Starożytność: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
+ jeden cytat z Mickiewicza i trzy z Krawczuka
m format, dr Zmiana
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Arch of Septimius Severus, Forum Romanum.jpg|mały|<center>Starożytność<center>]]
[[Plik:Arch of Septimius Severus, Forum Romanum.jpg|mały|{{center|Starożytność}}]]
'''[[w:Starożytność|Starożytność]]''' ('''antyk''') – okres w [[historia|historii]] [[Bliski wschód|Bliskiego Wschodu]], [[Europa|Europy]] i [[Afryka|Afryki]] Północnej obejmujący dzieje tych regionów od powstania pierwszych [[cywilizacja|cywilizacji]] do [[polityka|politycznego]] upadku [[Cesarstwo zachodniorzymskie|cesarstwa zachodniorzymskiego]] w 476 roku.
'''[[w:Starożytność|Starożytność]]''' ('''antyk''') – okres w [[historia|historii]] [[Bliski Wschód|Bliskiego Wschodu]], [[Europa|Europy]] i [[Afryka|Afryki]] Północnej obejmujący dzieje tych regionów od powstania pierwszych [[cywilizacja|cywilizacji]] do [[polityka|politycznego]] upadku [[Cesarstwo zachodniorzymskie|cesarstwa zachodniorzymskiego]] w 476 roku.
* () choć wykłada się dziś dzieje dla młodzi, niemal głucho w programach nauczania o historii starożytnej, zupełnie jakby ktoś przyznawał po cichu rację słowom, że młodzież od tego szaleje. Nie mówi się więc za dużo o republikanach, o Ateńczykach, Spartanach, Rzymianach. Dlaczego tak się stało? Chyba z tej przyczyny, że obecnie dość powszechnie, a najzupełniej fałszywie, mierzy się aktualność wydarzeń ich bliskością w czasie.

** Autor: [[Aleksander Krawczuk]], ''Stąd do starożytności'', Tower Press, Gdańsk 2000, s. 6.
* (...) choć wykłada się dziś dzieje dla młodzi, niemal głucho w programach nauczania o historii starożytnej, zupełnie jakby ktoś przyznawał po cichu rację słowom, że młodzież od tego szaleje. Nie mówi się więc za dużo o republikanach, o Ateńczykach, Spartanach, Rzymianach. Dlaczego tak się stało? Chyba z tej przyczyny, że obecnie dość powszechnie, a najzupełniej fałszywie, mierzy się aktualność wydarzeń ich bliskością w czasie.
** Autor: [[Aleksander Krawczuk]]
** Źródło: A. Krawczuk, ''Stąd do starożytności'', Tower Press, Gdańsk 2000, s. 6.


* Kultura starożytna i w ogóle starożytność są stale żywe w naszej kulturze współczesnej. Antyk z całą swą różnorodnością i bogactwem żyje nie tylko w grubych książkach pisanych i czytanych przez specjalistów, ale (…) żyje w naszym języku i w naszej świadomości.
* Kultura starożytna i w ogóle starożytność są stale żywe w naszej kulturze współczesnej. Antyk z całą swą różnorodnością i bogactwem żyje nie tylko w grubych książkach pisanych i czytanych przez specjalistów, ale (…) żyje w naszym języku i w naszej świadomości.
Linia 11: Linia 9:


* Wielcy pisarze antyczni, prezentując dzieje swoich ludów i państw według kanonu wartości, które uważali za najwyższe, tworzyli tym samym dzieje późniejsze – aż po nasze czasy.
* Wielcy pisarze antyczni, prezentując dzieje swoich ludów i państw według kanonu wartości, które uważali za najwyższe, tworzyli tym samym dzieje późniejsze – aż po nasze czasy.
** Autor: [[Aleksander Krawczuk]]
** Autor: [[Aleksander Krawczuk]], ''Stąd do starożytności'', op.&nbsp;cit., s. 7.

** Źródło: A. Krawczuk, ''Stąd do starożytności'', op.&nbsp;cit., s. 7.
* Właśnie powiadałem<br />
: Jaśnie Panu, że młodzież zarażają szałem,<br />
: Ucząc ich głupstw: na przykład, starożytne dzieje!<br />
: Któż nie widzi, że młodzież od tego szaleje. ()<br />
: I owszem, uczyć dziejów, niech się młodzież dowie,<br />
: Co robili królowie, wielcy ministrowie… ()<br />
: Lecz po co zawsze prawić o republikanach,<br />
: Zawsze o Ateńczykach, Spartanach, Rzymianach.<br />
:* Autor: [[Adam Mickiewicz]], ''Dziady'', cz. III, [[s:Dziady część III/Scena VIII|scena 8]], Księgarnia H. Altenberga, Lwów [1896].


