Konfucjusz: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Madeline 7 (dyskusja | edycje) m →S: zob. też |
m →W |
||
Linia 199: | Linia 199: | ||
==W== |
==W== |
||
* W dawnych czasach szaleńcy byli prostoduszni, dziś i oni są krętaczami. |
* W dawnych czasach szaleńcy byli prostoduszni, dziś i oni są krętaczami. |
||
* W państwie rządzonym dobrze wstyd być biednym, w państwie rządzonym źle- bogatym. |
|||
* Wielki minister to ten, który służy władcy, gdy potrafi, a wycofuje się z urzędu, gdy nie umie obowiązkom podołać. |
* Wielki minister to ten, który służy władcy, gdy potrafi, a wycofuje się z urzędu, gdy nie umie obowiązkom podołać. |
Wersja z 17:39, 5 paź 2010
Konfucjusz (551–479 p.n.e.) – chiński filozof i myśliciel.
A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż |
B
- Błędy człowieka szlachetnego są jak zaćmienie słońca lub księżyca. Wszyscy je widzą.
- Brakiem odwagi jest widzieć, co prawe, lecz tego nie czynić.
C
- Cieśla, który chce dobrze robotę wykonać, musi wpierw naostrzyć swe narzędzia.
- Ci, którzy się uczą, podobni są do roślin. Zdarza się bowiem, że roślina zakiełkuje, ale nie rozkwitnie; zdarza się też, że zakwitnie, ale owocu nie wyda.
- Czego sam nie pragniesz, nie czyń drugiemu.
- Człowiek cnotliwy dobre wypowiada słowa, ale nie zawsze ten, kto dobre powiedział słowo, jest cnotliwy.
- Człowiek potyka się nie o góry, a o kretowiska.
- Człowiek szlachetny jedna sobie przyjaciół wykształceniem, a w doskonaleniu się pomagają mu przyjaciele.
- Człowiek szlachetny, który ma światem kierować, niczego z uporem trzymać się nie powinien ani niczego z góry odrzucać, a zawsze stawać po stronie tego, co prawe.
- Człowiek szlachetny nie szafuje obietnicami, lecz czyni więcej niż przyrzekł.
- Człowiek szlachetny nie zna trosk ni lęku. O cóż się bowiem może troszczyć i czego ma się lękać, skoro w sobie żadnych ułomności nie znalazł?
- Człowiek szlachetny stara się, by inni byli dobrzy. Prostak czyni odwrotnie.
- Czyż jedynie urząd piastując można rządy sprawować?
- Czyż można słusznej nie wysłuchać rady? Ważniejsze jest jednak to, by jej wysłuchawszy zmienić, co złe.
- Czyż nie jest prawdziwie szlachetny ten, kto się nie smuci, choć się na nim ludzie nie poznali?
D
- Dawniej ludzie uczyli się dla samych siebie, dziś robią to na pokaz.
G
- Gdy śmierć nadchodzi, ptak smutno śpiewa, a człowiek dobre wypowiada słowa.
- Gdy widzisz mędrca, myśl o tym, by mu dorównać. Gdy widzisz tego, komu brak rozsądku, zastanów się nad sobą samym.
- Gdy władca szanuje obyczaje, łatwo mu ludem kierować.
- Gdy władca na urzędy wynosi prawych, a oddala od siebie nieprawych, wówczas lud staje się uległy. Gdy zaś wynosi on na urzędy nieprawych, a oddala od siebie prawych, wówczas lud uległy nie będzie.
J
- Jak mógłbyś duchom służyć, gdy jeszcze ludziom nie potrafisz?
- Jak mógłbyś śmierć poznać, gdy jeszcze życia nie znasz?
- Jeśli coś wiesz, przyznaj, że wiesz. Gdy zaś czegoś nie wiesz, przyznaj, że nie wiesz. Oto prawdziwa wiedza.
- Zobacz też: wiedza
- Jeśli dobrem odpłacasz za zło, czym za dobro się odwdzięczysz?
- Jeśli nie będziesz nauczał kogoś, kto na to zasługuje, zgubisz człowieka. Jeśli nauczasz kogoś, kto na to nie zasługuje, trwonisz tylko swą wiedzę.
