Żebrak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
m formatowanie automatyczne, +1
+1, int., formatowanie automatyczne
Linia 1: Linia 1:
'''[[w:Żebrak|Żebrak]]'''
'''[[w:Żebrak|Żebrak]]'''
* Dajcie mi proszę, co łaska.<br />Żebrak – też człowiek do diaska!
* Dajcie mi proszę, co łaska.<br />Żebrak – też człowiek do diaska!
** Autor: [[Jacek Kaczmarski]], ''Ballada żebracza'', 1989
** Autor: [[Jacek Kaczmarski]], ''Ballada żebracza'', 1989.

* Pewien żebrak od ponad trzydziestu lat siedział przy drodze. Aż tu któregoś dnia nadszedł jakiś nieznajomy. „Ma pan trochę drobnych?” – wymamrotał żebrak, machinalnie wyciągając rękę, w której trzymał starą czapkę do baseballu. „Nie mam niczego, co mógłbym ci dać” – odparł przechodzień, a po chwili spytał: „Ale na czym ty właściwie siedzisz?”. „Och, to tylko stara skrzynka” – odpowiedział żebrak. „Siedzę na niej, odkąd pamiętam”. „A zajrzałeś kiedyś do środka?” – zapytał nieznajomy. „Nie” – odrzekł żebrak. „Po co miałbym zaglądać? Tam nic nie ma”. „Może jednak zajrzyj” – powiedział przechodzień. Żebrak zdołał podważyć wieko. Ze zdumieniem, niedowierzaniem i uniesieniem stwierdził, że skrzynka jest pełna złota.
** Źródło: [[Eckhart Tolle]], ''Potęga teraźniejszości''


* Zdrowy żebrak jest szczęśliwszy niż chory król.
* Zdrowy żebrak jest szczęśliwszy niż chory król.

Wersja z 15:11, 3 sie 2010

Żebrak

  • Dajcie mi proszę, co łaska.
    Żebrak – też człowiek do diaska!
  • Pewien żebrak od ponad trzydziestu lat siedział przy drodze. Aż tu któregoś dnia nadszedł jakiś nieznajomy. „Ma pan trochę drobnych?” – wymamrotał żebrak, machinalnie wyciągając rękę, w której trzymał starą czapkę do baseballu. „Nie mam niczego, co mógłbym ci dać” – odparł przechodzień, a po chwili spytał: „Ale na czym ty właściwie siedzisz?”. „Och, to tylko stara skrzynka” – odpowiedział żebrak. „Siedzę na niej, odkąd pamiętam”. „A zajrzałeś kiedyś do środka?” – zapytał nieznajomy. „Nie” – odrzekł żebrak. „Po co miałbym zaglądać? Tam nic nie ma”. „Może jednak zajrzyj” – powiedział przechodzień. Żebrak zdołał podważyć wieko. Ze zdumieniem, niedowierzaniem i uniesieniem stwierdził, że skrzynka jest pełna złota.