Andrzej Sapkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Linia 214: Linia 214:
** Postać: Vilgefortz z Roggeveen
** Postać: Vilgefortz z Roggeveen
** Źródło: ''Czas pogardy''.
** Źródło: ''Czas pogardy''.

* Przyjdzie gości w gaciach powitać. Ale po prawdzie, jacy goście, takie i powitanie.
** Postać: Bonhart
** Źródło: rozdział czwarty


* Uliczki dniem i nocą rozbrzmiewały muzyką, śpiewem, brzękiem kielichów i stukiem kufli, wiadomo bowiem, że nic nie wzmaga pragnienia tak, jak proces przyswajania wiedzy. Pomimo iż zarządzenie rektora zabraniało studentom i bakałarzom picia i hulania przed zapadnięciem zmroku, w Oxenfurcie pito i hulano całą dobę, na okrągło, wiadomo bowiem, że jeśli coś może wzmóc pragnienie jeszcze silniej niż proces przyswajania wiedzy, to tym czymś jest pełna lub częściowa prohibicja.
* Uliczki dniem i nocą rozbrzmiewały muzyką, śpiewem, brzękiem kielichów i stukiem kufli, wiadomo bowiem, że nic nie wzmaga pragnienia tak, jak proces przyswajania wiedzy. Pomimo iż zarządzenie rektora zabraniało studentom i bakałarzom picia i hulania przed zapadnięciem zmroku, w Oxenfurcie pito i hulano całą dobę, na okrągło, wiadomo bowiem, że jeśli coś może wzmóc pragnienie jeszcze silniej niż proces przyswajania wiedzy, to tym czymś jest pełna lub częściowa prohibicja.

Wersja z 18:25, 6 paź 2010

Andrzej Sapkowski z Nagrodą im. Janusza A. Zajdla

Andrzej Sapkowski (ur. 1948) – polski pisarz fantasy.

Uwaga: W dalszej części znajdują się cytaty ze szczegółami fabuły lub z zakończenia utworu.

