Listy śpiewające

Fotografia Agnieszki Osieckiej (1965)

Listy śpiewające – zbiór tekstów poetyckich Agnieszki Osieckiej, jednocześnie scenariusz kabaretowego programu telewizyjnego. Cytaty za wyd. Czytelnik, Warszawa 1970.

• A napisałam: „Na kładce i w barze”, ponieważ finał tego melodramatu nastąpił właśnie w barze „Pod Łabędziem” w Nidzie. Wtedy to na trwałe rozczarowałam się do mężczyzn.
  • Źródło: Listy śpiewające (1970), s. 16–17.

• Ale co ludzie powiedzą,
  kiedy się przejdę po mieście,
  ale co ludzie powiedzą?
  Powiedzą: „Takiej nie wierzcie!”
  • Źródło: s. 24

• Chcę słońce garściami
  pełnymi brać, mieć w domu fortepian
  i trochę grać.
  • Źródło: s. 73
  • Zobacz też: fortepian, słońce

• Czasem strzela się z automatu,
  a czasem szczęścia w życiu brak,
  czasem się imponuje światu,
  czasem się żyje byle jak.
  • Źródło: s. 59
  • Zobacz też: szczęście, życie

• Dziś przyjechało wiejskie kino,
  i na jeziorze prysnął lód,
  w sosenkach księżyc się rozpłynął,
  a mnie tam smutno jest ciut, ciut…
  • Źródło: s. 34
  • Zobacz też: kino, jezioro, księżyc, smutek, sosna

• (…) kiedy zapomnę tego kogoś,
  to znajdę sobie wyższe cele,
  będę pochłaniać każdą nowość,
  oszczędzać i szanować zieleń,
  – uwierzę w swój szczęśliwy znak,
  w tańcu zakręcę się jak ptak,
  i już nie będę myśleć z trwogą,
  Jak tu zapomnieć tego kogoś,
  jak tu zapomnieć tego kogoś!…
  • Źródło: s. 46
  • Zobacz też: zapomnienie

• Malwy po kwiatach kwitną i bledną,
  po sześciu latach nic nie jest już tragedią.
  • Źródło: s. 52
  • Zobacz też: malwa, tragedia

• Mam ciebie wciąż jeszcze w oczach,
  wciąż ciebie umiem na pamięć,
  znam twoje ręce na moich włosach,
  choć z każdym dniem jesteś dalej…
  • Źródło: s. 44
  • Zobacz też: tęsknota

• Na całych jeziorach – ty,
  o wszystkich dnia porach – ty,
  W marchewce i naci – ty,
  od Mazur do Francji – ty.
  
  Na co dzień, od święta – ty,
  i w leśnych zwierzętach – ty,
  i w ziołach, i w grzybach,
  w nadziejach, że chyba – ty...
  • Źródło: Listy śpiewające (1970), s. 15–16.

• Odrzucasz listy i lilie blade,
  słodkich poziomek pachnący kosz,
  przyjmij więc chociaż moją balladę,
  i daj mi za nią uśmiechu grosz.
  Balladę przyjmij, miast niezabudki,
  bo noc tak długa i dzień tak krótki…
  • Źródło: s. 21
  • Zobacz też: ballada

• Pamiętam, księżyc był wysoko
  i spały ptaki w dzikim winie,
  i cisza była tak głęboką,
  że tylko chrząszcz brzmiał w trzcinie.
  • Źródło: s. 28
  • Zobacz też: chrząszcz, cisza, dzikie wino

• Po co latać za chłopakiem,
  i to jakim – byle jakim – tyle lat!
  Jak wyleczyć się z miłości –
  tego nie wiedzą, bo skąd,
  radzą mi z serca, ze złości – i tylko, i tylko ten błąd – jak oduczyć się patrzenia na zegarek, odmierzania długich minut, wiecznych godzin,
  – jak wyrzucić albo spalić listy stare,
  – jak odwrócić wzrok od drzwi, którymi wchodzisz?
  • Źródło: s. 56

• Są takie noce
  od innych łaskawsze,
  kiedy się wolno wygłupić,
  wolno powtarzać Nigdy i Zawsze,
  wolno słowami się upić.
  • Źródło: s. 48
  • Zobacz też: noc

• Szukam wiatru w polu,
  zapomnianych słów,
  śladu łez w kąkolu,
  przedwczorajszych bzów,
  szukam wiatru w polu –
  jak to trwa i trwa –
  chociaż oczy bolą,
  szukam w niebie dna.
  • Źródło: s. 48
  • Zobacz też: słowo, wiatr

• Tego listu
  jutro znów nie wyślę,
  spalę, podrę
  albo może zgubię,
  przecież ci się
  nie utopię w Wiśle,
  ty wiesz dobrze –
  ja tak tylko mówię…
  • Źródło: s. 53

• W deszczowej kropelce – ty,
  W radosnej udręce – ty, ty, ty…
  • Źródło: s. 18
  • Zobacz też: deszcz, kropla

• We wróżbach i w kartach – ty,
  w strumyczkach Mozarta – ty,
  u Prousta i Sartre’a – ty,
  i w „Czarach i czartach” – ty.
  W deszczowej udręce – ty
  i w smutnej piosence – ty,
  kto szczęścia ma więcej – ty… ty…
  • Źródło: s. 17
  • Zobacz też: Marcel Proust, Jean-Paul Sartre

Zobacz też:

• list
• śpiew