Maria Kuncewiczowa: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m formatowanie automatyczne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''[[w:Maria Kuncewiczowa|Maria Kuncewiczowa]]''' (1899–1989) |
'''[[w:Maria Kuncewiczowa|Maria Kuncewiczowa]]''' (1899–1989) – polska pisarka |
||
===Cudzoziemka=== |
===Cudzoziemka=== |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
* Nad wszystko lubiła cierpieć z przyczyny srogości i tajemnic losu. W cierpieniu znajdowała prawo do gniewu. Łaski w rodzaju zdrowia, urody, powodzenia w pracy dźwigała niechętnie: obowiązywały do zgody z życiem. |
* Nad wszystko lubiła cierpieć z przyczyny srogości i tajemnic losu. W cierpieniu znajdowała prawo do gniewu. Łaski w rodzaju zdrowia, urody, powodzenia w pracy dźwigała niechętnie: obowiązywały do zgody z życiem. |
||
* Bóg zapomniał o ludziach, a ludzie o Bogu. |
* Bóg zapomniał o ludziach, a ludzie o Bogu.(...) Warto żyć dla tych nieludzkich i nieboskich godzin. |
||
===Tristan 1946=== |
===Tristan 1946=== |
Wersja z 20:37, 24 sty 2009
Maria Kuncewiczowa (1899–1989) – polska pisarka
Cudzoziemka
- Człowiek podły wszędzie, zawsze jest wolny.
- Przecież nie samotność przeznaczeniem człowieka! Czegoż więc koniecznie wydzierać się z tuzina?
- Natomiast w natłoku spraw ludzkich Bóg wyglądał mizernie.
- Nad wszystko lubiła cierpieć z przyczyny srogości i tajemnic losu. W cierpieniu znajdowała prawo do gniewu. Łaski w rodzaju zdrowia, urody, powodzenia w pracy dźwigała niechętnie: obowiązywały do zgody z życiem.
- Bóg zapomniał o ludziach, a ludzie o Bogu.(...) Warto żyć dla tych nieludzkich i nieboskich godzin.
Tristan 1946
- ... i ta muzyka jeszcze raz mówiła, że miłość jest najzdrowszą, najpiękniejszą chorobą, jedynym bólem zasługującym na wieczność.
Inne
- Ani ambicja, ani sztuka, ani podróże, ani bogactwo – uśmiech jest niezbędny do życia. Taki uśmiech, który z sytego serca płynie.
- Artyści nigdy nie przestają być dziećmi, ale niektóre dzieci rodzą się dorosłe.
- Do miłości potrzebne są dwie osoby, nie jedna i nie trzy.