Czarne skrzydła: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
nowa strona - początek |
m dr Zmiana |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''[[s:Czarne skrzydł|Czarne skrzydła]]''' – powieść społeczno-polityczna [[Juliusz Kaden-Bandrowski|Juliusza Kaden-Bandrowskiego]] z |
'''[[s:Czarne skrzydł|Czarne skrzydła]]''' – powieść społeczno-polityczna [[Juliusz Kaden-Bandrowski|Juliusza Kaden-Bandrowskiego]] z 1925–1926 roku, o górnikach ze śląskiego Zagłębia; pierwsza z trzyczęściowego cyklu. |
||
* Oto partia: młody podjadek szepce ci do ucha, stary brytan ochrypłym wrzaskiem zagaja na trybunie, od dołu wszystko poderwane nienasyconym głodem, u góry władze się opychają. |
* Oto partia: młody podjadek szepce ci do ucha, stary brytan ochrypłym wrzaskiem zagaja na trybunie, od dołu wszystko poderwane nienasyconym głodem, u góry władze się opychają. |
||
** Źródło: ''Czarne skrzydła. I: Lenora'', Kraków 1975, s. 54 |
** Źródło: ''Czarne skrzydła. I: Lenora'', Kraków 1975, s. 54. |
||
* Szybki wiatr poganiał za oknami płachty ciemnego pyłu, zwijał je i rozwijał, wydłużał, piętrzył i znów przelatywały z daleka, zza gmachu czworogrannej płuczki, od strony kopalnianych torów kolejowych, wielkie, łukami ciemnymi roztoczone, niby skrzydła czarne, ciche i pospieszne. |
* Szybki wiatr poganiał za oknami płachty ciemnego pyłu, zwijał je i rozwijał, wydłużał, piętrzył i znów przelatywały z daleka, zza gmachu czworogrannej płuczki, od strony kopalnianych torów kolejowych, wielkie, łukami ciemnymi roztoczone, niby skrzydła czarne, ciche i pospieszne. |
||
** Źródło: ''Czarne skrzydła. I: Lenora'', Kraków 1975, s. 191 |
** Źródło: ''Czarne skrzydła. I: Lenora'', Kraków 1975, s. 191. |
||
* Taki los człowieka biednego. Biedny musi się ciągle ze wszystkimi dzielić. |
* Taki los człowieka biednego. Biedny musi się ciągle ze wszystkimi dzielić. |
||
** Źródło: ''Czarne skrzydła. I: Lenora'', Kraków 1975, s. 82 |
** Źródło: ''Czarne skrzydła. I: Lenora'', Kraków 1975, s. 82. |
||
[[Kategoria:Polskie powieści]] |
[[Kategoria:Polskie powieści]] |
Wersja z 20:29, 4 mar 2020
Czarne skrzydła – powieść społeczno-polityczna Juliusza Kaden-Bandrowskiego z 1925–1926 roku, o górnikach ze śląskiego Zagłębia; pierwsza z trzyczęściowego cyklu.
- Oto partia: młody podjadek szepce ci do ucha, stary brytan ochrypłym wrzaskiem zagaja na trybunie, od dołu wszystko poderwane nienasyconym głodem, u góry władze się opychają.
- Źródło: Czarne skrzydła. I: Lenora, Kraków 1975, s. 54.
- Szybki wiatr poganiał za oknami płachty ciemnego pyłu, zwijał je i rozwijał, wydłużał, piętrzył i znów przelatywały z daleka, zza gmachu czworogrannej płuczki, od strony kopalnianych torów kolejowych, wielkie, łukami ciemnymi roztoczone, niby skrzydła czarne, ciche i pospieszne.
- Źródło: Czarne skrzydła. I: Lenora, Kraków 1975, s. 191.
- Taki los człowieka biednego. Biedny musi się ciągle ze wszystkimi dzielić.
- Źródło: Czarne skrzydła. I: Lenora, Kraków 1975, s. 82.