Zbiory opowiadań

Ostatnie życzenie

  • Później mówiono, że człowiek ten nadszedł od północy od bramy Powroźniczej.
    • Źródło: Wiedźmin
    • Opis: zdanie, które zapoczątkowało opowiadania, a w późniejszym czasie również Sagę o wiedźminie Geralcie.
  • Z czego mam w tym czasie żyć? Skrzyknąć kilka panienek, kupić wóz i zorganizować objazdowy dom rozpusty?
    • Opis: Geralt do Nenneke, która sugerowała by przestał być wiedźminem.
    • Źródło: Głos rozsądku II.
  • A taka to była spokojna okolica. Nawet skrzaty z rzadka jeno szczały tu babom do mleka.
    • Opis: Caldemeyn do Geralta.
    • Źródło: Mniejsze Zło.
  • Istnieje tylko Zło i Wielkie Zło, a za nimi oboma, w cieniu, stoi Bardzo Wielkie Zło. Bardzo Wielkie Zło, Geralt, to takie, którego nawet wyobrazić sobie nie możesz, choćbyś myślał, że nic już nie może cię zaskoczyć. I widzisz, Geralt, niekiedy bywa tak, że Bardzo Wielkie Zło chwyci cię za gardło i powie: „Wybieraj, bratku, albo ja, albo tamto, trochę mniejsze”.(...) Mniejsze zło istnieje, ale my nie możemy wybierać go sami. To Bardzo Wielkie Zło potrafi nas do takiego wyboru zmusić. Czy tego chcemy, czy nie.
    • Opis: Renfri w rozmowie z Geraltem.
    • Źródło: Mniejsze zło.
    • Zobacz też: zło.
  • I widzisz, Geralt, słuchając, jak kmieć gulgocze i krztusi się, patrząc, jak wierzga nogami, poczułam, że ślady jego kija i pięści nie bolą już nic a nic, i że jest mi dobrze, tak dobrze, że aż... Odeszłam rano, pogwizdując, zdrowa, wesoła i szczęśliwa. I później, za każdym razem było tak samo. Gdyby było inaczej, któż traciłby czas na zemstę?
    • Opis: Renfri w rozmowie z Geraltem.
    • Źródło: Mniejsze zło.
  • ... stwierdzono wręcz niepoczytalną skłonność do okrucieństwa, agresji, gwałtownych wybuchów gniewu a także wybujały temperament.
    -u każdej baby można stwierdzić coś takiego.
    • Opis: rozmowa Geralta z czarodziejem Stregoborem.
    • Źródło: Mniejsze zło.
  • – To będziesz chodził głodny. Chyba, że zmienisz pracę.
    – Na jaką?
    – Na byle jaką. Zostań kapłanem. Byłbyś niezły z twoimi skrupułami, z twoją moralnością, z twoją wiedzą o naturze ludzi i wszelkiej rzeczy. To, że nie wierzysz w wszelkich bogów, problemu stanowić nie powinno. Mało znam kapłanów, którzy wierzą. Zostań kapłanem i przestań użalać się nad sobą.
    • Opis: rozmowa Jaskra i Geralta.
    • Źródło: Głos rozsądku V
  • Więcej tolerancji, jeśli łaska.[...] Twoja matka, jak widzę, musiała dostatecznie często chodzić sama po lesie, byś miał powody zastanawiać się nad własnym pochodzeniem.
    • Opis: Geralt do półelfa.
    • Źródło: Mniejsze zło.
  • Wiedźmin spotykał w życiu złodziei wyglądających jak rajcy miejscy, rajców wyglądających jak proszalne dziady, nierządnice wyglądające jak królewny, królewny wyglądające jak cielne krowy i królów wyglądających jak złodzieje.
    • Źródło: Mniejsze Zło.
  • Zło to zło. Mniejsze, większe, średnie, wszystko jedno, proporcje są umowne a granice zatarte (...), jeżeli mam wybierać pomiędzy jednym złem a drugim, to wolę nie wybierać wcale.
    • Opis: Geralt w rozmowie z magiem Stregoborem
    • Źródło: Mniejsze Zło.
    • Zobacz też: zło.
  • Świat się zmienia, słońce zachodzi, a wódka się kończy.
    • Opis: Jaskier do Geralta
    • Źródło: Głos rozsądku V
  • Jaskier obejrzał się nagle.
    – Ktoś jedzie za nami – powiedział podniecony. – Na wozie!
    – Niesłychane – zadrwił wiedźmin, nie oglądając się. – Na wozie? A ja myślałem, że tutejsi jeżdżą na nietopyrzach.”
    • Źródło: Kraniec świata.
  • Potrzebuję dla mojej ballady tytułu. Ładnego tytułu.
    – Może „Kraniec świata”?
    – Banalne (...) Hm... Niech pomyślę... „Tam, gdzie...” Cholera. „Tam, gdzie...”
    – Dobranoc – powiedział diabeł.
    • Źródło: Kraniec Świata.
    • Zobacz też: diabeł.
  • Ludzie (...) lubią wymyślać potwory i potworności. Sami sobie wydają się wtedy mniej potworni (...) Wtedy jakoś lżej im się robi na sercu. I łatwiej im żyć.
    • Źródło: Ostatnie Życzenie.
  • Myśmy są porządni złodzieje, nie jacyś polityczni. Myśmy się na władzę nie zamachiwali. Myśmy ino kradli.
    • Opis: więzień z lochu do Geralta.
    • Źródło: Ostatnie życzenie.
  • Skorzystaj z okazji i sam też się wykąp. Po zapachu jestem w stanie domyślić się nie tylko rasy i wieku, ale i maści twojego konia.
    • Opis: Yennefer do Geralta w czasie pierwszego ich spotkania.
    • Źródło: Ostatnie Życzenie.
  • Rycerz bez blizny to kutas, nie rycerz!
    • Źródło: Głos rozsądku VII.
    • Zobacz też: rycerz.

