Księga Rodzaju: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
→‎Inne przekłady: uzupełnienie, formatowanie automatyczne
Alessia (dyskusja | edycje)
szablon
Linia 1: Linia 1:
{{WEdycji}}
'''[[w:Księga Rodzaju|Księga Rodzaju, 1 Księga Mojżeszowa]]''' – pierwsza księga Biblii, należąca do Starego Testamentu, zaliczana do Pięcioksięgu (Tory).
'''[[w:Księga Rodzaju|Księga Rodzaju, 1 Księga Mojżeszowa]]''' – pierwsza księga Biblii, należąca do Starego Testamentu, zaliczana do Pięcioksięgu (Tory).



Wersja z 16:18, 6 wrz 2010

Księga Rodzaju, 1 Księga Mojżeszowa – pierwsza księga Biblii, należąca do Starego Testamentu, zaliczana do Pięcioksięgu (Tory).

W Przekładzie Nowego Świata

Ten artykuł ma chronologiczny układ cytatów.
  • Na początku Bóg stworzył niebiosa i ziemię. A ziemia była bezkształtna i pusta i ciemność panowała na powierzchni głębiny wodnej; a czynna siła Boża przemieszczała się tu i tam nad powierzchnią wód.
    • Źródło: Rodz 1:1, 2
  • I przemówił Bóg: „Uczyńmy człowieka na nasz obraz, na nasze podobieństwo, i niech im będą podporządkowane ryby morskie i latające stworzenia niebios oraz zwierzęta domowe i cała ziemia, jak również wszelkie inne poruszające się zwierzę, które się porusza po ziemi”. I Bóg przystąpił do stworzenia człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył; stworzył ich jako mężczyznę i kobietę.
    • Źródło: Rdz 1:26, 27
  • A na ziemi nie było jeszcze żadnego krzewu polnego ani jeszcze nie wschodziła żadna roślinność polna, gdyż Jehowa Bóg nie spuścił na ziemię deszczu, ani nie było człowieka, by uprawiał rolę. Ale opar unosił się z ziemi i nawilżał całą powierzchnię gruntu.
    • Źródło: Rdz 2:5, 6
  • I Jehowa Bóg przystąpił do kształtowania człowieka z prochu ziemi, i tchnął w jego nozdrza dech życia, i człowiek stał się duszą żyjącą.
    • Źródło: Rdz 2:7
  • Dlatego mężczyzna opuści ojca i matkę i przylgnie do swej żony, i staną się jednym ciałem.
    • Źródło: Rdz 2:24
  • I ja wprowadzę nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę i między twoje potomstwo a jej potomstwo. On rozgniecie ci głowę, a ty rozgnieciesz mu piętę.
    • Źródło: Rdz 3:15
  • (...) prochem jesteś i do prochu wrócisz.
    • Źródło: Rdz 3:19
  • Jeśli zaczniesz czynić dobrze, czyż nie nastąpi wywyższenie? Ale jeśli nie zaczniesz czynić dobrze, grzech czai się u wejścia i ku tobie kieruje się jego pożądanie; ty zaś – czy nad nim zapanujesz?
    • Źródło: Rdz 4:7
  • (...) Kain współżył ze swą żoną i ona stała się brzemienna, i urodziła Henocha. Potem zabrał się do budowy miasta i nazwał to miasto od imienia swego syna Henocha.
    • Źródło: Rdz 4:17
  • I Henoch chodził z prawdziwym Bogiem. Potem go już nie było, ponieważ Bóg go zabrał.
    • Źródło: Rdz 5:24
  • Tak więc wszystkich dni Metuszelacha było ogółem dziewięćset sześćdziesiąt dziewięć lat; i umarł.
    • Źródło: Rdz 5:27
  • Potem Jehowa rzekł: „Duch mój nie będzie bez końca oddziaływał na człowieka, bo jest on też ciałem. Dlatego jego dni potrwają sto dwadzieścia lat”.
    • Źródło: Rdz 6:3
  • (...) Noe znalazł łaskę w oczach Jehowy.(...) Noe był mężem prawym. Okazał się nienaganny wśród współczesnych. Noe chodził z prawdziwym Bogiem.
    • Źródło: Rdz 6:8, 9
  • Uczyń sobie drewnianą arkę z drzewa żywicznego. W arce zrobisz pomieszczenia, wewnątrz zaś i na zewnątrz powlecz ją smołą.
    • Źródło: Rdz 6:14