- Jeśli sam władca wyzbędzie się pragnień, wówczas nikt w jego kraju kraść nie będzie, choćby i złodziei nagradzał.
- Jeśli dotąd nie znamy życia, jakże możemy znać śmierć?
K
- Każdy potrafi skarg wysłuchać. Kto jednak zdoła sprawić, by skarg nie było?
- Komu sił nie starcza, ten ginie w połowie drogi.
- Kto dostrzegłszy zysk o prawości pomyśli, kto w niebezpieczeństwie gotów życie ryzykować i kto po latach nie zapomina o swych przyrzeczeniach, ten jest człowiekiem doskonałym.
- Kto ku korzyściom czynem każdym zmierza, ten niezadowolenie wielu wzbudzić musi.
- Kto lubi dobrze jeść, może z głodu umrzeć.
- Kto nabytą wiedzę pielęgnuje, a nową bez ustanku zdobywa, ten może być nauczycielem innych.
- Kto nie ma ludzkiego do bliźnich stosunku, ten ani długo w ubóstwie wytrzymać nie zdoła, ani w dostatku długo pozostawać nie może.
- Kto nie potrafi się wywiązać ze swych obowiązków wobec żywych, ten nie zdoła ich spełnić wobec duchów przodków.
- Kto nie umie daleko spoglądać, ten blisko ma kłopoty.
- Kto ostro sobie samemu błędy wyrzuca i nieskory jest do ganienia innych, ten oddala od siebie niezadowolenie.
- Kto się nie waha czynić wielkich obietnic, temu trudno przyjdzie się z nich wywiązać.
- Kto się z godnym człowiekiem zwiąże, ten go zawsze będzie mógł szanować.
- Kto służąc panu często go napomina, ten w niełaskę popadnie.
- Kto stara się ludzi ująć zręcznymi słowami, ten często bywa znienawidzony.
- Kto w wielkich sprawach granic nie przekracza ten w drobnych może swobodniej postępować.
- Kto wie, że popełnił błąd i nie próbuje go naprawić, popełnia drugi błąd.
- Kto z różnych końców rzecz rozpoczyna, ten wszystko popsuć może.
L
- Lepiej nie zaczynać, niż zacząwszy nie dokończyć.
- Lepiej zapalić świeczkę, niż przeklinać ciemność.
- Ludzie bliscy są sobie naturą, a dalecy przyzwyczajeniami.
- Ludzie pragną bogactw i zaszczytów. Lecz przyjmować się ich nie godzi, jeśli nie są zdobyte właściwą drogą. Ludzie nienawidzą ubóstwa i stanu niskiego. Lecz wydobyć się z nich nie przystoi, jeśli właściwą drogą osiągnąć tego nie można.
M
- Milczenie – przyjaciel, który nigdy nie zdradza.
- Zobacz: milczenie
- Mów otwarcie i otwarcie działaj, gdy w kraju dobre panują rządy. Otwarcie działaj, lecz mów ostrożnie, gdy rządy są złe.
N
- Na drzewie dobrych intencji jest wiele kwiatów, lecz mało owoców.
- Nie można nie pamiętać o wieku swych rodziców. Radować się bowiem należy z długiego ich żywota i lękać się bezustannie, że kres ich dni się zbliża.
- Nie poprawi się już ten, kto czterdzieści lat osiągnął, a wad się nie wyzbył.
- Nie rozpaczaj, że ludzie cię nie rozumieją. Martw się tym, że to ty nie rozumiesz ludzi.
- Nie smućcie się, że nie piastujecie stanowisk. Troszczcie się o to, by być stanowisk godni.
- Nie smućcie się, że nikt was nie zna. Troszczcie się o to, byście byli godni tego, by was znano.
- Nie spiesz się i o drobne nie zabiegaj korzyści. Kto się bowiem spieszy, ten daleko nie zajdzie. Kto o drobne zabiega korzyści, ten wielkich dzieł nie dokona.
- Nie to przyjaciel, który we krwi jest, w rodzie, lecz co się przyjacielem pokaże w przygodzie.
- Nie wiemy jeszcze nic o życiu, więc jak możemy wiedzieć coś o śmierci?
- Nie wtrącaj się do spraw, którymi cię nie obarczono.
- Nie strzelaj do muchy z działa.