Miecz przeznaczenia

Granica możliwości

  • – Cóż, takie czasy. Stworzenia, które wy zwykliście zwać potworami, od pewnego czasu czują się coraz bardziej zagrożone przez ludzi. Nie dają już sobie rady same. Potrzebują obrońcy. Takiego... wiedźmina.
    • Opis: Smok Villentretenmerth do Geralta i Yennefer.
  • – Hej! – ryczał Yarpen Zigrin siedzący na koźle, wskazując na Yennefer. – Coś się tam czerni na szlaku! Ciekawe, co to? Wygląda jak kobyła!
    – Bez ochyby! – odwrzasnął Jaskier odsuwając na tył głowy śliwkowy kapelusik. – To kobyła! Wierzchem na wałachu! Niebywałe!
    • Opis: Jaskier i Yarpen Zigrin o Yennefer
  • – Nie uczcie mnie jak gadać. Chodziłem w poselstwa już wtedy, kiedy wy jeszczeście na chleb mówili: „bep”, a na muchy: „tapty”.
    • Opis: Yarpen Zigrin do kanclerza Gyllenstierna.
  • Nie zabija się legendy.
    • Opis: czarodziej Dorregaray do wojowników chcących zabić złotego smoka.
    • Zobacz też: legenda.
  • Niech mnie kleszcze oblezą, jeśli nie traktuję was lepiej niż powietrze. Powietrze dla przykładu, zdarza mi się zepsuć, na co wobec was nie ośmieliłbym się żadną miarą.
    • Opis: Yarpen do Yennefer na naradzie przed polowaniem na smoka.

Okruch lodu

  • A ja... ja lubię legendy elfów, są takie piękne. Szkoda, że ludzie nie mają takich legend. Może kiedyś będą mieli? Może stworzą je? Ale o czym mają traktować legendy ludzi? Dookoła, gdziekolwiek spojrzeć, szarość i nijakość. Nawet to, co pięknie się zaczyna, wiedzie rychło w nudę i pospolitość, w ten ludzki rytuał, ten nużący rytm, nazywany życiem.
    • Postać: Yennefer.
  • A są rzeczy, których nie sposób zdobyć nawet magią. I są dary, których nie wolno przyjąć jeśli nie jest się w stanie odwzajemnić ich... czymś równie cennym. W przeciwnym razie taki dar przecieknie przez palce, stopi się niby okruch lodu, zaciśnięty w dłoni. Zostanie tylko żal, poczucie straty i krzywdy...
    • Opis: Yennefer w rozmowie z Geraltem.
  • Jak zwykle było niezwykle.
    • Opis: Geralt i Yennefer, po wspólnie spędzonej nocy.

Wieczny ogień

  • Na bogów, ja też znam takie, które ładniej odmawiają, niż ona daje.
    • Postać: Jaskier.
  • – Niech więc pali się w nas ta nadzieja (...). Bo jeżeli jest coś, co jest wspólne... Dla ciebie, dla mnie... dla innych... to tym czymś jest właśnie nadzieja.
    • Opis: słowa Chappelle w rozmowie z Geraltem.

Trochę poświęcenia

  • A tak. Bo ja też cię kocham, głupku. A co to by była za miłość, gdyby kochającego nie było stać na trochę poświęcenia.
    • Opis: Syrena Sh'eenaz do księcia Aglovala po zmienieniu się w człowieka.
  • Magik przegiął różdżkę ociupinkę.
    • Opis: Włodarz Zelest o czarodzieju, który chcąc wybić topielce, zniszczył całą faunę i florę jeziora.
  • Niczego nie czuję, stwierdził ze zgrozą, niczego, najmniejszego wzruszenia. To, że teraz obejmę jej plecy, to gest rozmyślny, wyważony, nie spontaniczny. Obejmę ją, bo czuję, że tak trzeba, nie dlatego, że pragnę. Niczego nie czuję.(....) Trochę poświęcenia, pomyślał, tylko trochę poświęcenia. To ją przecież uspokoi, uścisk, pocałunek, spokojne pieszczoty... Ona nie chce więcej. A nawet, gdyby chciała, to co? Trochę poświęcenia, bardzo mało poświęcenia, przecież jest piękna i warta... Gdyby chciała więcej... To ją uspokoi. Cichy, spokojny, delikatny akt miłosny. A ja... Mnie przecież jest wszystko jedno, bo Essi pachnie werbeną, nie bzem i agrestem, nie ma chłodnej, elektryzującej skóry, włosy Essi nie są czarnym tornadem lśniących loków, oczy Essi są piękne, miękkie, ciepłe i modre, nie płoną zimnym, beznamiętnym, głębokim fioletem. Essi uśnie potem, odwróci głowę, otworzy lekko usta, Essi nie uśmiechnie się z tryumfem. Bo Essi... Essi nie jest Yennefer.
    • Opis: myśli Geralta gdy Essi wyznaje miłość.
  • Nigdy nie ma się drugiej okazji, żeby zrobić pierwsze wrażenie.
  • Jesteś wrażliwy – powiedziała cicho. – W głębi duszy pełnej niepokoju. Nie zwiedzie mnie twoja kamienna twarz i zimny głos.
    • Opis: Essi Daven o Geralcie.
  • [Żałuję] Że nie znam Cię tak długo jak Jaskier, tak długo, żeby móc wiedzieć i pamiętać o Twoich urodzinach. Żeby móc dawać ci prezenty i sprawiać radość, żeby móc... nazywać cię Pacynką.
    • Opis: wyznania Geralta względem Oczka.

