Wina: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Przeglądaj historię interaktywnie
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m poprawa linków
m poprawa linków
Linia 1: Linia 1:
'''[[w:Wina|Wina]]''' – odpowiedzialność za czyn będący wykroczeniem, naruszający normy postępowania.
'''[[w:Wina|Wina]]''' – [[odpowiedzialność]] za [[czyn]] będący wykroczeniem, naruszający normy postępowania.


* Babiloński Kodeks Hammurabiego, znaleziony w Suzie na wielkiej płycie kamiennej, był właściwie tylko rozwinięciem prastarych praw sumeryjskich. Choć srogie kary cielesne, przewidziane w kodeksie za najmniejsze przewinienie, są świadectwem okrucieństwa owych czasów, to jednak za niewątpliwy postęp należy uznać fakt, iż podstawą kodeksu była koncepcja winy, ujęta w kategoriach czysto prawnych, wyzwolona z przesądów religijnych. Był to więc pierwszy świecki kodeks, w którym nie bóg, lecz państwo było mścicielem przestępstwa. Ów racjonalistyczny rys prawa sumeryjskiego, a potem babilońskiego doszedł znów do głosu w kodeksach Justyniana i Napoleona.
* Babiloński Kodeks Hammurabiego, znaleziony w Suzie na wielkiej płycie kamiennej, był właściwie tylko rozwinięciem prastarych praw sumeryjskich. Choć srogie kary cielesne, przewidziane w kodeksie za najmniejsze przewinienie, są świadectwem okrucieństwa owych czasów, to jednak za niewątpliwy postęp należy uznać fakt, iż podstawą kodeksu była koncepcja winy, ujęta w kategoriach czysto prawnych, wyzwolona z przesądów religijnych. Był to więc pierwszy świecki kodeks, w którym nie bóg, lecz państwo było mścicielem przestępstwa. Ów racjonalistyczny rys prawa sumeryjskiego, a potem babilońskiego doszedł znów do głosu w kodeksach Justyniana i Napoleona.

Wersja z 08:47, 4 kwi 2022

Wina – odpowiedzialność za czyn będący wykroczeniem, naruszający normy postępowania.

  • Babiloński Kodeks Hammurabiego, znaleziony w Suzie na wielkiej płycie kamiennej, był właściwie tylko rozwinięciem prastarych praw sumeryjskich. Choć srogie kary cielesne, przewidziane w kodeksie za najmniejsze przewinienie, są świadectwem okrucieństwa owych czasów, to jednak za niewątpliwy postęp należy uznać fakt, iż podstawą kodeksu była koncepcja winy, ujęta w kategoriach czysto prawnych, wyzwolona z przesądów religijnych. Był to więc pierwszy świecki kodeks, w którym nie bóg, lecz państwo było mścicielem przestępstwa. Ów racjonalistyczny rys prawa sumeryjskiego, a potem babilońskiego doszedł znów do głosu w kodeksach Justyniana i Napoleona.
  • Bóg nie jest niezbędny, żeby stworzyć winę, ani żeby karać. Wystarczą ludzie wspomagani przez nas samych. Sąd ostateczny jest co dzień.
  • Nasze winy są jak ziarenka piasku wobec wysokiej góry miłosierdzia Bożego.
  • Nie winię nikogo, gdyż to nie ludzie winni, tylko sytuacja.
  • Poczucie winy to strata czasu.
  • Tak czy inaczej jest się zawsze trochę winnym.
  • Wyznawcy muszą się czuć winni. Zanim uwierzą w Boga, muszą wierzyć w grzech. Wstyd, tak jak kontemplowanie zła, jest skutecznym mechanizmem kontroli. Oto zagrażający świat, oto jego strażnicy. Im większe poczucie winy, tym większa potrzeba zbawienia, tym gorliwsza wiara.

Zobacz też:

Wikisłownik
Wikisłownik
 Zobacz też hasło wina w Wikisłowniku
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Wina&oldid=532369”