Starożytność: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
+ jeden cytat z Mickiewicza i trzy z Krawczuka |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Arch of Septimius Severus, Forum Romanum.jpg|mały|<center>Starożytność<center>]] |
[[Plik:Arch of Septimius Severus, Forum Romanum.jpg|mały|<center>Starożytność<center>]] |
||
'''[[w:Starożytność|Starożytność]]''' ('''antyk''') – okres w [[historia|historii]] [[Bliski wschód|Bliskiego Wschodu]], [[Europa|Europy]] i [[Afryka|Afryki]] Północnej obejmujący dzieje tych regionów od powstania pierwszych [[cywilizacja|cywilizacji]] do [[polityka|politycznego]] upadku [[Cesarstwo zachodniorzymskie|cesarstwa zachodniorzymskiego]] w 476 roku. |
'''[[w:Starożytność|Starożytność]]''' ('''antyk''') – okres w [[historia|historii]] [[Bliski wschód|Bliskiego Wschodu]], [[Europa|Europy]] i [[Afryka|Afryki]] Północnej obejmujący dzieje tych regionów od powstania pierwszych [[cywilizacja|cywilizacji]] do [[polityka|politycznego]] upadku [[Cesarstwo zachodniorzymskie|cesarstwa zachodniorzymskiego]] w 476 roku. |
||
* (...) choć wykłada się dziś dzieje dla młodzi, niemal głucho w programach nauczania o historii starożytnej, zupełnie jakby ktoś przyznawał po cichu rację słowom, że młodzież od tego szaleje. Nie mówi się więc za dużo o republikanach, o Ateńczykach, Spartanach, Rzymianach. Dlaczego tak się stało? Chyba z tej przyczyny, że obecnie dość powszechnie, a najzupełniej fałszywie, mierzy się aktualność wydarzeń ich bliskością w czasie. |
|||
** Autor: [[Aleksander Krawczuk]] |
|||
** Źródło: A. Krawczuk, ''Stąd do starożytności'', Tower Press, Gdańsk 2000, s. 6. |
|||
* Kultura starożytna i w ogóle starożytność są stale żywe w naszej kulturze współczesnej. Antyk z całą swą różnorodnością i bogactwem żyje nie tylko w grubych książkach pisanych i czytanych przez specjalistów, ale (…) żyje w naszym języku i w naszej świadomości. |
* Kultura starożytna i w ogóle starożytność są stale żywe w naszej kulturze współczesnej. Antyk z całą swą różnorodnością i bogactwem żyje nie tylko w grubych książkach pisanych i czytanych przez specjalistów, ale (…) żyje w naszym języku i w naszej świadomości. |
||
** Autor: [[Jan Trzynadlowski]] |
** Autor: [[Jan Trzynadlowski]] |
||
** Źródło: ''Philogelos albo Śmieszek. Z facecji Hieroklesa i Philagriosa'', Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1996, tu: wstęp, s. 5. |
** Źródło: ''Philogelos albo Śmieszek. Z facecji Hieroklesa i Philagriosa'', Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1996, tu: wstęp, s. 5. |
||
* Wielcy pisarze antyczni, prezentując dzieje swoich ludów i państw według kanonu wartości, które uważali za najwyższe, tworzyli tym samym dzieje późniejsze – aż po nasze czasy. |
|||
** Autor: [[Aleksander Krawczuk]] |
|||
** Źródło: A. Krawczuk, ''Stąd do starożytności'', op. cit., s. 7. |
|||
* Właśnie powiadałem<br> |
|||
: Jaśnie Panu, że młodzież zarażają szałem,<br> |
|||
: Ucząc ich głupstw: na przykład, starożytne dzieje!<br> |
|||
: Któż nie widzi, że młodzież od tego szaleje. (...)<br> |
|||
: I owszem, uczyć dziejów, niech się młodzież dowie,<br> |
|||
: Co robili królowie, wielcy ministrowie...(...)<br> |
|||
: Lecz po co zawsze prawić o republikanach,<br> |
|||
: Zawsze o Ateńczykach, Spartanach, Rzymianach.<br> |
|||
:* Autor: [[Adam Mickiewicz]] |