- Nie uczyć człowieka dojrzałego jest marnowaniem człowieka. Uczyć człowieka niedojrzałego jest marnowaniem słów.
- Niechaj ten, komu powierzono stanowisko, wpierw obowiązki wypełnia, a gdy mu czasu jeszcze zostanie, niechaj się uczy.
- Nieprawym sposobem zdobyte bogactwo i zaszczyty podobne są do przepływających po niebie chmur.
O
- Opowiedz mi twoją przeszłość, a ja powiem ci, jaka będzie twoja przyszłość.
- O sprawach dokonanych nie należy rozprawiać. Nie należy też rad udzielać, gdy rzecz już zbyt daleko zaszła, ani wyrzutów czynić, gdy coś już minęło.
P
- Pogoń za małymi zyskami zasłania wielkie korzyści.
- Prawdziwym błędem jest błąd popełnić i nie naprawić go.
- Prawdziwa wiedza to świadomość rozmiarów własnej ignorancji.
- Prostak błędy swe barwnie przystraja.
- Przeciwko chytrym najlepszą bronią jest otwartość.
- Przekraczać granice to nie mniejszy błąd niż do nich nie dotrzeć.
- Powiedz mi, a zapomnę,
Pokaż mi, a zapamiętam,
Pozwól mi zrobić, a zrozumiem.
- Podróż tysiąca mil zaczyna się od jednego kroku.
R
- Rozrzutność wiedzie ku utracie skromności, a oszczędność ku skąpstwu. Brak skromności gorszy jest jednak od skąpstwa.
S
- Służąc władcy myśl wpierw o swych obowiązkach, a potem o wynagrodzeniu.
- Szlachetny człowiek wymaga od siebie, prostak od innych.
- Zobacz też: szlachetność
- Szlachetny każdą rzecz z różnych stron widzi i nie ma uprzedzeń. Prostak rzecz z jednej strony widzi i kieruje się uprzedzeniami.
- Szlachetny kocha zgodę, lecz nie jest bezkrytyczny. Prostak jest bezkrytyczny, ale bynajmniej nie jest zgodny.
- Szlachetny nawet w biedzie jest stanowczy. Prostak w biedzie nie zna hamulców.
- Szlachetny odznacza się godnością, lecz nie dumą. Prostak bywa dumny, choć brak mu godności.
- Szlachetny troszczy się o swe cnoty, a nie o to, że mu w biedzie żyć przyszło.
- Szlachetny wielkie sobie stawia cele, prostak ku małym zdąża.
T
- Trzy są rodzaje przyjaźni, które korzyść przynoszą: przyjaźń z prostolinijnym, ze szczerym i z takim, który wiele wie.
- Tylko bardzo mądrzy i zdecydowani głupcy niczego w swym postępowaniu nie zmieniają.
U
- Ucz się tak, jakbyś niczego jeszcze nie osiągnął, i lękaj się, byś nie stracił tego, co już osiągnąłeś.
- Uczyć się i nie myśleć to strata czasu, myśleć i nie uczyć się to niebezpieczeństwo.
W
- W dawnych czasach szaleńcy byli prostoduszni, dziś i oni są krętaczami.
- W państwie rządzonym dobrze wstyd być biednym, w państwie rządzonym źle- bogatym.
- Wielki minister to ten, który służy władcy, gdy potrafi, a wycofuje się z urzędu, gdy nie umie obowiązkom podołać.
- W obyczajnym postępowaniu najcenniejsza jest zgodność z nakazami moralnymi.
- Wszystko jest w ruchu jak płynący strumień, co nie zatrzymuje się ani w nocy, ani w dzień.
- W państwie rządzonym dobrze – wstyd być biednym; w państwie rządzonym źle – jest hańbą być bogatym.
- Wybierz sobie zawód, który lubisz, a całe życie nie będziesz musiał pracować.
- Wiedzieć, że wiemy, co wiemy, i że nie wiemy tego, czego nie wiemy – oto prawdziwa wiedza.
Z
- Z tego, iż ktoś o cnotach rozprawia, nie można wnosić, że sam cnoty posiadł.
- Zaniedbasz to stracisz.
- Zróbcie, by uczciwość opłacała się bardziej niż kradzież, a nie będzie kradzieży.
- Zanim wyruszysz na zemstę, wykop dwa groby.