Marek Dulinicz: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 20:12, 5 cze 2020

Marek Dulinicz – polski historyk, specjalista w dziedzinie archeologii średniowiecza, zwłaszcza Słowiańszczyzny.

Metoda typologiczna należy do kanonu metod źródłoznawstwa archeologicznego i jej stosowania wymaga się od każdego przedstawiciela tej dyscypliny, niezależnie od nastawienia poznawczego.
- Źródło: Antropologia fizyczna, archeologia, etnogeneza Słowian w: Archeologia Polski t. 53 (2008) z. 1, wydawca Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, s. 126
- Zobacz tez Archeografia

Obszary w dorzeczu Prypeci, części dorzecza Dniepru i Prutu są uznawane za macierzyste ziemie Słowian. W czasach, dla których dysponujemy już źródłami pisanymi, zamieszkiwali je m.in. Dregowicze (dorzecze Prypeci), Polanie (rejon Kijowa), Siewierzanie (dorzecze Dniepru i jego lewego dopływu — Sejmu), Radymicze, Krywicze (dorzecze górnego Dniepru).
- Źródło Antropologia fizyczna, archeologia, etnogeneza Słowian w: Archeologia Polski t. 53 (2008) z. 1, wydawca Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, s. 126
- Zobacz też Michał Janusz Parczewski, Kazimierz Godłowski, Andrzej Kokowski, Aleksander Bursche, Jerzy Kolendo, Zdeněk Váňa, Wojciech Szymański, Magdalena Mączyńska, Wojciech Nowakowski, Jerzy Okulicz-Kozaryn, Andrej Pleterski, Rostislav Terpilovski

Postęp badań, a zwłaszcza wykorzystanie przyrodniczych metod datowania sprawił, że teza o wczesnym (V, VI wiek) i licznym zajmowaniu przez Słowian ziem na zachód od Wisły, aż po Łabę, została negatywnie zweryfikowana. Podobne przewartościowanie poglądów na chronologię i intensywność ekspansji Słowian w kierunku północnym i północno‑wschodnim, w dorzecze górnego Dniepru, Dźwiny, rzeki Wołchow i górnej Wołgi, nastąpiło w ostatnich latach wśród archeologów badających wczesnośredniowieczne osadnictwo tych terenów.
- Źródło: Antropologia fizyczna, archeologia, etnogeneza Słowian w: Archeologia Polski t. 53 (2008) z. 1, wydawca Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, s. 115, op. cit. Władysław Duczko, Ruś wikingów, Warszawa, 2006, s. 58–60, 86–87
- Zobacz też Władysław Duczko

@@ Linia 8: / Linia 8: @@
 ** Źródło Antropologia fizyczna, archeologia, etnogeneza Słowian w: Archeologia Polski t. 53 (2008) z. 1, wydawca Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, s. 126
 ** Zobacz też [[Michał Janusz Parczewski]], [[Kazimierz Godłowski]], [[Andrzej Kokowski]], [[Aleksander Bursche]], [[Jerzy Kolendo]], [[Zdeněk Váňa]], [[Wojciech Szymański]], [[Magdalena Mączyńska]], [[Wojciech Nowakowski]], [[Jerzy Okulicz-Kozaryn]], [[ Andrej Pleterski]], [[Rostislav Terpilovski]]
+* Postęp badań, a zwłaszcza wykorzystanie przyrodniczych metod datowania sprawił, że teza  o  wczesnym  (V,  VI  wiek)  i  licznym  zajmowaniu  przez  Słowian  ziem  na  zachód  od  Wisły, aż  po  Łabę,  została  negatywnie  zweryfikowana.  Podobne  przewartościowanie  poglądów  na chronologię  i  intensywność  ekspansji  Słowian  w  kierunku  północnym  i  północno‑wschodnim, w dorzecze górnego Dniepru, Dźwiny, rzeki Wołchow i górnej Wołgi, nastąpiło w ostatnich latach wśród archeologów badających wczesnośredniowieczne osadnictwo tych terenów.
+**Źródło: Antropologia fizyczna, archeologia, etnogeneza Słowian w: Archeologia Polski t. 53 (2008) z. 1, wydawca Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, s. 115, op. cit. Władysław Duczko, Ruś  wikingów,  Warszawa, 2006, s. 58–60, 86–87
+** Zobacz też [[Władysław Duczko]]
 [[Kategoria:Polscy archeolodzy]]