Marek Dulinicz: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
m popr. Link |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''[[w:Marek Dulinicz|Marek Dulinicz]]''' (1957–2010) – polski historyk, specjalista w dziedzinie archeologii średniowiecza, zwłaszcza Słowiańszczyzny. |
'''[[w:Marek Dulinicz|Marek Dulinicz]]''' (1957–2010) – polski historyk, specjalista w dziedzinie archeologii średniowiecza, zwłaszcza Słowiańszczyzny. |
||
* Metoda typologiczna należy do kanonu metod źródłoznawstwa archeologicznego i jej stosowania wymaga się od każdego przedstawiciela tej dyscypliny, niezależnie od nastawienia poznawczego. |
* Metoda typologiczna należy do kanonu metod źródłoznawstwa archeologicznego i jej stosowania wymaga się od każdego przedstawiciela tej dyscypliny, niezależnie od nastawienia poznawczego. |
||
** Źródło: ''Antropologia fizyczna, archeologia, etnogeneza Słowian'' w: ''Archeologia Polski'' t. 53 (2008) z. 1, wydawca Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, s. 126 |
** Źródło: ''Antropologia fizyczna, archeologia, etnogeneza Słowian'' w: ''Archeologia Polski'' t. 53 (2008) z. 1, wydawca Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, s. 126. |
||
** Zobacz tez [[archeografia]] |
|||
* Obszary w dorzeczu Prypeci, części dorzecza Dniepru i Prutu są uznawane za macierzyste ziemie Słowian. W czasach, dla których dysponujemy już źródłami pisanymi, zamieszkiwali je m.in. Dregowicze (dorzecze Prypeci), Polanie (rejon Kijowa), Siewierzanie (dorzecze Dniepru i jego lewego dopływu – Sejmu), Radymicze, Krywicze (dorzecze górnego Dniepru). |
* Obszary w dorzeczu Prypeci, części dorzecza Dniepru i Prutu są uznawane za macierzyste ziemie Słowian. W czasach, dla których dysponujemy już źródłami pisanymi, zamieszkiwali je m.in. Dregowicze (dorzecze Prypeci), Polanie (rejon Kijowa), Siewierzanie (dorzecze Dniepru i jego lewego dopływu – Sejmu), Radymicze, Krywicze (dorzecze górnego Dniepru). |
||
** Źródło: ''Antropologia fizyczna, archeologia, etnogeneza Słowian'' w: ''Archeologia Polski'' t. 53 (2008) z. 1, wydawca Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, s. 126 |
** Źródło: ''Antropologia fizyczna, archeologia, etnogeneza Słowian'' w: ''Archeologia Polski'' t. 53 (2008) z. 1, wydawca Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, s. 126. |
||
* Postęp badań, a zwłaszcza wykorzystanie przyrodniczych metod datowania sprawił, że teza o wczesnym (V, VI wiek) i licznym zajmowaniu przez Słowian ziem na zachód od Wisły, aż po Łabę, została negatywnie zweryfikowana. Podobne przewartościowanie poglądów na chronologię i intensywność ekspansji Słowian w kierunku północnym i północno‑wschodnim, w dorzecze górnego Dniepru, Dźwiny, rzeki Wołchow i górnej Wołgi, nastąpiło w ostatnich latach wśród archeologów badających wczesnośredniowieczne osadnictwo tych terenów. |
* Postęp badań, a zwłaszcza wykorzystanie przyrodniczych metod datowania sprawił, że teza o wczesnym (V, VI wiek) i licznym zajmowaniu przez Słowian ziem na zachód od Wisły, aż po Łabę, została negatywnie zweryfikowana. Podobne przewartościowanie poglądów na chronologię i intensywność ekspansji Słowian w kierunku północnym i północno‑wschodnim, w dorzecze górnego Dniepru, Dźwiny, rzeki Wołchow i górnej Wołgi, nastąpiło w ostatnich latach wśród archeologów badających wczesnośredniowieczne osadnictwo tych terenów. |
||
** Źródło: ''Antropologia fizyczna, archeologia, etnogeneza Słowian'' w: ''Archeologia Polski'' t. 53 (2008) z. 1, wydawca Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, s. 115, op. cit. Władysław Duczko, Ruś wikingów, Warszawa 2006, s. 58–60, 86–87 |
** Źródło: ''Antropologia fizyczna, archeologia, etnogeneza Słowian'' w: ''Archeologia Polski'' t. 53 (2008) z. 1, wydawca Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, s. 115, op. cit. Władysław Duczko, Ruś wikingów, Warszawa 2006, s. 58–60, 86–87. |
||
** Zobacz też: [[Władysław Duczko]] |
|||
{{SORTUJ:Dulinicz, Marek}} |
{{SORTUJ:Dulinicz, Marek}} |
Aktualna wersja na dzień 13:10, 18 lis 2020
Marek Dulinicz (1957–2010) – polski historyk, specjalista w dziedzinie archeologii średniowiecza, zwłaszcza Słowiańszczyzny.
- Metoda typologiczna należy do kanonu metod źródłoznawstwa archeologicznego i jej stosowania wymaga się od każdego przedstawiciela tej dyscypliny, niezależnie od nastawienia poznawczego.
- Źródło: Antropologia fizyczna, archeologia, etnogeneza Słowian w: Archeologia Polski t. 53 (2008) z. 1, wydawca Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, s. 126.
- Obszary w dorzeczu Prypeci, części dorzecza Dniepru i Prutu są uznawane za macierzyste ziemie Słowian. W czasach, dla których dysponujemy już źródłami pisanymi, zamieszkiwali je m.in. Dregowicze (dorzecze Prypeci), Polanie (rejon Kijowa), Siewierzanie (dorzecze Dniepru i jego lewego dopływu – Sejmu), Radymicze, Krywicze (dorzecze górnego Dniepru).
- Źródło: Antropologia fizyczna, archeologia, etnogeneza Słowian w: Archeologia Polski t. 53 (2008) z. 1, wydawca Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, s. 126.
- Postęp badań, a zwłaszcza wykorzystanie przyrodniczych metod datowania sprawił, że teza o wczesnym (V, VI wiek) i licznym zajmowaniu przez Słowian ziem na zachód od Wisły, aż po Łabę, została negatywnie zweryfikowana. Podobne przewartościowanie poglądów na chronologię i intensywność ekspansji Słowian w kierunku północnym i północno‑wschodnim, w dorzecze górnego Dniepru, Dźwiny, rzeki Wołchow i górnej Wołgi, nastąpiło w ostatnich latach wśród archeologów badających wczesnośredniowieczne osadnictwo tych terenów.
- Źródło: Antropologia fizyczna, archeologia, etnogeneza Słowian w: Archeologia Polski t. 53 (2008) z. 1, wydawca Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, s. 115, op. cit. Władysław Duczko, Ruś wikingów, Warszawa 2006, s. 58–60, 86–87.