  • I ulewa na ziemi trwała czterdzieści dni i czterdzieści nocy.(...) A wody piętrzyły się nad ziemią sto pięćdziesiąt dni.
    • Źródło: Rdz 7:12, 24
  • I Noe zaczął budować ołtarz dla Jehowy i brać ze wszystkich zwierząt czystych oraz ze wszystkich czystych stworzeń latających, i składać całopalenia na ołtarzu. A Jehowa poczuł kojącą woń i rzekł Jehowa w swym sercu: „Już nigdy nie będę złorzeczył ziemi z powodu człowieka, gdyż skłonność serca człowieka jest zła od samej jego młodości; i już nigdy nie zadam ciosu wszystkiemu, co żyje, tak jak to uczyniłem. Przez wszystkie dni istnienia ziemi siew i żniwo, i zimno, i gorąco, i lato, i zima, i dzień, i noc nigdy nie ustaną”.
    • Źródło: Rdz 8:20–22
  • Wszelkie poruszające się zwierzę, które żyje, może służyć wam za pokarm. Tak jak zieloną roślinność daję wam to wszystko. Tylko mięsa z jego duszą – jego krwią – nie wolno wam jeść.
    • Źródło: Rdz 9:3, 4
  • Kto przelewa krew człowieka, przez człowieka zostanie przelana jego własna krew, bo na obraz Boży uczynił On człowieka.
    • Źródło: Rdz 9:6
  • Tak, ustanawiam moje przymierze z wami: Już nigdy nie zostanie wytracone wszelkie ciało przez wody potopu i już nigdy nie nastąpi potop, by ziemię obrócić w ruinę”. I Bóg dodał: „To jest znak przymierza, jakie ustanawiam między mną a wami i każdą duszą żyjącą, która jest z wami, dla pokoleń po czas niezmierzony. Tęczę moją daję na obłoku i ma ona służyć za znak przymierza między mną a ziemią. I gdy sprowadzę obłok nad ziemię, wówczas na pewno pojawi się tęcza na obłoku.
    • Źródło: Rdz 9:11–14
  • I rzekli: «Nuże, zbudujmy sobie miasto oraz wieżę, której szczyt sięgałby niebios, i uczyńmy sobie sławne imię, żebyśmy czasem nie rozproszyli się po całej powierzchni ziemi». (...) Potem Jehowa rzekł: «Zaiste są oni jednym ludem i wszyscy mają jeden język, i oto, co zaczynają robić. Teraz więc nic, co by zamyślili uczynić, nie będzie dla nich nieosiągalne. Nuże, zstąpmy i pomieszajmy tam ich język, by jeden nie rozumiał języka drugiego». Toteż Jehowa rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi i w końcu przestali budować miasto. Dlatego nadano mu nazwę Babel (...).
    • Źródło: Rdz 11:4, 6–9
  • I przemówił Jehowa do Abrama: «Wyrusz ze swej krainy i od swoich krewnych, i z domu swego ojca do krainy, którą ci pokażę; a uczynię z ciebie wielki naród i będę ci błogosławił, i twoje imię uczynię wielkim; i okaż się błogosławieństwem. I będę błogosławił tym, którzy błogosławią tobie, a tego, kto ci złorzeczy, przeklnę i poprzez ciebie na pewno będą sobie błogosławić wszystkie rodziny ziemi».
    • Źródło: Rdz 12:1, 2
  • Po tym wszystkim doszło do Abrama w wizji słowo Jehowy, mówiące: «Nie bój się, Abramie. Jestem dla ciebie tarczą (...).
    • Źródło: Rdz 15:1
  • I uwierzył Jehowie; a on zaczął poczytywać mu to za prawość.
    • Źródło: Rdz 15:6
  • I nie będziesz już nazywany imieniem Abram, lecz mieć będziesz na imię Abraham, gdyż uczynię cię ojcem rzeszy narodów. I uczynię cię bardzo, bardzo płodnym, i rozkrzewię cię w narody, i od ciebie będą się wywodzić królowie.(...) I Bóg rzekł jeszcze do Abrahama: «Saraj zaś, swojej żony, nie nazywaj imieniem Saraj, gdyż ma na imię Sara.
    • Źródło: Rdz 17:5, 6, 15
  • (...) moje przymierze ustanowię z Izaakiem (...).
    • Źródło: Rdz 17:21
