Jan Parandowski

Nagrobek Jana Parandowskiego
na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Jan Parandowski (1895–1978) – polski pisarz, eseista, filolog i tłumacz literatury klasycznej, popularyzator kultury antycznej.

Godzina śródziemnomorska

(PIW, Warszawa 1956)

• Poezja jest stara jak świat i skończy się dopiero razem z nim.
  • Źródło: s. 156

• Wynaleziono pług, aby zaspokoić głód chleba. Wynaleziono poezję, aby zaspokoić głód piękna.
  • Źródło: s. 192

Inne

• Były to czasy, kiedy nic nie przemijało, odtrącone pośpiechem, roztargnieniem, gryzącą troską.
  • Opis: o czasach swej młodości na początku XX stulecia
  • Źródło: Corso (w zbiorze Akacja, Warszawa 1967, s. 64).

• Każdy nosi w sobie i zawiłość dziejów, i możliwą, a nie spełnioną odmianę swego losu.
  • Źródło: „Twórczość”, t. 26, wyd. 5–8, RSW Prasa-Książa-Ruch, 1970, s. 13.

• Moja babka miała w swej pamięci czarodziejską moc otrząsania ludzi ze starości i przywracania im zagubionej w zgiełku życia pieśni młodych lat.
  • Źródło: Akacja, Warszawa 1967, s. 31.

• Na początku był Chaos. Któż zdoła powiedzieć dokładnie, co to był Chaos? Niejedni widzieli w nim jakąś istotę boską, ale bez określonego kształtu. Inni – a takich było więcej – mówili, że to wielka otchłań, pełna siły twórczej i boskich nasieni, jakby jedna masa uporządkowana, ciężka i ciemna, mieszanina ziem, wody, ognia i powietrza.
  • Źródło: Mitologia
  • Zobacz też: Chaos

• (…) nie zemsta jest słodka, ale przebaczenie. Zemsta niszczy zarówno wroga, jak i nas samych, nas samych o tyle groźniej, że pustoszy naszą duszę, gdy wrogowi możemy odpłacić tylko szkodą cielesną. Przebaczenie nas pomnaża.
  • Źródło: Luźne kartki, Ossolineum, 1967, s. 144.

• Podobno jakiś Chruścik czy Chruszczyk powiedział coś okropnego o Stalinie.
  • Opis: w rozmowie telefonicznej po referacie Nikity Chruszczowa na XX zjeździe KPZR, czerwiec 1956.
  • Zobacz też: Józef Stalin

• W mowie potocznej przejawiają się wszystkie ludzkie temperamenty, wady i cnoty, zawody, ułomności, dziwactwa.
  • Źródło: Alchemia słowa, wyd. Czytelnik, Warszawa 1986, s. 201.
  • Zobacz też: język potoczny

• Samotność jest cudem, łaskawym darem, najlżejszy ruch stłucze ją niby cacko szklane.
  • Źródło: Akacja, Warszawa 1967, s. 14.

• Zanim komuś odbierze się to, co uważa on za najdroższe, wypada najpierw pomyśleć, czy ma coś lepszego do ofiarowania.
  • Źródło: Niebo w płomieniach

• Ziemia, przebiegając przestworza, stygnąc i marszcząc swe oblicze, starzeje się, a życie jest dla niej zawsze jednakowo młode i niedoświadczone. Każdy bowiem człowiek przeżywa te same wzruszenia i uczucia, opanowany błogosławionym złudzeniem, że nikt tak jako on nie kochał.

O Janie Parandowskim

• Do końca życia [matka] nie powiedziała mi, że jej matka, a moja babka pochodziła z ortodoksyjnej rodziny żydowskiej, a jej ślub z Janem Parandowskim, moim dziadkiem, był dla nich poważnym odstępstwem od żydowskich nakazów.
  • Autor: Joanna Szczepkowska, Joanna Szczepkowska: jako Polka przepraszam za swojego dziadka, onet.pl, 11 lutego 2018