Antoine de Saint-Exupéry: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
→Mały Książę: uaktualnienie |
|||
Linia 51: | Linia 51: | ||
* Cudze życie, jak to daleko. |
* Cudze życie, jak to daleko. |
||
* Co mnie obchodzi, że Bóg nie istnieje; Bóg przydaje człowiekowi boskości. |
|||
* Człowiek ma dar kochania, lecz także dar cierpienia. |
* Człowiek ma dar kochania, lecz także dar cierpienia. |
Wersja z 18:36, 22 cze 2010
Antoine de Saint-Exupéry (1900–1944) – francuski pisarz, poeta i lotnik.
Mały Książę
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Mały Książę.
- Ale ja chyba nie zawsze wiedziałem, jak troszczyć się o Ciebie.
- Dobrze widzi się tylko sercem, najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.
- Zobacz też: serce
- Gdy jest bardzo smutno, to kocha się zachody słońca.
- Idąc prosto przed siebie, nie można zajść daleko.
- Jedynie dzieci wiedzą, czego szukają. Poświęcają czas lalce z gałganków, która nabiera dla nich wielkiego znaczenia, i płaczą, gdy się im ją odbierze.
- Jeśli kochasz kwiat, który znajduje się na jednej z gwiazd, jakże przyjemnie jest patrzeć w niebo. Wszystkie gwiazdy są ukwiecone...
- Kraina łez jest taka tajemnicza.
- Zobacz też: łzy
- Ludzie z Twojej planety hodują pięć tysięcy róż w jednym ogrodzie... i nie znajdują w nich tego, czego szukają... A tymczasem to, czego szukają, może być ukryte w jednej róży.
- Zobacz też: róża
- Mowa jest źródłem nieporozumień.
- Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela.
- Na pustyni jest się trochę samotnym. Równie samotnym, jak wśród ludzi...
- Oczy są ślepe. Szukać należy sercem.
- Oswoić znaczy stworzyć więzy.
- Pustynię upiększa to, że gdzieś w sobie kryje studnię.
- Stajesz się odpowiedzialny za to, co oswoiłeś.
- Wśród ludzi jest się także samotnym.
- Zarozumialcy słyszą tylko to, co chcą usłyszeć.
- Znacznie trudniej jest sądzić siebie niż bliźniego. Jeśli potrafisz dobrze siebie osądzić, będziesz mądry.
Inne
- Być człowiekiem to czuć, kładąc swą cegłę, że bierze się udział w budowaniu świata.
- Być człowiekiem to w istocie być odpowiedzialnym. To znać wstyd w obliczu nędzy, chociaż ona nie wydaje się od nas zależna. To być dumnym ze zwycięstwa, które odnieśli nasi towarzysze. To kładąc swą cegłę czuć, że się bierze udział w budowie świata.
- Zobacz też: człowiek
- Ci, którzy po zwycięstwie spoczęli na laurach, są już martwi.
- Cudze życie, jak to daleko.
- Co mnie obchodzi, że Bóg nie istnieje; Bóg przydaje człowiekowi boskości.
- Człowiek ma dar kochania, lecz także dar cierpienia.
- Człowiek na ziemi jest celem dla ukrytych strzelców.
- Czy gwiazdy świecą tylko po to, aby każdy mógł znaleźć swoją?
- Czy nie lepiej by było, zamiast tępić zło, szerzyć dobro?
- Czysta logika jest ruiną ducha.
- Doskonałość absolutna, w czymkolwiek by się pojawiła, jest symptomem śmierci. Doskonałość jest cnotą umarłych.
- Doświadczenie nas uczy, że miłość nie polega na tym, aby wzajemnie sobie się przyglądać, lecz aby patrzeć razem w tym samym kierunku.
- Drogi prowadzą zawsze do ludzi.
- Dziecko, które dojrzało i odwykło od matki, znajdzie ucieczkę, dopiero znalazłszy kochaną kobietę. Ona jedna da mu znowu wewnętrzną jedność.
- Gniew nie oślepia: on rodzi się ze ślepoty.
- Godzimy się z tym, że nie jesteśmy wieczni, ale nie możemy znieść tego, aby sprawy nasze i czyny utraciły nagle w naszych oczach wszelki sens. Wtedy bowiem obnaża się pustka, która nas otacza...
- Źródło: Nocny lot
- Gwiazdy to małe, lśniące promyki zsyłające marzenia.
- Im dajesz więcej, tym większym się stajesz. Ale potrzebny jest ktoś, aby przyjmować. Bowiem dawać to nie znaczy tracić.
- Istnieje tylko jeden luksus prawdziwy – luksus związków ludzkich.
- Jesteśmy jedni dla drugich pielgrzymami, którzy różnymi drogami zdążają w trudzie na to samo spotkanie.
- Jeśli nie chcesz mieć swego udziału w klęskach, nie będziesz go miał również w zwycięstwach.
- Jeśli pozwolisz, by robactwo się rozmnożyło, rodzą się prawa robactwa. I rodzą się piewcy, którzy będą je wysławiać.
- Kiedy gaśnie wiara – Bóg umiera i staje się bezużyteczny.