  • Słońce wzeszło nad ziemią, gdy Lot przybył do Coaru. Wówczas Jehowa spuścił na Sodomę i na Gomorę deszcz siarki i ognia od Jehowy, z niebios. Zniszczył więc te miasta, cały Okręg, a także wszystkich mieszkańców owych miast oraz rośliny ziemi. A jego żona, będąc za nim, zaczęła się rozglądać i zamieniła się w słup soli.
    • Źródło: Rdz 19:23–26
  • Abraham zaś miał sto lat, gdy mu się urodził jego syn Izaak.
    • Źródło: Rdz 21:5
  • Nie wyciągaj ręki na chłopca i w ogóle nic mu nie czyń, bo teraz naprawdę wiem, że boisz się Boga, gdyż nie odmówiłeś mi swego syna, swego jedynaka.
    • Źródło: Rdz 22:12
  • Dwa narody są w twoim łonie i dwie grupy narodowościowe z twego wnętrza się rozdzielą; i jedna grupa narodowościowa będzie silniejsza od drugiej grupy narodowościowej, a starszy będzie służył młodszemu.
    • Źródło: Rdz 25:23
  • (...) poprzez ciebie oraz poprzez twoje potomstwo na pewno będą sobie błogosławić wszystkie rodziny ziemi. A oto ja jestem z tobą i będę cię strzegł na każdej drodze, którą idziesz, i przyprowadzę cię z powrotem do tej ziemi, gdyż cię nie opuszczę, dopóki nie uczynię tego, co ci powiedziałem.
    • Źródło: Rdz 28:14, 15
  • I moje właściwe postępowanie odpowie za mnie (...)
    • Źródło: Rdz 30:33
  • Nie będziesz już dłużej nazywany imieniem Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi, tak iż w końcu przemogłeś (...).
    • Źródło: Rdz 32:27
  • (...) ujrzałem twoje oblicze, jak gdybym ujrzał oblicze Boga, gdyż miło mnie przyjąłeś.
    • Źródło: Rdz 33:10
  • Usuńcie cudzoziemskie bogi, które są pośród was, i oczyśćcie się oraz zmieńcie swe płaszcze, 3 i wstańmy, i udajmy się do Betel. Tam uczynię ołtarz prawdziwemu Bogu, który mi odpowiedział w dniu mojej udręki (...)
    • Źródło: Rdz 35:2, 3
  • A synów Jakuba było dwunastu.
    • Źródło: Rdz 35:22
  • Ezaw to Edom.
    • Źródło: Rdz 36:8
  • A Izrael miłował Józefa bardziej niż wszystkich swych pozostałych synów, gdyż był on synem jego starości (...). Kiedy jego bracia spostrzegli, że ojciec miłuje go bardziej niż wszystkich jego braci, znienawidzili go i nie potrafili z nim rozmawiać pokojowo. (...) ujrzeli go z daleka i (...) zaczęli przeciwko niemu przebiegle knuć, żeby go uśmiercić. Rzekli (...): "Patrzcie, oto idzie ten, który miewa sny. Chodźmy więc i zabijmy go, i wrzućmy do jednego z dołów na wodę; i powiemy, że pożarł go groźny dziki zwierz. I zobaczmy, co będzie z jego snami». Kiedy Ruben to usłyszał, próbował go uwolnić z ich ręki. Toteż powiedział: «Nie zadawajmy śmiertelnego ciosu jego duszy. (...) Nie przelewajcie krwi. Wrzućcie go do tego dołu wodnego, który jest na pustkowiu, i nie podnoście na niego ręki». Zamierzał bowiem uwolnić go z ich ręki, żeby go zwrócić ojcu.(...) A oto przechodzili mężowie, kupcy midianiccy. Oni więc wyciągnęli i wydostali Józefa z dołu na wodę, po czym sprzedali Józefa Ismaelitom za dwadzieścia srebrników. Ci zaś przyprowadzili Józefa do Egiptu.
    • Źródło: Rdz 37:3, 4, 18–22, 28
  • Jakże mógłbym dopuścić się tej wielkiej niegodziwości i zgrzeszyć przeciwko Bogu?
    • Źródło: Rdz 39:9
  • Ciebie zaś, Judo, będą sławić twoi bracia. Ręka twoja będzie na karku twych nieprzyjaciół. Synowie twego ojca będą przed tobą padać na twarze. Juda to lwie szczenię. Od łupu, synu mój, się podniesiesz. Pochylił się, wyciągnął się jak lew i podobnie jak lwa – któż waży się go przepłoszyć? Nie oddali się berło od Judy ani laska rozkazodawcy spomiędzy jego stóp, aż przyjdzie Szilo; i jemu będzie się należeć posłuszeństwo ludów.
    • Źródło: Rdz 49:8–10

