Piotr Bratkowski: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
m poprawa linków, kat. |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''[[w:Piotr Bratkowski|Piotr Bratkowski]]''' (1955–2021) – polski poeta, krytyk literacki i publicysta. |
'''[[w:Piotr Bratkowski|Piotr Bratkowski]]''' (1955–2021) – polski poeta, krytyk literacki i publicysta. |
||
* A wiara w uzdrawiającą moc jedności wszystkich ze wszystkimi to mentalny, postpeerelowski fantom, bezwiednie przyjęty przez sporą część Polaków, zwłaszcza w epoce gierkowskiej. |
* A wiara w uzdrawiającą moc jedności wszystkich ze wszystkimi to mentalny, postpeerelowski fantom, bezwiednie przyjęty przez sporą część Polaków, zwłaszcza w epoce gierkowskiej. |
||
** Źródło: [ |
** Źródło: [https://www.rp.pl/opinie-polityczno-spoleczne/art15055711-piotr-bratkowski-wojna-patosu-z-karnawalem ''Wojna patosu z karnawałem''], „Rzeczpospolita”, 12 sierpnia 2010. |
||
** Zobacz też: [[Edward Gierek]], [[Polacy]] |
** Zobacz też: [[Edward Gierek]], [[Polacy]] |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
{{SORTUJ:Bratkowski, Piotr}} |
{{SORTUJ:Bratkowski, Piotr}} |
||
[[Kategoria:Polscy dziennikarze prasowi]] |
|||
[[Kategoria:Polscy krytycy literaccy]] |
[[Kategoria:Polscy krytycy literaccy]] |
||
[[Kategoria:Polscy poeci współcześni]] |
[[Kategoria:Polscy poeci współcześni]] |
Aktualna wersja na dzień 23:33, 28 wrz 2021
Piotr Bratkowski (1955–2021) – polski poeta, krytyk literacki i publicysta.
- A wiara w uzdrawiającą moc jedności wszystkich ze wszystkimi to mentalny, postpeerelowski fantom, bezwiednie przyjęty przez sporą część Polaków, zwłaszcza w epoce gierkowskiej.
- Źródło: Wojna patosu z karnawałem, „Rzeczpospolita”, 12 sierpnia 2010.
- Zobacz też: Edward Gierek, Polacy
- Adolf Rudnicki, autor Czystego nurtu, był dla mojego pokolenia jednym z najważniejszych pisarzy polskich. Zwłaszcza w opowiadaniach pisanych tuż po wojnie opisał prawie wszystko to, co dziś na nowo odkrywają literaccy specjaliści od Holocaustu. Zaś w latach 80. miał triumfalny come back, gdy w kilku eseistyczno-wspomnieniowych książkach dokonał bardzo przenikliwego rozliczenia postaw intelektualistów swego pokolenia (w tym własnej) wobec komunizmu. Za życia nie narzekał też na brak uznania, ba – w latach 50. i 60. XX wieku był (jak na ówczesne standardy) kimś w rodzaju warszawskiego, literackiego celebryty.
- Źródło: Mała dziewczynka, wielki pisarz i starzejący się dziennikarz patrzą na getto, newsweek.pl, 22 stycznia 2015.
- Zobacz też: Adolf Rudnicki
- Byłem uczniem liceum, kiedy sam dla siebie odkryłem twórczość Stachury. Autor Całej jaskrawości był pierwszym pisarzem, którego nikt mi nie polecał: przeglądając kolejny numer „Twórczości” natknąłem się na podpisaną nie znanym mi nazwiskiem prozę; była to Siekierezada. Wspominam o tym, by wyjaśnić fakt bardzo ważny dla mojego odbioru twórczości Stachury; mój pierwszy z nią kontakt był kontaktem najsilniejszym. Siekierezada była po prostu książką, która kilkunastoletniego czytelnika, jakim wówczas byłem, usatysfakcjonowała w pełni.
- Źródło: „Literatura” 9/1981, cyt. za: Marian Buchowski, Edward Stachura. Biografia i legenda, Opole 1993, ISBN 8385971009, s. 248.
- Zobacz też: Edward Stachura
- Fora internetowe rządzą się własnymi prawami. Dzielni sieciowi żeglarze, korzystając z anonimowości, czasem zamieniają je w rynsztok.
- Źródło: Zmieniam płeć!, „Newsweek”, 3 maja 2009.
- Zobacz też: forum dyskusyjne