Andrzej Szczeklik: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
→O Andrzeju Szczekliku: lit. |
m →Wypowiedzi: +cytat |
||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
* W gruncie rzeczy medycyna to bardzo humanistyczna nauka. |
* W gruncie rzeczy medycyna to bardzo humanistyczna nauka. |
||
** Źródło: [http://wyborcza.pl/1,75402,11083642,Prof__Andrzej_Szczeklik__Medycyna_to_sztuka_rozmowy.html ''Prof. Andrzej Szczeklik: Medycyna to sztuka rozmowy'', wyborcza.pl, 21 października 2011] |
** Źródło: [http://wyborcza.pl/1,75402,11083642,Prof__Andrzej_Szczeklik__Medycyna_to_sztuka_rozmowy.html ''Prof. Andrzej Szczeklik: Medycyna to sztuka rozmowy'', wyborcza.pl, 21 października 2011] |
||
* Najważniejszą cechą charakteru dobrego lekarza jest wytrwałość w zmaganiu się z chorobą. Lekarz to musi być ktoś, kto zaciśnie zęby i nie zrezygnuje z walki. Ktoś, kto będzie siedział przy chorym, jeśli nie dosłownie, to będzie go nosił w głowie, w sercu, nie da mu to spać. Upór lekarza daje człowiekowi choremu poczucie, że ktoś z nim jest. Wiele trzeba mieć odwagi wewnętrznej, żeby nacisnąć klamkę i wejść do sali, gdzie leży ktoś nieuleczalnie chory. I komuś takiemu jednak można próbować pomóc, a winnych przypadkach można zrobić ogromnie dużo, medycyna daje takie możliwości. Potrzebny jest upór. |
|||
** Magdalena Bajer, "Rody uczone" |
|||
==O Andrzeju Szczekliku== |
==O Andrzeju Szczekliku== |
||
Wersja z 07:19, 13 lip 2020
Andrzej Szczeklik (1938–2012) – lekarz-naukowiec, profesor Kliniki Chorób Wewnętrznych UJ, pisarz eseista i filozof medycyny.
Wypowiedzi
- Gdyby mnie pani po paru latach spytała o jakiegoś pacjenta, nad którym się głowiłem, jak wyglądało rozszczepienie drugiego jego tonu nad tętnicą płucną, to ja bym pani mógł ten rytm wystukać tutaj na stole. Pamięta się chorych – powiedzmy – bardziej złożonych, trudniejszych. Takich, nad którymi się człowiek zastanawiał, albo się mylił, albo się gubił, na tym przecież też polega nasz zawód. Te błądzenia, te różne wędrówki z chorym zapadają w pamięć, zawsze.
- Źródło: Wywiad, rmfclassic.pl, 2007
- To pytanie o istotę człowieczeństwa. Gdzie ona tkwi? W mózgu? Czy rozebranie człowieka na części i złożenie potem w całość ją pokaże? Redukcjonizm przyniósł szalenie dużo w zakresie poznania naukowego. Ale istotniejsza jest emergencja: bo całość to coś więcej niż suma części.
- W gruncie rzeczy medycyna to bardzo humanistyczna nauka.
- Najważniejszą cechą charakteru dobrego lekarza jest wytrwałość w zmaganiu się z chorobą. Lekarz to musi być ktoś, kto zaciśnie zęby i nie zrezygnuje z walki. Ktoś, kto będzie siedział przy chorym, jeśli nie dosłownie, to będzie go nosił w głowie, w sercu, nie da mu to spać. Upór lekarza daje człowiekowi choremu poczucie, że ktoś z nim jest. Wiele trzeba mieć odwagi wewnętrznej, żeby nacisnąć klamkę i wejść do sali, gdzie leży ktoś nieuleczalnie chory. I komuś takiemu jednak można próbować pomóc, a winnych przypadkach można zrobić ogromnie dużo, medycyna daje takie możliwości. Potrzebny jest upór.
- Magdalena Bajer, "Rody uczone"
O Andrzeju Szczekliku
- Andrzej był fizycznie i duchowo skonstruowany w taki sposób, że prawie każdy jego znajomy czuł się równocześnie jego przyjacielem. Miał zniewalający uśmiech i wspaniały sposób mówienia. Później okazało się to niesłychanie ważne dla jego działalności lekarskiej. Budził olbrzymie zaufanie, budził nadzieję, leczył dotykiem i słowem.
- Andrzej Szczeklik był osobowością fascynującą pod wieloma względami. Zakres jego ogólnej wiedzy był absolutnie rzadko spotykany. Widział to, czego inni nie dostrzegali. To wystarczy, żeby być lekarzem lepszym niż dobry. Potrafił patrzeć i słuchać, co chory mówi. Patrząc, już wiedział, co jest źle, po drobiazgach, po grymasach, po sposobie oddychania, po tym, jak ktoś siada, jak wstaje...
- Autor: Marek Sanak
- Źródło: Andrzej Michał Kobos: Po drogach uczonych. T. 5. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 2012, s. 317–335. ISBN 978-83-7676-127-6.
- Lekarz – humanista! Człowiek rzadkiej kultury umysłowej, potrafiący utrzymać w jedności ogromną różnorodność postaw, myśli, spraw. Umysł racjonalny, a jednak otwarty na pytania duchowe. Na metafizykę!