Artur Oppman: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
lnk |
jeden cytat |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Artur Oppman (Władysław Barwicki).jpg|mały|<center>Artur Oppman</center>]] |
[[Plik:Artur Oppman (Władysław Barwicki).jpg|mały|<center>Artur Oppman</center>]] |
||
'''[[w:Artur Oppman|Artur Franciszek Michał Oppman]]''' (1876–1931) – [[Polska|polski]] [[poeta]]. |
'''[[w:Artur Oppman|Artur Franciszek Michał Oppman]]''' (1876–1931) – [[Polska|polski]] [[poeta]]. |
||
* A syrena szła i śpiewała. A gdy już była tuż, tuż nad brzegiem Wisły, odwróciła się, spojrzała ku wiosce i zawołała na głos cały: – Kochałam cię, ty brzegu wiślany, kochałam was, ludzie prości i serca dobrego, byłam waszą pieśnią, waszym czarem życia! Czemuż wzięliście mnie w niewolę, czemuż chcieliście, abym w pętach, w więzieniu, na rozkaz książęcy śpiewała? Śpiewałam wam, ludzie prości, ludzie serca cichego i dobrego, ale na rozkaz śpiewać nie chcę i nie będę. Wolę skryć się na wieki w fale wiślane, wolę zniknąć sprzed waszych oczu i tylko szumem rzeki do was przemawiać. A gdy przyjdą czasy ciężkie i twarde, czasy, o których nie śni się, ani wam, ani dzieciom i wnukom dzieci waszych śnić się jeszcze nie będzie, wtedy, w lata krzywdy i klęski, szum fal wiślanych śpiewać będzie potomkom waszym o nadziei, o sile, o zwycięstwie. |
|||
** Opis: legenda o [[Warszawska Syrenka|Warszawskiej Syrence]]. |
|||
** Źródło: [https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/legendy-warszawskie-syrena.html ''Legendy warszawskie. Syrena''], wolnelektury.pl |
|||
** Zobacz też: [[Warszawa]], [[Wisła]] |
|||
* Z prawdziwym karabinem<br />U pierwszych stałem czat...<br />O, nie płacz nad twym synem,<br />Co za Ojczyznę padł!...<br />Z krwawą na kurtce plamą<br />Odchodzę dumny w dal...<br />Tylko mi Ciebie, mamo,<br />Tylko mi Polski żal... |
* Z prawdziwym karabinem<br />U pierwszych stałem czat...<br />O, nie płacz nad twym synem,<br />Co za Ojczyznę padł!...<br />Z krwawą na kurtce plamą<br />Odchodzę dumny w dal...<br />Tylko mi Ciebie, mamo,<br />Tylko mi Polski żal... |
||
** Źródło: ''Orlątko'' |
** Źródło: ''Orlątko'' |
||
Wersja z 00:35, 24 kwi 2018
.jpg)
Artur Franciszek Michał Oppman (1876–1931) – polski poeta.
- A syrena szła i śpiewała. A gdy już była tuż, tuż nad brzegiem Wisły, odwróciła się, spojrzała ku wiosce i zawołała na głos cały: – Kochałam cię, ty brzegu wiślany, kochałam was, ludzie prości i serca dobrego, byłam waszą pieśnią, waszym czarem życia! Czemuż wzięliście mnie w niewolę, czemuż chcieliście, abym w pętach, w więzieniu, na rozkaz książęcy śpiewała? Śpiewałam wam, ludzie prości, ludzie serca cichego i dobrego, ale na rozkaz śpiewać nie chcę i nie będę. Wolę skryć się na wieki w fale wiślane, wolę zniknąć sprzed waszych oczu i tylko szumem rzeki do was przemawiać. A gdy przyjdą czasy ciężkie i twarde, czasy, o których nie śni się, ani wam, ani dzieciom i wnukom dzieci waszych śnić się jeszcze nie będzie, wtedy, w lata krzywdy i klęski, szum fal wiślanych śpiewać będzie potomkom waszym o nadziei, o sile, o zwycięstwie.
- Opis: legenda o Warszawskiej Syrence.
- Źródło: Legendy warszawskie. Syrena, wolnelektury.pl
- Zobacz też: Warszawa, Wisła
- Z prawdziwym karabinem
U pierwszych stałem czat...
O, nie płacz nad twym synem,
Co za Ojczyznę padł!...
Z krwawą na kurtce plamą
Odchodzę dumny w dal...
Tylko mi Ciebie, mamo,
Tylko mi Polski żal...- Źródło: Orlątko