Wespazjan Kochowski: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
nowy cytat |
popr. |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
** Źródło: ''Psalmodye wdzięczności'' (Psalm XVII) |
** Źródło: ''Psalmodye wdzięczności'' (Psalm XVII) |
||
==O Wespazjanie Kochowskim== |
==O Wespazjanie Kochowskim== |
||
* Po przeczytaniu skierowanych do Matki Boskiej wierszy |
* Po przeczytaniu skierowanych do Matki Boskiej wierszy Kochowskiego odnosi się wrażenie, jakby Polacy uczynili łaskę Maryi, ogłaszając ją swoją królową. |
||
** Autor: [[Stefan Nieznanowski]] |
** Autor: [[Stefan Nieznanowski]] |
||
** Źródło: [[Janusz Tazbir]], ''Szlachta i teologowie'', Warszawa 1987. |
** Źródło: [[Janusz Tazbir]], ''Szlachta i teologowie'', Warszawa 1987. |
Wersja z 20:43, 23 mar 2010
Wespazjan Kochowski (1633–1700) – jeden z najwybitniejszych historyków i poetów polskiego baroku, najbardziej typowy przedstawiciel filozofii i literatury sarmackiej.
- Bóg człeka z gliny stworzył – piszą historyje – jakoż on nie rozmoknie, gdy ustawnie pije?
- Lękliwego śmierć bardziej goni.
- W kościele bądź nabożny, a pouczny w szkole, w polu bitwy, w grze wesół, żartowny przy stole.
- Prawa są polskie jako pajęczyna: pan się przebije, uwięźnie chudzina.
- Ciało domownik zły, wala się w błocie nieprawości, jako wieprz tyjąc młótem rozkoszy.
- Źródło: Psalmodye wdzięczności (Psalm II)
- Cóż jest człowiek? Kawalec błota, syn gniewu, naczynie zelżywości, urodzony w plugastwie, żyjący w nędzy, mający umrzeć w ucisku.
- Źródło: Psalmodye wdzięczności (Psalm III)
- Kunszt to natury w małych rzeczach pokazać misterstwo, a wewnętrzną cnotą nagradzać, komu z wierzchu barwy albo wzrostu ujęła.
- Źródło: Psalmodye wdzięczności (Psalm XIII)
- Teraz dopiero postrzegam, że życie ludzkie nie jest żywotem, ale pojazdem do śmierci, i męczeństwem jednem, którego z nas ze samych przyczyna.
- Źródło: Psalmodye wdzięczności (Psalm XVII)
- Zda się żyjąc, że przyrasta wieku, a codzień go znacznie ubywa; bo im dalej w lata idziemy, tem się coraz bliżej śmierci przymykamy.
- Źródło: Psalmodye wdzięczności (Psalm XVII)
O Wespazjanie Kochowskim
- Po przeczytaniu skierowanych do Matki Boskiej wierszy Kochowskiego odnosi się wrażenie, jakby Polacy uczynili łaskę Maryi, ogłaszając ją swoją królową.
- Autor: Stefan Nieznanowski
- Źródło: Janusz Tazbir, Szlachta i teologowie, Warszawa 1987.
- Zobacz też: Polacy, sarmatyzm