Arturo Pérez-Reverte

Arturo Pérez-Reverte

Arturo Pérez-Reverte (ur. 1951), hiszpański powieściopisarz i dziennikarz.

Cmentarzysko bezimiennych statków

• Ze starymi książkami dzieje się coś dziwnego. W przeciwieństwie do nowych, to one znajdują ciebie, wybierają swoich właścicieli: popatrz, tu jestem, zabierz mnie za sobą.
  • Postać: Tánger

Klub Dumas

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Klub Dumas.

• Ci, których obchodzą tylko książki, nie potrzebują nikogo więcej, i to mnie przeraża.

• Każdy czytelnik ma takiego diabła, na jakiego zasłużył.

• Ojczyzną każdej istoty ludzkiej jest utracony raj dzieciństwa.

Królowa Południa

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Królowa Południa.

• Czasem życie mści się na człowieku, dając mu to, czego chce.

• Nadmierna pewność siebie zabija równie skutecznie jak kule.

• Najgorszym złem w dziejach ludzkości było wynalezienie słowa. Wystarczy popatrzeć na psy. Są takie lojalne, bo nie potrafią mówić.

Ostatnia bitwa templariusza

• Życie to katastrofa morska, a każdy pływa jak umie.

Szachownica flamandzka

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Szachownica flamandzka.

• Gdy w grę wchodzi ambicja, jedyny grzech, jaki można popełnić, to ponieść klęskę, zwycięstwo zaś automatycznie staje się cnotą.

• Szachy są kombinacją wrogich odruchów.

• Życie jest jak droga restauracja, gdzie zawsze na koniec podsuwają ci rachunek, co wcale nie oznacza konieczności zapomnienia o delicjach, których się wcześniej kosztowało.

W cieniu inkwizycji

• A potem przyśniło mi się, że nie umarłem. I z wielką bojaźń popadłem, gdym pewności nabrał, że będę się musiał przebudzić.

• Każdy człek poczciwy może wybrać, gdzie i jak umrze, ale nikt wspomnień wybrać nie zdoła.

• W Madrycie znów jestem, nie wierzę oczom,
  Błonie snadź inne, niż znałem za młodu;
  Tylu po kwiatkach stąpa tu ochoczo,
  Choć winni je raczej gryźć już od spodu.
  • Opis: sławetna fraza hrabiego de Villamedina, który w biały madrycki dzień podczas parady, za swój nader zuchwały język, zarobił przepastną dziurą w patrochach