Arystoteles

Arystoteles (384–322 p.n.e.) – wybitny filozof grecki, najwszechstronniejszy myśliciel i uczony starożytności.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Arystoteles

B

• By zapragnąć przyjaźni, nie potrzebujesz wiele czasu, lecz sama przyjaźń jest owocem, który dojrzewa powoli.

C

• Całość to więcej niż suma jej składników.

• Ci, którzy mają grzbiet włochaty, bywają bardzo bezlitośni.

• Cnota to złoty środek między dwoma występkami.
  • Zobacz też: cnota

• Cnotę widać wyraźniej w czynach niż w ich braku.

• Co więcej, Ziemia i inne ciała muszą z konieczności pozostawać w swym właściwym miejscu i mogą być zeń usunięte tylko siłą.
  • Źródło: Fizyka

• Człowiek bez poczucia moralnego jest najniegodziwszym i najdzikszym stworzeniem.

• ... człowiek jest z natury stworzony do życia w państwie, taki zaś, który z natury, a nie przez przypadek, żyje poza państwem, jest albo nędznikiem, albo nadludzką istotą...
  • Źródło: Arystoteles, Polityka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, strona 27.
  • Zobacz też: państwo

• Człowiek, który się nie złości gdy jest prowokowany, jest głupcem.

• Człowiek [...] stworzenie towarzyskie.
  • Zobacz też: człowiek

• Człowiek jest z natury zwierzęciem politycznym.

• Człowiekowi godzi się starać tylko o taką wiedzę, która jest na miarę jego zdolności.

• Czym jest przyjaźń? To jedna dusza mieszkająca w dwóch ciałach.

D

• Doskonała przyjaźń rodzi się między dobrymi oraz między tymi, co osiągnęli jednoczący stopień cnoty.
  • Zobacz też: przyjaźń

• Doświadczenie stworzyło sztukę, brak zaś doświadczenia – przypadek.

• Drogi mi Platon, drogi Sokrates, ale jeszcze droższa prawda.

G

• Gdy kłamca mówi prawdę, nikt nie daje mu wiary.

• Gdyby ktoś nad jakąś sprawą stale się zastanawiał, rozstrzygnięcie przeciągnęłoby się w nieskończoność.

J

• Jaka z nauk jest najkonieczniejsza? Oduczyć się rzeczy złych.

• Jasność – podstawowa wartość rzeczy.

• Jesteśmy tym, co w swoim życiu powtarzamy. Doskonałość nie jest jednorazowym aktem, lecz nawykiem.

K

• Kara jest także rodzajem lekarstwa.
  • Zobacz też: lekarstwo

• Kim są przyjaciele? Jedną duszą mieszkającą w dwóch ciałach.

• Korzenie nauki są gorzkie, ale owoce słodkie.
  • Scientiae radices amarae sunt, fructus dulces.

M

• Małość człowieka polega na jego pospolitości.

• Marzenia senne na jawie – to nadzieja.
  • Zobacz też: nadzieja

• Matematyka jest miarą wszystkiego.
  • Zobacz też: matematyka

• Mieć wielu przyjaciół, to nie mieć żadnego.

• Mniejsze rzeczy trzeba poświęcać dla większych.

• Muzyka łagodzi obyczaje.
  • Zobacz też: muzyka

• Muzyka wpływa na uszlachetnienie obyczajów.
  • Zobacz też: muzyka

N

• Najszybciej starzeje się wdzięczność.

• Nie chowaj nienawiści po wieczne czasy, ty, który sam nie jesteś wieczny.

• Nie ma geniuszu bez ziarna szaleństwa.
  • Zobacz też: geniusz

• Nie ma nic w umyśle, czego by przedtem nie było w zmysłach.
  • Źródło: O duszy

• Nie mów niedbale o poważnych sprawach ani uroczyście o marnych.

• Nie poznamy prawdy, nie znając przyczyny.* Niektórzy ludzie są tak oszczędni, jakby mieli wiecznie żyć, inni tak rozrzutni, jakby mieli natychmiast umrzeć.

