Kino: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m +1, formatowanie automatyczne
Alessia (dyskusja | edycje)
m +1
Linia 26: Linia 26:
* – Powiedz mi, że to tylko fotomontaż.<br />– Myślisz, że nie można kochać szesnastolatki?<br />– Jak mogłeś być takim skurwysynem? To mi się nie mieści w głowie.<br />– Bo za rzadko chodzisz do kina. W filmach takie rzeczy są na porządku dziennym.
* – Powiedz mi, że to tylko fotomontaż.<br />– Myślisz, że nie można kochać szesnastolatki?<br />– Jak mogłeś być takim skurwysynem? To mi się nie mieści w głowie.<br />– Bo za rzadko chodzisz do kina. W filmach takie rzeczy są na porządku dziennym.
** Opis: Film [[Sara]]. Józef i Leon, gdy wyszła na jaw tajemnica.
** Opis: Film [[Sara]]. Józef i Leon, gdy wyszła na jaw tajemnica.

* (...) teatr daje warsztat, a kino – popularność.
** Autor: [[Aleksander Domogarow]], [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bohunm.htm „Gazeta Wrocławska”, 12 września 2003]





Wersja z 16:15, 8 lut 2010

Kino

Kino – miejsce, w którym odbywają się projekcje filmów dla dużej grupy osób, także ogólnie – przemysł filmowy, kinematografia.

  • Ale kino!
    • Opis: tymi słowy kończył się cykl Para-męt pikczers, czyli Kulisy srebrnego ekranu w audycji 60 minut na godzinę.
  • Kino umarło dokładnie 30 września 1983 roku, kiedy w każdym domu w Stanach Zjednoczonych i Europie pojawił się pilot do telewizora. Wówczas narodziło się zjawisko zappingu, czyli skakania po wszystkich dostępnych kanałach telewizyjnych.
    • Autor: Peter Greenway, brytyjski reżyser
    • Źródło: Katarzyna Rój i Jan Pelczar rozmawiają z Peterem Greenway’em, Grenway: Ludzie są wizualnymi analfabetami, Dziennik, 16 września 2006.
    • Zobacz też: telewizja
  • Kino jest wynalazkiem dla samotnych ludzi, którzy pragną uciec od swojej smutnej rzeczywistości.
  • Podstawowym problemem polskiego rynku kinowego, powstrzymującym jego rozwój, jest bez wątpienia frekwencja, która jest wypadkową ciągle niewystarczającej zamożności polskiego społeczeństwa oraz słabości repertuaru, który nie jest być może na tyle atrakcyjny, aby zachęcić widzów do częstszego i bardziej regularnego wydawania pieniędzy na kinowe bilety. Potencjał polskiego rynku kinowego jest spory. Obecnie statystyczny Polak odwiedza kino 0,8 raza do roku. Ten wskaźnik w krajach Europy Zachodniej jest kilkakrotnie wyższy. Innym problemem jest coraz trudniejsza dostępność do kina mieszkańców mniejszych miejscowości.
  • (...) polskie kino, które produkuje z wielkim trudem 20 filmów rocznie, ze zrozumiałych względów cierpi na brak różnorodności, a że jego finansowanie jest oparte głównie na pieniądzach publicznych instytucji w większym stopniu stawia się więc na kino autorskie, „festiwalowe”, co sprawia, że filmów lżejszych, zabawnych, opowiadających historie z przymrużeniem oka, ale w dobrym guście jest jak na lekarstwo.
  • Rynek kiniarzy jest zdominowany przez firmy reprezentujące biznes amerykański, który puszcza przede wszystkim wielkie hity światowego kina. Zarabiają w ten sposób pieniądze i nie są zainteresowani promowaniem czegokolwiek innego. Polscy dystrybutorzy dostosowują się do tych potrzeb, z polskich filmów wprowadzają na rynek głównie kino komercyjne.
Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

Uwaga: W dalszej części znajdują się cytaty ze szczegółami fabuły lub z zakończenia utworu.

  • – Powiedz mi, że to tylko fotomontaż.
    – Myślisz, że nie można kochać szesnastolatki?
    – Jak mogłeś być takim skurwysynem? To mi się nie mieści w głowie.
    – Bo za rzadko chodzisz do kina. W filmach takie rzeczy są na porządku dziennym.
    • Opis: Film Sara. Józef i Leon, gdy wyszła na jaw tajemnica.