Chmura: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m +1, formatowanie automatyczne |
m +1 |
||
Linia 19: | Linia 19: | ||
* Z dużej chmury mały deszcz. |
* Z dużej chmury mały deszcz. |
||
** Opis: [[przysłowia polskie|przysłowie polskie]] |
** Opis: [[przysłowia polskie|przysłowie polskie]] |
||
* ze skał zwieszone hamaki chmur<br />rozwijają deszczowe zasłony<br />próbując ujarzmić<br />szalejące wichry<br />i ponure duchy |
|||
** Autor: [[Braha Rosenfeld]], ''Na drodze do Flagstaff'' |
|||
Wersja z 15:54, 23 lip 2010
Chmura – obserwowane w atmosferze, skupisko skondensowanej w małe krople lub kryształki lodu, pary wodnej.
- Chmury zakrywają szczyt tylko dla tych, którzy są na dole.
- Autor: Jerzy Drobnik
- Kto zbyt wiele oczekuje i żąda, ściąga na siebie ciemne chmury.
Sam tworzy sobie złe dni.- Autor: Phil Bosmans
- Trzymaj się swoich chmur.
- Autor: Andrzej Poniedzielski
- U nas dość głowę podnieść: ileż to widoków!
Ileż scen i obrazów z samej gry obłoków!
Bo każda chmura inna: na przykład jesienna
Pełźnie jak żółw leniwa, ulewą brzemienna
I z nieba aż do ziemi spuszcza długie smugi
Jak rozwite warkocze, to są deszczu strugi;
Chmura z gradem jak balon szybko z wiatrem leci,
Krągła, ciemnobłękitna, w środku żółto świeci,
Szum wielki słychać wkoło. Nawet te codzienne,
Patrzcie Państwo, te białe chmurki, jak odmienne!
Zrazu jak stada dzikich gęsi lub łabędzi,
A z tyłu wiatr jak sokół do kupy je pędzi;
Ściskają się, grubieją, rosną, nowe dziwy!
Dostają krzywych karków, rozpuszczają grzywy,
Wysuwają nóg rzędy i po niebios sklepie
Przelatują jak tabun rumaków po stepie:
Wszystkie białe jak srebro, zmieszały się – nagle
Z ich karków rosną maszty, z grzyw szerokie żagle,
Tabun zmienia się w okręt i wspaniale płynie
Cicho, z wolna, po niebios błękitnej równinie!- Autor: Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, Księga Trzecia. Umizgi.
- W porównaniu z chmurami
życie wydaje się ugruntowane,
omal że trwałe i prawie że wieczne.- Autor: Wisława Szymborska, Chmury
- Zobacz też: życie
- Z dużej chmury mały deszcz.
- Opis: przysłowie polskie
- ze skał zwieszone hamaki chmur
rozwijają deszczowe zasłony
próbując ujarzmić
szalejące wichry
i ponure duchy- Autor: Braha Rosenfeld, Na drodze do Flagstaff