Charles Chaplin

Charles Chaplin w 1920 r.

Charles Chaplin (1889–1977) – angielski aktor komediowy i reżyser.

• Ci, co rozśmieszają ludzi, cenniejsi są od tych, co każą im płakać.

• Dobre jest obrzucanie się ciastkami z kremem, ale jeśli film tylko na tym polega szybko staje się monotonny. Podstawą sukcesu jest znajomość człowieka.

• Filmy mówione? Możecie napisać, że ich nie cierpię. One zniweczą najstarszą sztukę świata, sztukę pantomimy. One unicestwią wielkie piękno milczenia.

• Ilość głupstw, które dokonuje się z rozsądku jest daleko większa od tych, które się czyni rzeczywiście z głupoty.

• Istnieje jakieś bractwo ludzi, którzy namiętnie pragną wiedzy. Ja do nich należałem. Jednakże pobudki moje nie były tak czyste: chciałem wiedzy nie przez jej umiłowanie, ale jako obrony przed wzgardą świata wobec nieuków. Toteż, gdy tylko miałem czas, buszowałem po książkowych antykwariatach.
  • Źródło: Charles Chaplin, Moja autobiografia, Czytelnik, Warszawa 1967.

• Jestem smutny, bo stałem się bogaty, grając biednych.

• Kto nigdy nie był dzieckiem, nie może stać się dorosłym.

• Kobiety mogą uczynić milionerem tylko takiego mężczyznę, który jest miliarderem.

• Łzy znajdują się na dnie każdego komizmu.

• Na cudze błędy patrzymy jak na cudze żony. I z jednych, i drugich mamy więcej radości, niż ze swoich.

• Na najważniejszych skrzyżowaniach życiowych nie stoją żadne drogowskazy.

• Nienawiść jest najsubtelniejsza formą gwałtu.

• Prawda, że wielu mężczyzn nie znajduje w małżeństwie tego, czego pragnęli. Ale prawdą jest też, że nierzadko spotyka ich los, na jaki zasłużyli.
  • Zobacz też: mężczyzna, małżeństwo

• Tylko niekochani nienawidzą.

• Z bliska życie jest tragedią, ale z daleka to czysta farsa.

• Żal mi czasów niemego filmu. Cóż to była za radość widzieć, jak kobiecie otwierają się usta, a głosu nie słychać.

• Życie jest tragedią, gdy widziane z bliska, a komedią gdy, widziane z daleka.