Tadeusz Różewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Dinybot (dyskusja | edycje)
Linia 1: Linia 1:
[[ru:Ружевич, Тадеуш]]
[[ru:Тадеуш Ружевич]]



[[Kategoria:Polscy pisarze|Różewicz]] [[Kategoria:Polscy poeci|Różewicz]] [[Kategoria:Polscy dramaturdzy|Różewicz]]
[[Kategoria:Polscy pisarze|Różewicz]] [[Kategoria:Polscy poeci|Różewicz]] [[Kategoria:Polscy dramaturdzy|Różewicz]]

Wersja z 19:35, 8 wrz 2007

Tadeusz Różewicz i Günter Grass, 2006

Tadeusz Różewicz (1921-) polski poeta, dramaturg, prozaik.

  • Ale kto zobaczy moją matkę
    w sinym kitlu w białym szpitalu
    która trzęsie się
    która sztywnieje
    z drewnianym uśmiechem
    z białymi dziąsłami
    Która wierzyła przez pięćdziesiąt lat
    a teraz płacze i mówi:
    "nie wiem... nie wiem"
    • Źródło: Ale kto zobaczy
  • Byli szczęśliwi
    dawniejsi poeci
    pod liściem dębu
    śpiewali jak dzieci
    A nasze drzewo
    w nocy zaskrzypiało
    I zawisło na nim
    pogardzone ciało
  • Czy można pisać
    o miłości
    słysząc krzyki
    zamordowanych i pohańbionych
    czy można pisać
    o śmierci
    patrząc na twarzyczki
    dzieci
    • Źródło: Świadek
  • Dzieciństwo jest jak zatarte oblicze na złotej monecie, która dźwięczy czysto.
    • Źródło: Kasztan
  • Jak my się kaleczymy
    roztargnieni spieszący się
    jak my się kaleczymy
    wzajemnie okrutni w skupieniu czujni
    nieomylni w zadawaniu ciosu
  • Jak dobrze
    Jestem z tobą
    tak mi serce bije
    myślałem człowiek
    nie ma serca.
  • Mam dwadzieścia cztery lata
    ocalałem
    prowadzony na rzeź.
    • Niepokój. Ocalony, 1947
  • Na piaskach
    moich snów
    ktoś nakreślił znak
    ryby
    i odszedł
  • Nagle otworzy się okno
    i matka zawoła
    już czas wracać
  • Nasza mała stabilizacja.
    • Źródło: Świadkowie albo Nasza mała stabilizacja, 1962
  • Nic mi nie jest dajcie
    mi spokój. Z głową w dłoniach
    tak siedzę i siedzę. Jakże im
    opowiem o tej długiej
    i splątanej drodze.
    • Źródło: Powrót
  • Od kilku lat
    proces umierania poezji
    jest przyspieszony.
    • Źródło: Twarz. Od jakiegoś czasu, 1964
  • Polityka zmieni się w kicz, miłość w pornografię, muzyka w hałas, sport w prostytucję, religia w naukę, nauka w wiarę.
  • Szukam nauczyciela, mistrza niech przywróci mi wzrok, słuch i mowę niech jeszcze raz nazwie rzeczy po imieniu niech oddzieli światło od ciemności.
    • Źródło: Niepokój. Ocalony, 1947
  • Widzę szalonych którzy
    chodzili po morzu
    wierzyli do końca
    i poszli na dno
  • Więc to był jeden dzień
    z tych najcenniejszych dni
    które nigdy nie wracają
  • Znów się udała ta sztuczka
    naszej starej ludzkości.
    • Źródło: Srebrny kłos. Udało się, 1955

Zobacz też