Bolesław I Chrobry: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
m ort. |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
* Nie oznaczam wam czasu żałoby ani na miesiące, ani na lata, lecz ktokolwiek mnie poznał i pozyskał mą łaskę, pamiętając o mnie, co dzień będzie mnie opłakiwał. I nie tylko ci, którzy mnie znali i doświadczyli mej życzliwości, lecz również ich synowie i synowie synów także boleć będą, gdy drudzy będą im opowiadali o śmierci króla Bolesława. |
* Nie oznaczam wam czasu żałoby ani na miesiące, ani na lata, lecz ktokolwiek mnie poznał i pozyskał mą łaskę, pamiętając o mnie, co dzień będzie mnie opłakiwał. I nie tylko ci, którzy mnie znali i doświadczyli mej życzliwości, lecz również ich synowie i synowie synów także boleć będą, gdy drudzy będą im opowiadali o śmierci króla Bolesława. |
||
** Opis: odpowiedź dana dworzanom, którzy zapytali króla jak długo ma trwać żałoba po jego śmierci. |
** Opis: odpowiedź dana dworzanom, którzy zapytali króla jak długo ma trwać żałoba po jego śmierci. |
||
** Źródło: ''O żałosnej śmierci sławnego Bolesława. Galla Anonima Kronika |
** Źródło: ''O żałosnej śmierci sławnego Bolesława. Galla Anonima Kronika polska'' |
||
* Gdybym mógł tak samo bogactwami ocalić tego zacnego rycerza od śmierci, jak mogę jego nieszczęście i niedostatek zaspokoić moimi zasobami, to samą chciwą śmierć obładowałbym bogactwami, ażeby zatrzymać w służbie rycerskiej takiego zucha! |
* Gdybym mógł tak samo bogactwami ocalić tego zacnego rycerza od śmierci, jak mogę jego nieszczęście i niedostatek zaspokoić moimi zasobami, to samą chciwą śmierć obładowałbym bogactwami, ażeby zatrzymać w służbie rycerskiej takiego zucha! |
||
** Źródło: ''O żałosnej śmierci sławnego Bolesława. Galla Anonima Kronika |
** Źródło: ''O żałosnej śmierci sławnego Bolesława. Galla Anonima Kronika polska'' |
||
==O Bolesławie Chrobrym== |
==O Bolesławie Chrobrym== |
Wersja z 00:10, 15 sty 2018
Bolesław I Chrobry (zwany też Wielkim; 967–1025) – pierwszy koronowany król Polski (od 1025 roku) z dynastii Piastów, w latach 1003–1004 także książę Czech jako Bolesław IV, książę Polski od 992 roku.
- Owszem, dobrze nazwałeś mnie wieprzem w kałuży, ponieważ we krwi łowców i psów twoich, to jest książąt i rycerzy, ubroczę kopyta koni moich, a ziemię twą i miasta zryję jak zwykły dzik.
- Opis: odpowiedź na obelgę Jarosława I Mądrego przed starciem w 1018.
- Źródło: Melania Sobańska-Bodnaruk, Stanisław Bogusław Lenard (oprac.), Wiek V-XV w źródłach. Wybór tekstów źródłowych z propozycjami metodycznymi dla nauczycieli historii i studentów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, s. 110.
- Nie oznaczam wam czasu żałoby ani na miesiące, ani na lata, lecz ktokolwiek mnie poznał i pozyskał mą łaskę, pamiętając o mnie, co dzień będzie mnie opłakiwał. I nie tylko ci, którzy mnie znali i doświadczyli mej życzliwości, lecz również ich synowie i synowie synów także boleć będą, gdy drudzy będą im opowiadali o śmierci króla Bolesława.
- Opis: odpowiedź dana dworzanom, którzy zapytali króla jak długo ma trwać żałoba po jego śmierci.
- Źródło: O żałosnej śmierci sławnego Bolesława. Galla Anonima Kronika polska
- Gdybym mógł tak samo bogactwami ocalić tego zacnego rycerza od śmierci, jak mogę jego nieszczęście i niedostatek zaspokoić moimi zasobami, to samą chciwą śmierć obładowałbym bogactwami, ażeby zatrzymać w służbie rycerskiej takiego zucha!
- Źródło: O żałosnej śmierci sławnego Bolesława. Galla Anonima Kronika polska
O Bolesławie Chrobrym
- Boga miłował we wszystkim i ponad wszystko i (…) z głębi serca kochał swoich, jak ojciec synów.
- Autor: Gall Anonim, Kronika polska, ks. I
- Epoka Bolesława Chrobrego zostawiła narodowi w spadku poczucie własnej wartości.
- Autor: Paweł Jasienica, Polska Piastów, wyd. PIW, Warszawa 1974, s. 94.
- Nie był Bolesław wzorem cnót. Potrafił dopuszczać się okrucieństw i gwałtów (…) Jednak musiało być w tym człowieku coś niezwykłego, prawdziwa wielkość ducha, skoro sprzyjali mu Wojciech i Bruno, bohaterowie, którzy wierność idei umieli przypłacić życiem.
- Autor: Paweł Jasienica, Polska Piastów
- (…) ten stary wszetecznik uprowadził ją [córkę Jarosława Mądrego Przecławę] bezwstydnie, zapominając o swojej ślubnej małżonce.
- Autor: Thietmar z Merseburga, Kronika
- Wielki i ciężki, że ledwie na koniu mógł usiedzieć, ale bystrego umysłu.
- Źródło: Powieść doroczna