• Nie zawsze jest tym samym: być dobrym człowiekiem i dobrym obywatelem.

• Niektórzy ludzie są tak oszczędni, jakby mieli wiecznie żyć, inni tak rozrzutni, jakby mieli natychmiast umrzeć.

• Nieszczęście ludzi brata.

O

• Osiągnąłem to przez filozofię: że bez przymusu robię to, co inni robią tylko w strachu przed prawem.

P

• Piękność znaczy więcej niż jakikolwiek list polecający.

• Platon przyjacielem, lecz większą przyjaciółką jest prawda.
  • Amicus Plato, sed magis amica est veritas.
  • Zobacz też: prawda

• Początki demokracji wyrosły na wierze, że jeśli ludzie w pewnym sensie są równi, to są równi we wszystkim.
  • Zobacz też: demokracja

• Prawda leży pośrodku – może dlatego wszystkim zawadza.

• Prawdziwa wiedza to znajomość przyczyn.
  • Zobacz też: wiedza

• Przedmiotem wiedzy nie jest to, co jest indywidualne, lecz to, co jest ogólne.

• Przez naśladowanie zdobywa podstawy swej wiedzy, a dzieła sztuk naśladowczych sprawiają mu prawdziwą przyjemność.

• Przyjaciel wszystkich nie jest niczyim przyjacielem.

• Przyjacielem Plato, lecz większą przyjaciółką prawda.

• Przyjemność życia jest przyjemnością płynącą z ćwiczenia duszy; to jest bowiem prawdziwe życie.

• Przyzwyczajenie staje się poniekąd drugą naturą.

S

• Starość nie jest niczym innym, jak tylko powtórzeniem wieku dziecięcego.
  • Zobacz też: starość

• Szanuj swoich obywateli, inaczej będą tobą gardzić.
  • Opis: tymi słowami Arystoteles nauczał Aleksandra Macedońskiego

T

• Ten człowiek jest wolny, który żyje dla siebie, a nie dla innych.

• To, co wciąż robimy, stanowi o nas.

• Tragedia to naśladowcze przedstawianie akcji poważnej, skończonej i posiadającej odpowiednią wielkość(...), przedstawienie w formie dramatycznej, a nie narracyjnej, które przez wzbudzenie litości i trwogi doprowadza do „oczyszczenia” [katharsis] tych uczuć.
  • Źródło: Poetyka

• Tylko Bóg może być przyczyną wszystkich rzeczy.
  • Zobacz też: Bóg

U

• U początku filozofii stoi – zdziwienie.
  • Zobacz też: filozofia

W

• Wdzięczność szybko się starzeje.

• W miarę możności należy unikać błędów.

• Wszyscy ludzie z natury pragną wiedzy.

• Wszak początek zdaje, się być więcej niż połową całości i dzięki niemu wyjaśnia się wiele z tego, co jest przedmiotem badań.
  • Źródło: Etyka nikomachejska
  • Zobacz też: początek

• Wszystkim ludziom właściwy jest z natury pęd do życia we wspólnocie.

• Wychowanie to rzecz poważna. Musi się w nim mieszać przykrość z przyjemnością.

• Wykształcenie jest w chwilach pomyślności ozdobą, a w chwilach nieszczęścia – schronieniem.

Z

• Zdolność doznawania przyjemności jest dowodem siły.

• Z życia najlepiej odchodzić jak z uczty: ani spragnionym, ani pijanym.

Cytaty o Arystotelesie

• Arystoteles zauważył, że spośród wszelkiego rodzaju autorów najbardziej swe dzieła lubią poeci.
  • Autor: Georg Christoph Lichtenberg

• Na jakiej podstawie chcecie zarzucić naturze, że z powodu podeszłego wieku wpadła w uwiąd starczy i zapomniała o wytwarzaniu umysłów spekulatywnych, będąc tylko w stanie wydawać na świat ludzi stających się niewolnikami Arystotelesa, którzy muszą myśleć jego mózgiem i poznawać jego zmysłami?
  • Autor: Galileusz