Miecz przeznaczenia

  • Miecz przeznaczenia ma dwa ostrza. Jednym jesteś ty.
  • – Skąd wiesz, że Ciri chciałaby ze mną pójść? Ze starych przepowiedni?
    – Nie – powiedział poważnie Myszowór. – Stąd, że usnęła dopiero wtedy, gdy ją przytuliłeś. Że mruczy przez sen twoje imię i szuka rączką twojej ręki.
    • Opis: dialog Geralta z Myszowórem.
  • Zastanówmy się nad przyczyną Twojego milczenia. Logika jest matką wszelakiej wiedzy.
    • Opis: rozmowa Geralta i Calanthe z Cintry.
    • Zobacz też: logika.

Coś więcej

  • – Co jest w tej manierce, Geralt?
    – Gorzałka. Chcesz?
    – No chyba.
    • Opis: rozmowa Geralta z Jaskrem.
  • Najbardziej brakowało mi twojego milczenia.
    • Opis: Yennefer do Geralta, spotkanie po roku, dwóch miesiącach i osiemnastu dniach.
    • Zobacz też: milczenie
  • Ten, lub ci, którzy stworzyli nas dla siebie, powinni zadbać o coś więcej. Samo przeznaczenie nie wystarczy, to zbyt mało. Trzeba czegoś więcej.
    • Opis: Yennefer do Geralta.
  • – Zapomniałem Ci podziękować...
    – Nie wam, panie, dziękować, ale mnie. To wy mnie żeście ratowali, w mojej obronie ponieśliście uszczerbek. A ja? Co ja takiego uczyniłem? Że człeka rannego, bez czucia, opatrzyłem, na wóz pokładłem, nie dałem szczeznąć? To zwykła rzecz, panie wiedźmin.
    – Nie taka znowu zwykła, Yurga. Zostawiano mnie już... w podobnych sytuacjach... Jak psa...
    Kupiec, opuściwszy głowę, pomilczał.
    – Ano, cóż, paskudny otacza nas świat – mruknął wreszcie. – Ale to nie powód byśmy wszyscy paskudnieli.
    • Opis: rozmowa Geralta z kupcem Yurgą.