- Kiedy Twoja miłość jest już przyjęta i otwierają się przed Tobą ramiona, wówczas proś Boga, niech zachowa tę miłość od zepsucia, martwię się o serca po brzegi szczęściem wypełnione.
- Kochać – to znaczy narodzić się.
- Kto poniża, sam jest niski.
- Kto w miłości przedkłada nade wszystko to, co ją zwiastuje – nigdy nie zazna spełnienia.
- Latam, bo to uwalnia mój umysł z tyranii nieistotnych rzeczy.
- Zobacz też: lot
- Logika zabija życie.
- Ludzie nie mają przyjaciół, ponieważ nie ma sklepów z przyjaciółmi.
- Mierząc się z przeszkodą, człowiek poznaje siebie.
- Miłość jest przede wszystkim zasłuchaniem w ciszy. Kochać to rozpamiętywać.
- Miłość nie jest skarbem, który się posiadło, lecz obustronnym zobowiązaniem.
- Miłość nie wyraża się w myślach. Miłość jest.
- Miłość własna jest przeciwieństwem miłości.
- Moje noce są tylko chwilowym zawieszeniem broni.
- Na świecie jest mnóstwo dorosłych.
- Na ziemi nie ma końca – jest tylko praca tworzenia.
- Naprawdę istnieje tylko jedna radość: obcowania z ludźmi.
- Nie ma rzeczy doskonałych.
- Nie ma zwycięstwa, które by trwało.
- Nie mam prawa robić ani mówić czegokolwiek, co pomniejsza człowieka w jego własnych oczach. Liczy się nie to, co ja myślę o nim, lecz to, co on myśli o sobie samym. Uwłaczanie godności człowieka jest przestępstwem.
- Nie odległością mierzy się oddalenie. Za murem swojskiego ogrodu może się kryć więcej tajemnic niż za murem chińskim.
- Zobacz też: mur
- Nie spodziewajcie się niczego po człowieku, który pracuje wyłącznie dla potrzeb własnego życia, a nie dla swego trwania w wieczności.
- Nie umiemy przewidywać najistotniejszego. Każdy z nas zaznał w życiu największych radości wtedy, kiedy nic ich nie zapowiadało.
- Nigdy nie trać cierpliwości – to jest ostatni klucz, który otwiera drzwi
- Ocalam tę, która nie kocha przede wszystkim wiosny, ale kształt tego jednego kwiatu, w którym jest zawarta wiosna. Tę, która nie kocha przede wszystkim miłości, ale jedną jedyną twarz, którą przybrała miłość.
- Powołanie pomaga człowiekowi wyzwolić się, to pewne, ale trzeba także wyzwolić powołanie.
- Pozostajesz na zawsze odpowiedzialny za to, co oswoiłeś.
- Pracując dla samych dóbr materialnych budujemy sobie więzienie. Zamykamy się samotni ze złotem rozsypującym się w palcach, które nie daje nam nic, dla czego warto byłoby żyć.
- Prawda nie jest tym, czego można dowieść, ale tym, co upraszcza.
- Prawdy mogą się ścierać, nie przecząc sobie wzajem.
- Prawdziwa miłość nie wyczerpuje się nigdy. Im więcej dajesz, tym więcej ci jej zostaje.
- Prawdziwą wartość ma jedynie szacunek wroga.
- Zobacz też: szacunek
- Przestrzenią ducha, gdzie może on rozwinąć skrzydła, jest cisza.
- Przychodzi taka pora, kiedy nie żądasz niczego. Ani ust, ani uśmiechu, ani miękkich ramion, ani oddechu jej obecności.
Wystarcza, że Ona jest.
- Przyjaźń poznaję po tym, że nic nie może jej zawieść; a prawdziwą miłość po tym, że nic nie może jej zniszczyć.
- Są ludzie pozbawieni poczucia czasu. Chcą zrywać kwiaty, które się jeszcze nie stały kwiatami: i wtedy okazuje się, że nie ma kwiatów.
- Szanuję to, co trwa dłużej niż ludzie.
- Szczyty pomysłowości graniczą z jej brakiem.
- To, co nadaje sens życiu, nadaje także sens śmierci.
- Tylko człowiek, który kochał, umiera jak człowiek.
- Tylko Duch, jeśli tchnie na glinę, może stworzyć Człowieka.
- Tylko nieznane przeraża człowieka. Ale dla tego, kto mu stawia czoło, ono już nie jest nieznane.
- W tajemnicy każdego człowieka istnieje wewnętrzny krajobraz: z nietkniętymi równinami, z wąwozami milczenia, z niedostępnymi górami, z ukrytymi ogrodami.
- Winien jestem ci wszystko, ponieważ cię kocham.
- Wymagania i wyrzeczenia, które narzuca praca zawodowa, przeobrażają i wzbogacaja świat.
- Ziemia, planeta ludzi.
- Terre des Hommes (fr.)
- Znosić zło jest sposobem, aby je zniszczyć.
- Żeby ujrzeć coś wyraźnie, wystarczy często zmiana punktu widzenia.
- Inżynier wie, że osiągnął doskonałość nie wtedy, kiedy nie można nic już dodać, ale kiedy nie można nić już zabrać.
- The engineer knows he has achieved perfection, not when there is nothing left to add, but when there is nothing left to take away. (en.)