* () z punktu widzenia interesów władzy (), historia starożytna jest istotnie niebezpieczna. Sławiła przecież ustami greckich i rzymskich dziejopisów, mówców, filozofów takie wartości, jak: wolność osobista, obywatelska, narodowa; swoboda słowa; jawność życia politycznego; demokracja, republikanizm, autentyczny patriotyzm. Wynosiła na ołtarze tyranobójców, piętnowała wszelkie formy jedynowładztwa, a także narzędzia ich mocy: donosicielstwo, służalczość, przekupstwo, korupcję.
* Właśnie powiadałem<br>
** Autor: [[Aleksander Krawczuk]], ''Stąd do starożytności'', op.&nbsp;cit., s. 6.
: Jaśnie Panu, że młodzież zarażają szałem,<br>
: Ucząc ich głupstw: na przykład, starożytne dzieje!<br>
: Któż nie widzi, że młodzież od tego szaleje. (...)<br>
: I owszem, uczyć dziejów, niech się młodzież dowie,<br>
: Co robili królowie, wielcy ministrowie...(...)<br>
: Lecz po co zawsze prawić o republikanach,<br>
: Zawsze o Ateńczykach, Spartanach, Rzymianach.<br>
:* Autor: [[Adam Mickiewicz]]
:* Źródło: ''Dziady'', cz. 3., [[s:Dziady_część_III/Scena_VIII|scena 8]], Księgarnia H. Altenberga, Lwów [1896].


* (...) z punktu widzenia interesów władzy (...), historia starożytna jest istotnie niebezpieczna. Sławiła przecież ustami greckich i rzymskich dziejopisów, mówców, filozofów takie wartości, jak: wolność osobista, obywatelska, narodowa; swoboda słowa; jawność życia politycznego; demokracja, republikanizm, autentyczny patriotyzm. Wynosiła na ołtarze tyranobójców, piętnowała wszelkie formy jedynowładztwa, a także narzędzia ich mocy: donosicielstwo, służalczość, przekupstwo, korupcję.
** Autor: [[Aleksander Krawczuk]]
** Źródło: A. Krawczuk, ''Stąd do starożytności'', op.&nbsp;cit., s. 6.


[[Kategoria:Starożytność|!]]
[[Kategoria:Starożytność|!]]

Wersja z 00:24, 17 mar 2021

Starożytność

Starożytność (antyk) – okres w historii Bliskiego Wschodu, Europy i Afryki Północnej obejmujący dzieje tych regionów od powstania pierwszych cywilizacji do politycznego upadku cesarstwa zachodniorzymskiego w 476 roku.

  • (…) choć wykłada się dziś dzieje dla młodzi, niemal głucho w programach nauczania o historii starożytnej, zupełnie jakby ktoś przyznawał po cichu rację słowom, że młodzież od tego szaleje. Nie mówi się więc za dużo o republikanach, o Ateńczykach, Spartanach, Rzymianach. Dlaczego tak się stało? Chyba z tej przyczyny, że obecnie dość powszechnie, a najzupełniej fałszywie, mierzy się aktualność wydarzeń ich bliskością w czasie.
  • Kultura starożytna i w ogóle starożytność są stale żywe w naszej kulturze współczesnej. Antyk z całą swą różnorodnością i bogactwem żyje nie tylko w grubych książkach pisanych i czytanych przez specjalistów, ale (…) żyje w naszym języku i w naszej świadomości.
    • Autor: Jan Trzynadlowski
    • Źródło: Philogelos albo Śmieszek. Z facecji Hieroklesa i Philagriosa, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1996, tu: wstęp, s. 5.
  • Wielcy pisarze antyczni, prezentując dzieje swoich ludów i państw według kanonu wartości, które uważali za najwyższe, tworzyli tym samym dzieje późniejsze – aż po nasze czasy.
  • Właśnie powiadałem
Jaśnie Panu, że młodzież zarażają szałem,
Ucząc ich głupstw: na przykład, starożytne dzieje!
Któż nie widzi, że młodzież od tego szaleje. (…)
I owszem, uczyć dziejów, niech się młodzież dowie,
Co robili królowie, wielcy ministrowie… (…)
Lecz po co zawsze prawić o republikanach,
Zawsze o Ateńczykach, Spartanach, Rzymianach.
  • (…) z punktu widzenia interesów władzy (…), historia starożytna jest istotnie niebezpieczna. Sławiła przecież ustami greckich i rzymskich dziejopisów, mówców, filozofów takie wartości, jak: wolność osobista, obywatelska, narodowa; swoboda słowa; jawność życia politycznego; demokracja, republikanizm, autentyczny patriotyzm. Wynosiła na ołtarze tyranobójców, piętnowała wszelkie formy jedynowładztwa, a także narzędzia ich mocy: donosicielstwo, służalczość, przekupstwo, korupcję.