|||
:* Źródło: ''Dziady'', cz. 3., [[s:Dziady_część_III/Scena_VIII|scena 8]], Księgarnia H. Altenberga, Lwów [1896]. |
|||
* (...) z punktu widzenia interesów władzy (...), historia starożytna jest istotnie niebezpieczna. Sławiła przecież ustami greckich i rzymskich dziejopisów, mówców, filozofów takie wartości, jak: wolność osobista, obywatelska, narodowa; swoboda słowa; jawność życia politycznego; demokracja, republikanizm, autentyczny patriotyzm. Wynosiła na ołtarze tyranobójców, piętnowała wszelkie formy jedynowładztwa, a także narzędzia ich mocy: donosicielstwo, służalczość, przekupstwo, korupcję. |
|||
** Autor: [[Aleksander Krawczuk]] |
|||
** Źródło: A. Krawczuk, ''Stąd do starożytności'', op. cit., s. 6. |
|||
[[Kategoria:Starożytność|!]] |
[[Kategoria:Starożytność|!]] |
Wersja z 11:53, 8 lis 2018
Starożytność (antyk) – okres w historii Bliskiego Wschodu, Europy i Afryki Północnej obejmujący dzieje tych regionów od powstania pierwszych cywilizacji do politycznego upadku cesarstwa zachodniorzymskiego w 476 roku.
- (...) choć wykłada się dziś dzieje dla młodzi, niemal głucho w programach nauczania o historii starożytnej, zupełnie jakby ktoś przyznawał po cichu rację słowom, że młodzież od tego szaleje. Nie mówi się więc za dużo o republikanach, o Ateńczykach, Spartanach, Rzymianach. Dlaczego tak się stało? Chyba z tej przyczyny, że obecnie dość powszechnie, a najzupełniej fałszywie, mierzy się aktualność wydarzeń ich bliskością w czasie.
- Autor: Aleksander Krawczuk
- Źródło: A. Krawczuk, Stąd do starożytności, Tower Press, Gdańsk 2000, s. 6.
- Kultura starożytna i w ogóle starożytność są stale żywe w naszej kulturze współczesnej. Antyk z całą swą różnorodnością i bogactwem żyje nie tylko w grubych książkach pisanych i czytanych przez specjalistów, ale (…) żyje w naszym języku i w naszej świadomości.
- Autor: Jan Trzynadlowski
- Źródło: Philogelos albo Śmieszek. Z facecji Hieroklesa i Philagriosa, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1996, tu: wstęp, s. 5.
- Wielcy pisarze antyczni, prezentując dzieje swoich ludów i państw według kanonu wartości, które uważali za najwyższe, tworzyli tym samym dzieje późniejsze – aż po nasze czasy.
- Autor: Aleksander Krawczuk
- Źródło: A. Krawczuk, Stąd do starożytności, op. cit., s. 7.
- Właśnie powiadałem
- Jaśnie Panu, że młodzież zarażają szałem,
- Ucząc ich głupstw: na przykład, starożytne dzieje!
- Któż nie widzi, że młodzież od tego szaleje. (...)
- I owszem, uczyć dziejów, niech się młodzież dowie,
- Co robili królowie, wielcy ministrowie...(...)
- Lecz po co zawsze prawić o republikanach,
- Zawsze o Ateńczykach, Spartanach, Rzymianach.
- Autor: Adam Mickiewicz
- Źródło: Dziady, cz. 3., scena 8, Księgarnia H. Altenberga, Lwów [1896].
- (...) z punktu widzenia interesów władzy (...), historia starożytna jest istotnie niebezpieczna. Sławiła przecież ustami greckich i rzymskich dziejopisów, mówców, filozofów takie wartości, jak: wolność osobista, obywatelska, narodowa; swoboda słowa; jawność życia politycznego; demokracja, republikanizm, autentyczny patriotyzm. Wynosiła na ołtarze tyranobójców, piętnowała wszelkie formy jedynowładztwa, a także narzędzia ich mocy: donosicielstwo, służalczość, przekupstwo, korupcję.
- Autor: Aleksander Krawczuk
- Źródło: A. Krawczuk, Stąd do starożytności, op. cit., s. 6.