Inne przekłady

Ten artykuł ma chronologiczny układ cytatów.
  • Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię.
    • In principio creavit Deus caelum et terram. (łac.)
    • Bereszit bara Elohim et haszamaim we et haarec. (hebr.)
    • Źródło: Rdz 1:1
    • Zobacz też: Bóg, niebo, ziemia
  • Na początce Bóg stworzył niebo i ziemię, ale ziemia była nieużyteczna a prożna, a ćmy były na twarzy przepaści, a Duch Boży na świecie nad wodami.
    • Źródło: Biblia sztaroszpatacka (Biblia królowej Zofii) z XV w., Rdz 1:1, 2
  • Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami.
    • Źródło: Biblia Tysiąclecia, wyd. II, tłum. Czesław Jakubiec, Rdz 1:1, 2
  • Na początku stworzył Bog niebo i ziemię. A ziemia była niekształtowna i prożna i ciemność była nad przepaścią. A Duch Boży unaszał się nad wodami.
    • Źródło: Biblia gdańska, Rdz. 1:1, 2
  • Naprzod stworzył Bog niebo i ziemię. A ziemia była niekształtna i prożna i były ciemności nad przepaściami. A Duch Boży przenaszał się nad wodami.
    • Źródła: Biblia brzeska (1563), Rdz 1:1, 2
  • Wtedy Bóg rzekł: Niechaj się stanie światłość! I stała się światłość.
    • Dixitque Deus: „Fiat lux!” Et facta est lux. (łac.)
    • Źródło: Rdz 1:3
    • Zobacz też: światło
  • Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę.
    • Et creavit Deus hominem ad imaginem suam. (łac.)
    • Źródło: Rdz 1:27
    • Zobacz też: człowiek
  • A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre. I tak upłynął wieczór i poranek – dzień szósty.
    • Viditque Deus cuncta, quae fecit, et ecce erant valde bona. (łac.)
    • Źródło: Rdz 1:31
  • Potem Pan Bóg rzekł: Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam; uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc.
    • Dixit quoque Dominus Deus: Non est bonum esse hominem solum; faciamus ei adiutorium similem sui. (łac.)
    • Inna wersja: Potem rzekł Pan Bóg: Niedobrze jest człowiekowi, gdy jest sam.
    • Źródło: Biblia warszawska, Rdz 2:18
  • I nieprzyjaźń wprowadzam między ciebie a niewiastę, pomiędzy twoje potomstwo a jej potomstwo. Ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę.
    • Źródło: Biblia poznańska (1974), tłum. Michał Peter, Rdz 3:15
  • Bo prochem jesteś
    i w proch się obrócisz!
    • Źródło: Rdz 3:19
  • Czyż (ofiara) bywa nie przyjęta, jeśli postępujesz dobrze? Jeżeli jednak postępujesz źle, wtedy grzech niby demon (czyha) przy wrotach i pożąda ciebie. Ty jednak masz nad nim panować.