Coś się kończy, coś się zaczyna

  • Dlatego też mamy z Indykiem spółkę – on podpowiada mi na matmie i fizyce, a ja jemu na polskim i historii. Taka mała Samopomoc Chłopska, Consulting Company Limited.
    • Opis: główny bohater opowiadania o swoim koledze Indyku.
    • Źródło: W leju po bombie.
  • Nasz piękny park nosił niegdyś, jak opowiadał mi nieboszczyk dziadek, imię marszałka Piłsudskiego. Później, w czasie wojny, zmieniono tę nazwę na Park Horsta Wessela. Po wojnie patronami parku zostali bohaterowie Stalingradu i byli nimi bardzo długo – do czasu, gdy marszałek Piłsudski ponownie wrócił do łask, a jego popersie do parku. Później, gdzieś około 1993, nastała Era Szybkich Zmian. Marszałek Piłsudski zaczął się źle kojarzyć – nosił wąsy i robił przewroty, głównie w maju, a nie były to czasy, gdy można było tolerować w parkach popiersia facetów z wąsami, lubiących podnosić zbrojną rękę na legalną władzę, niezależnie od efektu i pory roku. Park przemianowano tedy na Park Orła Białego, ale wówczas inne narodowości, których na Suwałkach było już bez liku zaprotestowały gorąco. I czynnie. Wówczas nazwano park Ogrodem Ducha Świętego, ale po trzydniowym strajku banków postanowiono nazwę zmienić. Zaproponowano: Park Grunwaldzki, ale zaprotestowali Niemcy. Zaproponowano: Park Adama Mickiewicza, ale zaprotestowali Litwini ze względu na pisownię i inskrypcję „polski poeta” na projekcie pomnika. Zaproponowano: Park Przyjaźni, ale zaprotestowali wszyscy. W rezultacie ochrzczono park imieniem króla Jana III Sobieskiego i tak już zostało, prawdopodobnie dlatego, że odsetek Turków w Suwałkach jest znikomy, a ich lobby nie ma żadnej siły przebicia. Właściciel restauracji „Istanbul Kebab” Mustafa Baskar Yusuf Oglu mógł zaś sobie strajkować do usranej śmierci.
    • Opis: główny bohater opowiadania o parku w Suwałkach.
    • Źródło: W leju po bombie.
  • – Co to jest Graal?
    – Coś, czego się szuka. Coś, co jest najważniejsze. Coś, bez czego życie traci sens. Coś, bez czego jest się niepełnym, niedokończonym, niedoskonałym.
    Poeta wydął wargi i spojrzał na rycerza swym słynnym spojrzeniem, wzrokiem, w którym wyniosłość mieszała się z wesołą życzliwością.
    – Cały wieczór siedziałeś obok twego Graala, matołku.
    • Postacie: Jaskier, Galahad.
    • Opis: rozmowa o Ciri.
    • Źródło: Coś się kończy, coś się zaczyna.
  • – Jak to jest, panie Jaskier? Czy coś się zaczyna, czy coś się kończy?
    – Nie wiem. Ale jeśli ja tego nie wiem, to nikt tego nie wie. Wniosek: nic nigdy się nie kończy i nic się nie zaczyna.
    • Opis: rozmowa Galahada z Jaskrem, po ślubie Geralta.
    • Źródło: Coś się kończy, coś się zaczyna.
  • Za stodołą, gdzieś na płocie
    Kogut gromko pieje.
    Zaraz przyjdę, miła, do cię
    Ino się odleję.
    • Źródło: Coś się kończy, coś się zaczyna.

Saga o wiedźminie

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Saga o wiedźminie.
  • A czymże jest prawdziwa męskość, jeśli nie wymieszanymi we właściwych proporcjach klasą i szaleństwem?
  • A czy ty wiesz, Dijkstra, że mieć milion i nie mieć miliona to razem dwa miliony?
    • Opis: rozmowa Esterada z Dijkstrą.
    • Źródło: Wieża jaskółki.
  • Ale nie sądzę, żeby twój wytrawny gracz był w stanie mnie zaskoczyć. Nie po tym co ja tu przeszedłem. Rzucili się na mnie szpiedzy, opadły wymierające gady i gronostaje. Nakarmiono mnie nie istniejącym kawiorem. Nie gustujące w mężczyznach nimfomanki podawały w wątpliwość moją męskość, groziły gwałtem na jeżu, straszyły ciążą, ba, nawet orgazmem, i to takim któremu nie towarzyszą rytualne ruchy. Brrr...
    • Źródło: Czas pogardy.
  • Biedaków nigdy nie stać na nic. Dlatego właśnie są biedakami.
    • Źródło: Czas pogardy
  • Jaskier dzielił atrakcyjne kobiety, w tej liczbie i czarodziejki, na przemiłe, miłe, niemiłe i bardzo niemiłe. Przemiłe na propozycję pójścia do łóżka reagowały radosną zgodą, miłe wesołym śmiechem. Niemiłe reagowały w sposób trudny do przewidzenia. Do bardzo niemiłych trubadur zaliczał zaś te, wobec których sama myśl o złożeniu propozycji wywoływała dziwne zimno na plecach i drżenie kolan.
    • Źródło: Krew elfów.
  • Jedyną czynnością, która dobrze wychodzi samotnym, jest samogwałt.
  • Każdy sen, ten czarowny i piękny, zbyt długo śniony zamienia się w koszmar. A z takiego budzimy się z krzykiem.
    • Źródło: Pani Jeziora.
  • Krew na twoich rękach, Falka,
    Krew na twej sukience
    Płoń, płoń, Falka, za twe zbrodnie
    Spłoń i skonaj w męce!
    • Opis: motto do tomu drugiego.
    • Źródło: Czas pogardy.
  • Lepiej bez celu iść naprzód niż bez celu stać w miejscu, a z pewnością o niebo lepiej, niż bez celu się cofać.
    • Źródło: Wieża Jaskółki
  • Lepiej zaliczać się do niektórych, niż do wszystkich.
    • Źródło: Krew elfów.
  • O miłości wiemy niewiele. Z miłością jest jak z gruszką. Gruszka jest słodka i ma kształt. Spróbuj zdefiniować kształt gruszki.
    • Postać: Jaskier.
    • Źródło: Czas pogardy.
  • Pomyliłeś niebo z gwiazdami odbitymi nocą na powierzchni stawu.
    • Postać: Vilgefortz z Roggeveen
    • Źródło: Czas pogardy.
  • Przyjdzie gości w gaciach powitać. Ale po prawdzie, jacy goście, takie i powitanie.
    • Postać: Bonhart
    • Źródło: rozdział czwarty
  • Uliczki dniem i nocą rozbrzmiewały muzyką, śpiewem, brzękiem kielichów i stukiem kufli, wiadomo bowiem, że nic nie wzmaga pragnienia tak, jak proces przyswajania wiedzy. Pomimo iż zarządzenie rektora zabraniało studentom i bakałarzom picia i hulania przed zapadnięciem zmroku, w Oxenfurcie pito i hulano całą dobę, na okrągło, wiadomo bowiem, że jeśli coś może wzmóc pragnienie jeszcze silniej niż proces przyswajania wiedzy, to tym czymś jest pełna lub częściowa prohibicja.
    • Źródło: Krew elfów
  • Z miłością – powiedziała wolno Fringilla – jest jak z kolką nerkową. Dopóki nie chwyci cię atak, nawet sobie nie wyobrażasz, co to takiego. A gdy ci o tym opowiadają, nie wierzysz.
    • Opis: Fringilla Vigo w rozmowie Z Geraltem
    • Źródło: Pani Jeziora
    • Zobacz też: Miłość

