Maria Kuncewiczowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
przeniesienie cytatu do wł. sekcji.
m robot dodaje: it:Maria Kuncewiczowa
Linia 29: Linia 29:
{{DEFAULTSORT:Kuncewiczowa, Maria}}
{{DEFAULTSORT:Kuncewiczowa, Maria}}
[[Kategoria:Polscy pisarze]]
[[Kategoria:Polscy pisarze]]

[[it:Maria Kuncewiczowa]]

Wersja z 00:56, 28 wrz 2009

Maria Kuncewiczowa (1899–1989) – polska pisarka

Cudzoziemka

  • Człowiek podły wszędzie, zawsze jest wolny.
  • Przecież nie samotność przeznaczeniem człowieka! Czegoż więc koniecznie wydzierać się z tuzina?
  • Natomiast w natłoku spraw ludzkich Bóg wyglądał mizernie.
  • Bóg zapomniał o ludziach, a ludzie o Bogu.(...) Warto żyć dla tych nieludzkich i nieboskich godzin.
  • Nad wszystko lubiła cierpieć z przyczyny srogości i tajemnic losu. W cierpieniu znajdowała prawo do gniewu. Łaski w rodzaju zdrowia, urody, powodzenia w pracy dźwigała niechętnie: obowiązywały do zgody z życiem. Natomiast miłość, śmierć, fatalizmy nie zawinione, nieodwracalne – lubiła czuć w sercu ich pazury. Mogła wtedy pomiatać rzeczywistością, wynosić się ponad porządek świata, bez reszty zamieszkiwać w muzyce.
  • A kiedy pasażerowie wyszli z przedziału, ukląkł przed żoną, wpatrywał się w jej twarz, a ona zasłaniała się i błagała: „Nie patrz na mnie, znienawidzisz mnie za brzydotę”; a on przytrzymał jej ręce i powiedział: „Jedyna moja, piękno jest dla nieszczęśliwych, którzy nie kochają. Kocham ciebie, jestem szczęśliwy”... A ona popatrzyła na niego, takiego starszego, poważnego w tej kusej marynarce – i nie czuła już wrzodów, tylko płomień... i płakała ze szczęścia.
  • Ani ambicja, ani sztuka, ani podróże, ani bogactwo – uśmiech jest niezbędny do życia. Taki uśmiech, który z sytego serca płynie.

Tristan 1946

  • ... i ta muzyka jeszcze raz mówiła, że miłość jest najzdrowszą, najpiękniejszą chorobą, jedynym bólem zasługującym na wieczność.

Inne

  • Artyści nigdy nie przestają być dziećmi, ale niektóre dzieci rodzą się dorosłe.
  • Do miłości potrzebne są dwie osoby, nie jedna i nie trzy.