Bitwa o Narwik: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 18:47, 13 cze 2018

Bitwa o Narwik – starcie pomiędzy siłami niemieckimi a alianckim Korpusem Ekspedycyjnym (w skład którego wchodziła polska Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich) trwające pomiędzy 9 kwietnia a 8 czerwca 1940 roku w okolicach portu i miasta Narwik.

By zniszczyć to zaplecze materiałowe Trzeciej Rzeszy alianci zdecydowali się na odbicie Narwiku i atak na Norwegię.
- Autor: Witold Biegański
- Źródło: Bitwa o Narwik – pierwsze zwycięstwo aliantów, polskieradio.pl, 13 kwietnia 2018.
- Zobacz też: III Rzesza

Na bitwę o Narwik nie należy patrzeć jako na samodzielne działania. Była to część składowa kampanii norweskiej. Inicjatywę od pierwszego momentu miały wojska niemieckie, ale alianci nie zrezygnowali z walki. Wysadzono korpus ekspedycyjny w Norwegii.
- Autor: Witold Biegański
- Źródło: Bitwa o Narwik – pierwsze zwycięstwo aliantów, polskieradio.pl, 13 kwietnia 2018.

Na samym dnie fiordu odkryliśmy jeszcze jedną ludzką siedzibę, chatkę rybacką (...) zamieszkaną niewątpliwie tylko w lecie. (...) zostawiając na stole jako zapłatę jedną koronę oraz paczkę papierosów (...) Przemknęło mi przez głowę, czy by nie napisać czegoś po łacinie. Polonia semper fidelis albo coś takiego? Zapytałem, czy może ktoś potrafi narysować orzełka. (...) Aż nagle – ależ oczywiście, umiemy akurat tyle co potrzeba, po norwesku. No Tysk! Nie Niemcy! Wypisałem te dwa słowa na kartce i zostawiłem ją na stole. Wychodząc zobaczyłem dwóch strzelców zbierających kamienie nad fiordem u stóp chaty. To był ich pomysł. Z kamieni ułożyli napis – Polska.
- Autor: Jan Meysztowicz
- Opis: podczas walk polskich żołnierzy w Norwegii przeciw Niemcom w 1940.
- Źródło: Jan Meysztowicz, Saga Brygady Podhalańskiej, wydawnictwo MON, Warszawa 1987. s. 96–97.

Rozpoczęły się zażarte, dwumiesięczne walki, które nie wiadomo jaki miałyby przebieg, gdyby nie wydarzenia na innym teatrze wojennym, przekreślające sukcesy alianckie w północnej Norwegii, a mianowicie załamanie się Francji. Dlatego, a nie z żadnego innego powodu, opuścić musieli Narvik w kilka dni po jego krwawo okupionym zdobyciu polscy strzelcy podhalańscy, przerzuceni potem na próżno i na zagładę do Bretanii...
- Autor: Jerzy Pertek
- Źródło: Jerzy Pertek, Wielkie dni małej floty, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1981.s. 241.
- Zobacz też: Francja

W Narwiku Norwegowie walczyli ramię w ramię z francuskimi, polskimi i brytyjskimi żołnierzami. To był początek solidarności, na której dziś opiera się NATO.
- Autor: Ine Eriksen Søreide, minister obrony Norwegii.
- Źródło: Bitwa o Narwik. Norwegowie dziękują Polakom podczas uroczystości rocznicowych, wp.pl, 28 maja 2015.

Zobacz też:

Zobacz zbiór multimediów na Wikimedia Commons:
Bitwa o Narwik

Wikisłownik

Zobacz też hasło Narwik w Wikisłowniku

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 [[Plik:Narvik001.jpg|mały|<center>Żołnierze polscy w bitwie o Narwik</center>]]
-'''[[w:Bitwa o Narwik|Bitwa o Narwik]]''' – starcie pomiędzy siłami [[Niemcy|niemieckimi]] a alianckim Korpusem Ekspedycyjnym (w skład którego wchodziła [[Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich]]) trwające pomiędzy 9 kwietnia a 8 czerwca 1940 roku w okolicach portu i miasta Narwik.
+'''[[w:Bitwa o Narwik|Bitwa o Narwik]]''' – starcie pomiędzy siłami [[Niemcy|niemieckimi]] a alianckim Korpusem Ekspedycyjnym (w skład którego wchodziła [[Polska|polska]] [[Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich]]) trwające pomiędzy 9 kwietnia a 8 czerwca 1940 roku w okolicach portu i miasta Narwik.
 * By zniszczyć to zaplecze materiałowe Trzeciej Rzeszy alianci zdecydowali się na odbicie Narwiku i atak na Norwegię.
 ** Autor: [[Witold Biegański]]
@@ Linia 9: / Linia 9: @@
 ** Autor: Witold Biegański
 ** Źródło: [https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/1094584,Bitwa-o-Narwik-%e2%80%93-pierwsze-zwyciestwo-aliantow ''Bitwa o Narwik – pierwsze zwycięstwo aliantów''], polskieradio.pl, 13 kwietnia 2018.
+* Na samym dnie fiordu odkryliśmy jeszcze jedną ludzką siedzibę, chatkę rybacką (...) zamieszkaną niewątpliwie tylko w lecie. (...) zostawiając na stole jako zapłatę jedną koronę oraz paczkę papierosów (...) Przemknęło mi przez głowę, czy by nie napisać czegoś po łacinie. Polonia semper fidelis albo coś takiego? Zapytałem, czy może ktoś potrafi narysować orzełka. (...) Aż nagle – ależ oczywiście, umiemy akurat tyle co potrzeba, po norwesku. No Tysk! Nie Niemcy! Wypisałem te dwa słowa na kartce i zostawiłem ją na stole. Wychodząc zobaczyłem dwóch strzelców zbierających kamienie nad fiordem u stóp chaty. To był ich pomysł. Z kamieni ułożyli napis – Polska.
+** Autor: [[Jan Meysztowicz]]
+** Opis: podczas walk [[Polacy|polskich]] żołnierzy w Norwegii przeciw Niemcom w 1940.
+** Źródło: Jan Meysztowicz, ''Saga Brygady Podhalańskiej'', wydawnictwo MON, Warszawa 1987. s. 96–97.
 * Rozpoczęły się zażarte, dwumiesięczne walki, które nie wiadomo jaki miałyby przebieg, gdyby nie wydarzenia na innym teatrze wojennym, przekreślające sukcesy alianckie w północnej Norwegii, a mianowicie załamanie się Francji. Dlatego, a nie z żadnego innego powodu, opuścić musieli Narvik w kilka dni po jego krwawo okupionym zdobyciu polscy strzelcy podhalańscy, przerzuceni potem na próżno i na zagładę do Bretanii...