Trylogia o Reynevanie

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Trylogia o Reynevanie.
  • A ja myślę, że całe zło tego świata bierze się z myślenia. Zwłaszcza w wykonaniu ludzi całkiem ku temu nie mających predyspozycji.
    • Źródło: Narrenturm.
  • – Zostaliśmy więc bez pociechy duchowej?
    – Jest wódka.
    • Opis: oficer husyckiej armii do Reinmara, kiedy ten dowiedział się, że w oddziale nie ma już kaznodziejów.
    • Źródło: Boży bojownicy. Warszawa: SuperNOWA, 2004, s. 563. ISBN 83-7054-167-4.
  • Wczoraj wieczór myślałem o ratowaniu świata.[...] Dziś rano o ratowaniu ludzkości. Ale cóż, trzeba mierzyć siły na zamiary. I ratować to, co można.
    • Opis: słowa wypowiedziane przez Samsona Miodka, który ze zgliszczy płonącego Barda wyniósł uratowanego z pożaru kotka.
    • Źródło: Narrenturm.
  • Prawda jest córą czasu poczętą w przypadkowym i krótkotrwałym romansie ze zbiegiem okoliczności.
    • Źródło: Lux perpetua.

Pozostałe opowiadania

  • Życie nie ustaje w zadziwianiu nas ironią.

Wywiady

Polityka nr 51/52,23 grudnia 2006 r.

  • Gdyby na jednym placu postawić fanów Chmielewskiej, a na drugim moich, to wcale nie jestem taki pewien, czy liczyłbym się w tej konkurencji.
  • Musiałem wyryć patykiem własne Rio Grande, bo gdybym popłynął cudzym korytem, wykryto by to momentalnie.
  • Tak jak pieczarka kwitnie wiadomo na czym, tak pisarz dojrzewa na fascynacjach lekturowych. Nie ma pisarza, który nie żyje fascynacją lekturową. Więc jeśli mam przywilej i tę przyjemność, by przysłużyć się komuś jako ta inspiracja kulturowa – czyli inaczej mówiąc: jako to tworzywo dla pieczarki – ależ proszę bardzo!
  • Terry Pratchett miał bezwzględną rację, gdy kiedyś mówił, że tylko głupi pisarz nie słucha tego, co mówią fani, ale że tylko supergłupi pisarz robi to, czego oni chcą.
  • Jestem jak najdalszy od wyobrażenia, że Bóg z szatanem walczą o naszą duszę. Zresztą, co to za walka? Niech ten Bóg, do cholery, wreszcie coś zrobi! niech kopnie tego diabła w dupę! A jeśli brzydzi się gwałtem i wzdraga przed przemocą niech mu choć zasądzi rujnującą grzywnę! Niech go zniszczy podatkami!

