Jean-Paul Sartre: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m Plik Jean_Paul_Sartre.jpg został skasowany, ponieważ użytkownik Codeispoetry skasował go z Commons |
+1 |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''[[w:Jean-Paul Sartre|Jean-Paul Sartre]]''' (1905–1980), francuski filozof. |
'''[[w:Jean-Paul Sartre|Jean-Paul Sartre]]''' (1905–1980), francuski filozof. |
||
* Być może istnieją czasy piękniejsze, ale te są nasze. |
* Być może istnieją czasy piękniejsze, ale te są nasze. |
||
Linia 25: | Linia 24: | ||
* Grzeczność jest odblaskiem moralności. |
* Grzeczność jest odblaskiem moralności. |
||
** Zobacz też: [[moralność]] |
** Zobacz też: [[moralność]] |
||
* Humor nie jest darem ducha, lecz serca. |
|||
* Istotną i konieczną cechą wolności jest to, iż jest usytuowana. |
* Istotną i konieczną cechą wolności jest to, iż jest usytuowana. |
Wersja z 21:29, 3 lis 2008
Jean-Paul Sartre (1905–1980), francuski filozof.
- Być może istnieją czasy piękniejsze, ale te są nasze.
- Zobacz też: piękno
- Byt dla siebie (...) jest tym, czym nie jest, nie będąc tym, czym jest.
- Źródło: L'Etre et le néant, cz. IV, rozdz. I, 1943
- Człowiek jest skazany na wolność.
- L'homme est condamné à être libre. (fr.)
- Źródło: L'Etre et le néant, cz. IV, rozdz. I, 1943
- Zobacz też: człowiek
- Człowiek jest takim, jakim jest jego działanie. Człowiek nie jest niczym innym, niż jego życie.
- Człowiek może był kiedyś dobry, ale z pewnością było to bardzo dawno.
- Człowiek nie jest nigdy tak piękny jak wtedy, gdy prosi o przebaczenie lub gdy sam przebacza.
- Człowiek to byt, który aspiruje do bycia Bogiem (...). Być człowiekiem to dążyć do bycia Bogiem, albo jeśli kto woli, człowiek jest w sposób fundamentalny pragnieniem bycia Bogiem.
- Zobacz też: Bóg
- Dzieci i zegarków nie można stale nakręcać, trzeba im dać też czas do chodzenia.
- Grzeczność jest odblaskiem moralności.
- Zobacz też: moralność
- Humor nie jest darem ducha, lecz serca.
- Istotną i konieczną cechą wolności jest to, iż jest usytuowana.
- Źródło: Czym jest literatura, 1947
- Kobieta nigdy nie wie, czego chce, ale nie spocznie, dopóki celu nie osiągnie.
- Zobacz też: kobieta
- Kobiety żyją w przekonaniu, że mężczyźni, którzy umieją obchodzić się z pieniędzmi, umieją także obchodzić się z kobietami.
- Zobacz też: mężczyzna
- Kto bywa wychowywany dla epoki, jest gorszy niż epoka.
- Kto wierzy w obecność dobra w drugim człowieku, rozbudza je w nim.
- Ladacznica z zasadami.
- La putain respectueuse
- Źródło: tytuł dramatu, 1946
- Opis: przekład tytułu dokonany przez Jana Kotta nie jest dosłowny; dosłowne tłumaczenie to: Pełna szacunku kurwa lub też: "Kurwa honorna".
- Nadzieja jest najcenniejszą towarzyszką życia.
- Zobacz też: nadzieja
- Najpiękniejsza istota ludzka współczesnych czasów.
- Opis: o Ernesto "Che" Guevarze
- Źródło: W. Łysiak Salon 2 s.395, wyd. Nobilis, Warszawa 2006.
- Odpowiedzialność nie jest afirmacją czegoś zewnętrznego, jest zwykłym wymogiem logicznym wypływającym z naszej wolności.
- Zobacz też: wolność
- Odrzucanie zasad to także zasada.
- Piekło to Inni.
- L'enfer c'est les autres
- Źródło: Przy drzwiach zamkniętych, 5, 1946
- Zobacz też: piekło
- Szczęściem jednego człowieka jest drugi człowiek.
- Sztuka jest zaiste nie chlebem, lecz winem życia.
- Zobacz też: sztuka
- Terroryzm to straszna broń, ale uciskani nie mają innej.
- Komentarz po zamachu na izraelskich sportowców podczas olimpiady w Monachium w 1972 roku.
- Zobacz też: terroryzm
- Wolność polega na tym, aby śmiało rozpatrywać każdą sytuację w jaką wpakuje nas życie i brać na siebie wszelką wynikłą stąd odpowiedzialność.
- Wspomnienie jest jedynym rajem, z którego nikt nas nie może wypędzić.
- Zobacz też: wspomnienie
- Wszystkie uczucia w tym są szczególne, iż wierzymy, że tylko my je odczuwamy.
- Zamiarem człowieka XX wieku, jest stać się bogiem.
- Ludzie żyjący w społeczeństwie nauczyli się postrzegać siebie w lustrach, tak, jak są postrzegani przez swych przyjaciół. Ja nie mam przyjaciół. Czy dlatego moje ciało jest całkiem odsłonięte?
