
by wszyscy uwierzyli przez niego.

Nie był on światłością,
lecz [posłanym], aby zaświadczyć o światłości.

Była światłość prawdziwa,
która oświeca każdego człowieka,
gdy na świat przychodzi.

Na świecie było [Słowo],
a świat stał się przez Nie,
lecz świat go nie poznał.

Przyszło do swojej własności,
a swoi go nie przyjęli.

Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli,
dało moc, aby stali sie dziećmi Bożymi,
tym, którzy wierzą w imię Jego —

którzy ani z krwi,
ani z żądzy ciała,
ani z woli męża,
ale z Boga się narodzili.

A Słowo stało się ciałem
i zamieszkało wśród nas.
I oglądaliśmy Jego chwałę,
chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca,
pełen łaski i prawdy.
Εν αρχή ήν ο Λόγος,
και ο Λόγος ήν πρός τον Θεόν,
και Θεός ήν ο Λόγος.

Ούτος ήν εν αρχή πρός τον Θεόν.

Πάντα δι΄αυτού εγένετο,
και χωρίς αυτού εγένετο ουδέν έν,
ό γέγονεν.

Εν αυτώ ζωή ήν,
και η ζωή ήν το φώς των ανθρώπων.

Και το φώς εν τη σκότία φαίνει,
και η σκοτία αυτό ου κατέλαβεν.

Εγένετο άνθρωπος απεσταλμένος παρά Θεού,
όνομα αυτώ Ιωάννης.

Ούτος ήλθεν εις μαρτυρίαν,
ίνα μαρτυρήση περί του φωτός,
ίνα πάντες πιστεύσωσι δι΄αυτού.

Ουκ ήν εκείνος το φώς,
αλλ΄ίνα μαρτυρήση περί του φωτός.

Ήν το φώς το αληθινόν,
ό φωτίζει πάντα άνθρωπον
ερχόμενον εις τον κόσμον.

Εν τω κόσμω ήν,
και ο κόσμος δι΄αυτού εγένετο,
και ο κόσμος αυτόν ουκ έγνω.

Εις τα ίδια ήλθε,
και οι ίδιοι αυτόν ου παρέλαβον.

Όσοι δε έλαβον αυτόν,
έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι,
τοις πιστεύουσιν εις το όνομα αυτού.

Οι ουκ εξ αιμάτων,
ουδέ εκ θελήματος σαρκός,
ουδέ εκ θελήματος ανδρός,
αλλ΄εκ Θεού εγγενήθησαν.

Και ο Λόγος σάρξ εγένετο,
και εσκήνωσεν εν ημίν,
(και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού,
δόξαν ως μονογενούς παρά Πατρός)
πλήρης χάριτος και αληθείας.
*Rozdz 1;1-14
  • Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne.
    • Sic enim dilexit Deus mundum, ut Filium suum unigenitum daret, ut omnis, qui credit in eum, non pereat, sed habeat vitam aeternam.
    • Rozdz. 3,16
  • Jam jest droga i prawda, i żywot.
    • Ego sum via et veritas et vita
    • Rozdz. 14, 6
  • Oto człowiek

Pierwszy list do Koryntian

Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.

Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił.
A miłości bym nie miał,
byłbym niczym.

I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.

Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą

nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;

nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.

Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.

Miłość nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą,
albo jak dar języków, który zniknie,
lub jak wiedza, której zabraknie.

Po części bowiem tylko poznajemy,
po części prorokujemy.

Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe,
zniknie to, co jest tylko częściowe.

Gdy byłem dzieckiem,
mówiłem jak dziecko,
czułem jak dziecko,
myślałem jak dziecko.
Kiedy zaś stałem się mężem,
wyzbyłem się tego, co dziecięce.

Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz:
Teraz poznaję po części,
wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany.

Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy:
z nich zaś największa jest miłość.
Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων,
ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω,
γέγονα χαλκὸς ἠχῶν
ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον.

καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν
καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα
καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν,
καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάναι,
ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω,
οὐθέν εἰμι.

κἂν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου,
καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυχήσωμαι,
ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω,
οὐδὲν ὠφελοῦμαι.

Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ,
χρηστεύεται ἡ ἀγάπη,
οὐ ζηλοῖ,
[ἡ ἀγάπη] οὐ περπερεύεται,
οὐ φυσιοῦται,

οὐκ ἀσχημονεῖ,
οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς,
οὐ παροξύνεται,
οὐ λογίζεται τὸ κακόν,

οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ,
συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ:

πάντα στέγει,
πάντα πιστεύει,
πάντα ἐλπίζει,
πάντα ὑπομένει.

Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε πίπτει.
εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται:
εἴτε γλῶσσαι, παύσονται:
εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται.

ἐκ μέρους γὰρ γινώσκομεν
καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν:

ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον,
τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται.

ὅτε ἤμην νήπιος,
ἐλάλουν ὡς νήπιος,
ἐφρόνουν ὡς νήπιος,
ἐλογιζόμην ὡς νήπιος:
ὅτε γέγονα ἀνήρ,
κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου.

βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι' ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι,
τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον:
ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους,
τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην.

νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα:
μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.
Si linguis hominum loquar et angelorum,
caritatem autem non habeam,
factus sum velut aes sonans
aut cymbalum tinniens.

Et si habuero prophetiam
et noverim mysteria omnia et omnem scientiam,
et si habuero omnem fidem,
ita ut montes transferam,
caritatem autem non habuero,
nihil sum.

Et si distribuero in cibos omnes facultates meas
et si tradidero corpus meum, ut glorier,
caritatem autem non habuero,
nihil mihi prodest.

Caritas patiens est,
benigna est caritas,
non æmulatur,
non agit superbe,
non inflatur,

non est ambitiosa,
non quaerit, quae sua sunt,
non irritatur,
non cogitat malum,

non gaudet super iniquitatem,
congaudet autem veritati;

omnia suffert,
omnia credit,
omnia sperat,
omnia sustinet.

Caritas numquam excidit.
Sive prophetiae, evacuabuntur;
sive linguæ, cessabunt;
sive scientia, destruetur.

Ex parte enim cognoscimus
et ex parte prophetamus;

cum autem venerit, quod perfectum est,
evacuabitur, quod ex parte est.

Cum essem parvulus,
loquebar ut parvulus,
sapiebam ut parvulus,
cogitabam ut parvulus;
quando factus sum vir,
evacuavi, quae erant parvuli.

Videmus enim nunc per speculum in ænigmate,
tunc autem facie ad faciem;
nunc cognosco ex parte,
tunc autem cognoscam, sicut et cognitus sum.

Nunc autem manet fides, spes, caritas, tria haec;
maior autem ex his est caritas.
Rozdz. 13,1-13
  • Będziecie na wiatr mówiącymi.
    • Eritis enim in aera loquentes.
    • Rozdz. 14, 9

Apokalipsa św. Jana

  • Jam jest Alfa i Omega.
    • Ego sum Alpha et Omega.
    • Rozdz. 1,8

Zobacz też