    • Źródło: Biblia poznańska (1974), tłum. Michał Peter, Rdz 4:7
  • Czyż jestem stróżem brata mego?
    • Num custos fratris mei sum ego? (łac.)
    • Źródło: Rdz 4:9
    • Zobacz też: brat
  • Noe wyróżniał się niezwykłą prawością wśród współczesnego mu pokolenia. Żył też bardzo bogobojnie.
    • Źródło: Biblia poznańska (1974), tłum. Michał Peter, Rdz 6:9
  • Ty zaś zbuduj sobie arkę z drzewa gofer; zrób w niej przegrody i powlecz ją smołą wewnątrz i zewnątrz.
    • Źródło: Biblia poznańska (1974), tłum. Michał Peter, Rdz 6:14
  • Ulewny deszcz padał na ziemię przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy.
    • Źródło: Biblia poznańska (1974), tłum. Michał Peter, Rdz 7:12
  • Bądźcie płodni i mnóżcie się, abyście zaludnili ziemię.
    • Crescite et multiplicamini et implete terram. (łac.)
    • Źródło: Rdz 9:1
  • A oto znak przymierza. Kładę go pomiędzy mną a wami – i wszelką żywą istotą, która jest z wami – po wieczne czasy. Kładę mój łuk na obłokach; on będzie służył za znak przymierza pomiędzy mną a ziemię.
    • Źródło: Biblia poznańska (1974), tłum. Michał Peter, Rdz 9:11–13
  • A Ziemia była jednego języka i tejże mowy.
    • Źródło: Biblia Jakuba Wujka, Rdz 11:1
  • I przetoż nazwano imię jego Babel, iż tam pomięszany jest język wszystkiej ziemie; i z onąd rozprószył je Pan po wszystkich krainach.
    • Źródło: Biblia Jakuba Wujka, Rdz 11:9
  • Słońce wzeszło na ziemię, a Lot wszedł do Segora.

Tedy Pan dżdżył na Sodomę i Gomorą siarką i ogniem od Pana z nieba. I wywrócił miasta te, i wszystkę wkół krainę, wszystkie obywatele miast i wszystko, co się zieleni na ziemi. A obekźrzawszy się żona jego nazad, obrócona jest w słup soli. Abraham lepak wstawszy rano (...), pojźrzał na Sodomę i Gomorę, i na wszystkę ziemię onej krainy i ujźrzał wzgórę lecący perz z ziemie, jako dym z pieca. Gdy bowiem wywracał Bóg miasta onej krainy, wspomniawszy na Abrahama, wybrawił Lota z wywrócenia miast, w których mieszkał.

    • Źródło: Biblia Jakuba Wujka, Rdz 19:23–29
  • Żona Lota, która szła za nim, obejrzała się i stała się słupem soli.
    • Respiciensque uxor eius post se versa est in statuam salis. (łac.)
    • Źródło: Rdz 19:26
  • Nie ściągaj ręki twej na dziecię, ani[mu]czyń namniej; teraz doznał, że boisz się Boga i nie sfologowałeś jedynemu synowi twemu dla mnie.
    • Źródło: Biblia Jakuba Wujka, Rdz 22:12

Zobacz też