Wampir: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 44: Linia 44:
**Autor: [[Valentine La Croix]]
**Autor: [[Valentine La Croix]]


*Wszystko co stworzysz ostatecznie musi zginąć z Twojej ręki; jako Bogowie nie możemy wiecznie patrzeć na twór na nasz obraz i nasze podobieństwo powstały, tak jak my w bezwzględności, w próżności, w pragnieniu, próbujący zaspokajać swój Głód.
*Wszystko co stworzysz ostatecznie musi zginąć z Twojej ręki; jako Bogowie nie możemy wiecznie patrzeć na twór na nasz obraz i nasze podobieństwo powstały, tak jak my w bezwzględności, w próżności, w pragnieniu, próbujący zaspokajać swój Głód. <br>
Gaja daje życie i biernie czeka, aż powróci ono po śmierci do niej.
Gaja daje życie i biernie czeka, aż powróci ono po śmierci do niej.
Wciąga je w czeluść swojego łona.
Wciąga je w czeluść swojego łona. <br>
My nie umiemy zadowolić się resztkami- jak Medea zabijamy owoce swych łon, bierzemy WSZYSTKO.
My nie umiemy zadowolić się resztkami- jak Medea zabijamy owoce swych łon, bierzemy WSZYSTKO.<br>
Mamy do tego święte prawo.
Mamy do tego święte prawo.
**Autor: [[Nefilim]] [[Valentine La Croix]]
**Autor: [[Nefilim]] [[Valentine La Croix]]

Wersja z 10:46, 1 sie 2010

Wampir

Wampir – upiór (hominis nocturna) fikcyjna istota o trudnej do wyjaśnienia genezie, „żywy trup” żywiący się wg legend ludzkim ciałem i krwią.

  • Dżungla potrafi wyssać z człowieka siły jak wampir. To zupełnie inny, fascynujący świat.
  • Kapitał jest pracą umarłą, która jak wampir ożywia się tylko wtedy, gdy wysysa żywa pracę.
  • Nie lubię wampirów jak jasna cholera,
    jak spotkam, natrzaskam po ryju!
    To straszna hołota, bo brzydsza od błota,
    a rzuca się wszystkim na szyję.
    Nie lubię wampirów, bo ryje to brzydkie,
    a zęby ma gorsze od zwierzy:
    te zęby wystają, zahaczy w tramwaju
    i robią się dziury w odzieży.
  • Wampiry gaszą wieczność gwiazd
    i gaszą serce krwawe.
    Zhańbione ciała – pusty dwór –
    zhańbione serce krwawe.
    Wtem tryumfalnie zapiał kur –
    i pękło serce krwawe.
  • Zaszumiało, zawrzało, a to właśnie z dąbrowy
    Wbiegł na chóry kościelne krzepki upiór dębowy
    I poburzył organy rąk swych zmorą nie zmorą,
    Jakby naraz go było wespół z gędźbą kilkoro.
  • Zamknij zamki, gdy nadchodzi wampir
    kochanie, ten taniec będzie naszym ostatnim
    gdy zrobi się ciemno, nie uciekniesz przede mną
    zamknij zamki, to wiesz na pewno.
  • Ludzie odchodzą i przychodzą, zapominają o Przeszłości.

A my mimo tego, co tracimy z każdą chwilą, stoimy pewnie.
Jesteśmy Wampirami. I jako wampiry będziemy Tutaj, nawet kiedy Ludzie przeminą, a Czas obróci się w Niwecz.

  • Jestem Wampirem,czczę moje ego i czczę moje życie,
    ponieważ jestem jedynym istniejącym Bogiem.
    Jestem z tego,iż żeruję na ludziach i oddaję honor moim zwierzęcym instynktom.
    Egzaltuję mój racjonalny umysł i nie utrzymuję wierzeń,które są wbrew rozumowi.
    Rozpoznaję różnicę pomiędzy światami prawdy i fantazji.
    Uznaję fakt,iż przetrwanie jest najwyższym prawem.
    Uznaję,iż Dar Ciemności musi być ukryty według naturalnego prawa,dzięki któremu mogę tworzyć mą magię.
    Wiem,że moja wiara w Rytuały jest fantazją,lecz magia jest prawdziwa i szanuję,i uznaję wyniki mej magii.
    Wyznaję,iż nie ma nieba takowoż piekła,a śmierć postrzegam jako zniszczenie życia.
    Dlatego czynię najwięcej tu i teraz.

Jestem Wampirem.
Pokłoń się przede mną.

  • "I offer you my life.

Can you give me eternity?"

  • Wszystko tuż przed dotykiem zmieniało się w proch, popadało w zapomnienie. A ja byłam- wieczna, z zamkniętymi oczami. Widziałam wszystko- choć wieki mijały. Widzialam swoje ciało, czułam, jak jest skrępowane, że nie mogę się wyrwać.
  • Wszystko co stworzysz ostatecznie musi zginąć z Twojej ręki; jako Bogowie nie możemy wiecznie patrzeć na twór na nasz obraz i nasze podobieństwo powstały, tak jak my w bezwzględności, w próżności, w pragnieniu, próbujący zaspokajać swój Głód.

Gaja daje życie i biernie czeka, aż powróci ono po śmierci do niej. Wciąga je w czeluść swojego łona.
My nie umiemy zadowolić się resztkami- jak Medea zabijamy owoce swych łon, bierzemy WSZYSTKO.
Mamy do tego święte prawo.