- O trzeciej w nocy jest zawsze za wcześnie lub za póżno na cokolwiek, co zechcesz robić.
- Żyd to człowiek, którego inni uważają za Żyda.
- Le Juif est un homme que les autres tiennent pour juif. (fr.)
- Źródło: Rozważania o kwestii żydowskiej, 1946
Sartre o sobie
- Ażebym uzyskał pewność, iż uwieczni mnie rodzaj ludzki, włożono mi do głowy, że rodzaj ów nie skończy się nigdy. Zgasnąć w nim równało się narodzinom i przekształceniu w nieskończoność, ilekroć jednak wykładał mi ktoś hipotezę, że pewnego dnia jakiś kataklizm mógłby zniszczyć naszą planetę, zdejmowała mnie trwoga, choćby miało to nastąpić za pięćdziesiąt tysięcy lat; i dziś jeszcze, zawiedziony, nie potrafię myśleć bez lęku, że słońce kiedyś wystygnie. To że moi współplemieńcy zapomną o mnie na drugi dzień po moim pogrzebie, nie obchodzi mnie raczej; dopóki żyć będę, będę ich nawiedzał nieuchwytny, nie nazwany, obecny w każdym tak jak we mnie obecne są miliardy zmarłych, których nie znam, ale których chronię przed unicestwieniem. Gdyby jednak ludzkość znikła, zabiłaby swoich zmarłych na dobre.
- Źródło: Słowa (fr. Les mots), 1964
- Bóg potrafiłby wybawić mnie z kłopotu – byłbym arcydziełem podpisanym; zapewniony, że gram swoją partię w koncercie powszechnym, czekałbym cierpliwie aż objawi mi swoje zamysły i moją nieodzowność.
- Źródło: Słowa (fr. Les mots), 1964
- Dogmatyk, wątpiłem o wszystkim oprócz jednego – że jestem wybrańcem wątpienia, odbudowywałem jedną ręką to, co burzyłem drugą, a niepokój uważałem za gwarancję swojego bezpieczeństwa; byłem szczęśliwy.
- Źródło: Słowa (fr. Les mots), 1964
- Zob. też: dogmatyk
- Lubiłem się podobać, chciałem brać kąpiele kultury, naładowywałem się co dzień tym, co uświęcone.
- Źródło: Słowa (fr. Les mots), 1964
- Moja prawda, mój charakter i moje imię były w rękach osób dorosłych; nauczyłem się widzieć siebie ich oczyma; byłem dzieckiem, owym potworem, którego dorośli fabrykują ze swoich niedosytów.
- Źródło: Słowa (fr. Les mots), 1964
- Myślałem, że poświęcam się Literaturze, gdy tymczasem – naprawdę – wstępowałem do zakonu.
- Źródło: Słowa (fr. Les mots), 1964
- Na mojej napowietrznej wyspie byłem najpierwszy i niezrównany – spadłem do ostatniego rzędu, kiedy podporządkowano mnie prawom ogólnym.
- Źródło: Słowa (fr. Les mots), 1964
- Nauczano mnie Historii Świętej, Ewangelii, katechizmu, ale nie dawano mi środków do zdobycia wiary; w rezultacie zrodził się bezład, który stał się moim ładem indywidualnym.
- Źródło: Słowa (fr. Les mots), 1964
- Nigdy nie uważałem się za szczęśliwego właściciela "talentu", jedyną moją troską było ratować się – puste ręce, pusta kieszeń – pracą i wiarą.
- Źródło: Słowa (fr. Les mots), 1964
- Robak niemrawy, bez wiary, bez praw, bez rozumu i celu, chroniłem się w komedię rodzinną, wiercąc się, biegając, przeskakując od oszustwa do oszustwa.
- Źródło: Słowa (fr. Les mots), 1964
- Trzeba jednak było poinformować mnie jakoś o pisarzach. Dziadek uczynił to taktownie, bez entuzjazmu. Wyuczył mnie nazwisk ludzi sławnych; w samotności recytowałem bezbłędnie ich listę, od Hezjoda do Wiktora Hugo; byli to Święci i Prorocy.
- Źródło: Słowa (fr. Les mots), 1964
- Zobacz też: pisarz
- W moim szaleństwie lubię to, że już od pierwszego dnia chroniło mnie przed zwodzicielstwem "elity".
- Źródło: Słowa (fr. Les mots), 1964
- Znalazłem swoją religię, nic ponad książkę nie wydawało mi się ważniejsze. Bibliotekę poczytywałem za świątynię.
- Źródło: Słowa (fr. Les mots), 1964
- Zobacz też: religia
- Zniszczone, zatarte, upokorzone, zapędzone w kąt, przemilczane – wszelkie cechy dziecka przetrwały u człowieka pięćdziesięcioletniego. Najczęściej rozpływają się w cieniu, czatują; wystarczy chwila nieuwagi, żeby podniosły głowę i pod przebraniem weszły w pełne światło.
- Źródło: Słowa (fr. Les mots), 1964