Cierpienia młodego Wertera: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m rekat |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 21: | Linia 21: | ||
* Nie możesz niczym bardziej przysłużyć się swym przyjaciołom, jak tym, że nie popsujesz im ich radości, owszem, powiększysz ją, biorąc w niej udział |
* Nie możesz niczym bardziej przysłużyć się swym przyjaciołom, jak tym, że nie popsujesz im ich radości, owszem, powiększysz ją, biorąc w niej udział |
||
* - Zobaczę ją! - wołam, budząc się rankiem i spoglądając radośnie na słońce. - Zobaczę ją! - Na cały dzień nie mam pragnień innych. Wszystko, wszystko skupia się w tej nadziei |
|||
Wersja z 16:12, 19 paź 2008
Cierpienia młodego Wertera, (niem. Die Leiden des jungen Werthers) – powieść epistolarna napisana przez Johanna Wolfganga von Goethe, opublikowana w roku 1774. Książka ta przyniosła Goethemu wielką sławę, to właśnie dzięki niej przestał być anonimowym pisarzem.
- Jakże trudno na tym świecie człowiekowi zrozumieć drugiego człowieka
- Najszczęśliwsi są ci, którzy, podobnie dzieciom, żyją z dnia na dzień, włóczą za sobą lalkę, rozbierają ją i z wielkim szacunkiem skradają się koło szuflady, w której mama zamknęła łakocie, a gdy wreszcie dostaną, czego pragną, zjadają to z pełnymi usty i wołają: Jeszcze! – To są najszczęśliwsze istoty!
- Odczuwamy bardzo często swe braki, a to, czego nam brak, posiada często, jak nam się wydaje, ktoś drugi...
- Samobójstwo (...) przecież nie można go uważać za nic innego, jak tylko za słabość, bo oczywiście łatwiej jest umrzeć niż mężnie znosić życie pełne udręki
- Opis: Słowa Alberta skierowane do Wertera
- Zobacz też: samobójstwo
- Tak, jestem tylko wędrowcem, pielgrzymem na ziemi. A wy – czyż jesteście czymś więcej?
- Takiej miłości każdy młodzian czeka,
tak być kochana chce każda dziewczyna;
czemuż w najświętszym z popędów człowieka
tkwi tak straszliwego cierpienia przyczyna?- Opis: motto utworu, dodane przez pisarza w wydaniu z 1775 roku.
- Trzeba być cierpliwym, a wszystko się zmieni na lepsze. Nie ma chyba większej istotniejszej radości, jak gdy otwiera się przed nami prawdziwie wielka dusza
- Posiadam tyle, a wszystko pochłania uczucie dla niej. Posiadam tyle, a bez niej wszystko mi jest niczym
- Nie możesz niczym bardziej przysłużyć się swym przyjaciołom, jak tym, że nie popsujesz im ich radości, owszem, powiększysz ją, biorąc w niej udział
- - Zobaczę ją! - wołam, budząc się rankiem i spoglądając radośnie na słońce. - Zobaczę ją! - Na cały dzień nie mam pragnień innych. Wszystko, wszystko skupia się w tej nadziei