Inne

  • Biały człowiek powinien pracować trzy godziny dziennie. Przecież Bóg po to stworzył inne rasy – Żydów, Cyganów, aby pracowały za niego...
    • Opis: w odpowiedzi na pytanie, jak wygląda jego dzień pracy. Wypowiedź miała charakter żartu, lecz w prasie została przedstawiona jako pochwała rasizmu
    • Źródło: spotkanie z czytelnikami podczas konwentu Polcon 2005.
  • (Geralt z Rivii) w momentach stresu, chandry i weltschmerzu nader skłonny był do enuncjacji przesadnie emocjonalnych i nie zawsze przemyślanych. Przez lata po jego śmierci modne było wśród innych wiedźminów powiedzonko: „Nie bądź, kurwa, taki Geralt”.
    • Źródło: Nie bądź, kurwa, taki Geralt – wywiad Listy Sapek.
  • Nadające się do oglądania filmy fantasy można policzyć na palcach... no, niech będzie, że dwóch rąk. Ale rąk pracownika tartaku.
  • Jeśli książka się nie sprzedaje, to nie znaczy, że jest arcydziełem przerastającym czytelnika. To znaczy, że jest gówno warta.
  • Pan Bóg, jak wiadomo, tworzył świat przez bodajże tydzień, a potem spojrzał na swoje dzieło i powiedział: „Ooo kurwa!”. A później dodał: „A, mam jeszcze chwilę, teraz zrobię coś naprawdę ładnego. Coś mnie godnego, coś zaprawdę w boskim wymiarze. Coś takiego, co jest autentyczną kwintesencją piękna i nie ma wad”. I zrobił kota.
    • Źródło: Sapkowski & Bereś, Historia i fantastyka.
  • Moje sympatie są niezmiennie po stronie ofiar pogromów, antypatie zaś dotyczą gromiących, niezależnie od rasy, narodowości i wyznania.
    • Źródło: Sapkowski & Bereś, Historia i fantastyka.
  • Możemy nosić chińskie ciuchy, jeździć czeskimi autami, patrzeć w japońskie telewizory, gotować w niemieckich garnkach hiszpańskie pomidory i norweskie łososie. Co do kultury, to jednak wypadałoby mieć własną.
    • Źródło: Sapkowski & Bereś Historia i Fantastyka; str. 284; Warszawa 2005.
  • Po studiach humanistycznych można zostać tylko nauczycielem albo urzędowym gryzipiórkiem, czyli kimś, kogo skrót rozszyfrowuje się jako Dobry Urzędnik Państwowej Administracji.
    • Źródło: Sapkowski & Bereś, Historia i fantastyka.
  • Poglądy są jak dupa, każdy jakieś ma, ale po co od razu pokazywać...
    • Źródło: Światłość Wiekuista – wywiad Stanisława Beresia w Nowej Fantastyce, luty 2007.
    • Zobacz też: pogląd
  • Tylko złe książki mówią, jacy są ich autorzy. Dobre książki mówią, jacy są ich bohaterowie.
  • Widzę, że pan jest z gatunku tych ludzi, którzy mówią „Cogito ergo zoom”, czyli „Myślę, więc jezdem”.
    • Źródło: Historia i Fantastyka – wywiad – książka Stanisława Beresia z Andrzejem Sapkowskim.
  • Zacytuję tu Ninę Fioravanti – „zbyt wiele jest do rozwiązania problemów ważnych, by tracić czas na studia nad dupą”.
  • Tak narodziła się tradycja, która towarzyszy ludzkości do dzisiaj: Niecywilizowanych, którzy mordują, trzeba w cywilizowany sposób wymordować. Niech żyje cywilizacja
    • Źródło: Świat króla Artura; wyd. superNOWA; s. 50