Zygmunt II August

Zygmunt II August

Zygmunt II August (1520–1572) – król Polski i wielki książę litewski od 1548 roku, ostatni z dynastii Jagiellonów.

• Nie jestem królem sumień waszych.

• Te sokoły mnie zgubią.
  • Opis: o swoich kochankach: Zuzannie Orłowskiej, Annie Zajączkowskiej i Barbarze Giżance
  • Źródło: Stanisław Grzybowski Dzieje Polski i Litwy (1506–1648), Kraków 2000.

==Cytaty o Zygmuncie Auguście==\

• August Zygmuntów nie wydał też Taty,
  Choć go nie doszedł dojrzałymi laty
  (Ze lwa nie ryś, lecz także lew się rodzi;
  Toż się nam o tym cnym królu rzec godzi)
  Nie wydał w cnocie i w grzecznej dzielności,
  Nie wydał w sprawach rycerskich, w zacności
  
  • Opis: charakterystyka Zygmunta Augusta ze śpiewnika historycznego z końca XVI wieku
  • Źródło: Janusz Tazbir w: Poczet królów i książąt polskich, wyd. Czytelnik, Warszawa, 1991, s. 335.

• Król umarł przez potomka: tak się Bogu zdało,
  Aby się ku lepszemu w tej Koronie miało.
  Nie zostawił potomka, lecz wolność zostawił...
  • Źródło: Jan Głuchowski Interregnum, 1572 r.
  • Zobacz też: demokracja szlachecka

• Ostatni z Jagiellonów fundował ludwisarnie (w Krakowie i Wilnie), interesował się produkcją dział oraz współczesną sztuką wojskową. Był wreszcie założycielem pierwszej polskiej marynarki wojennej na Bałtyku. (...) Czuł się niewątpliwie władcą dziedzicznym, a nie obieralnym. Zygmunt August rządził zręcznie, ale jak autokrata, umiał też w razie potrzeby zdobyć się na surową stanowczość (...).
  • Autor: Janusz Tazbir

• Polacy mają takiego króla, jakiego Platon, Arystoteles, Ksenofont oraz cały zastęp filozofów i prawodawców wyobrażali sobie jako władcę doskonałego i jakiego pragnie natura i sam Bóg.
  • Autor: Wawrzyniec Goślicki, De optimo senatore (1568)

• Zygmunt August łączył litewski upór dziadka Kazimierza z włoską subtelnością Sforzów; gospodarność matki i babki z Jagiellońskim humanitaryzmem.
  • Autor: Władysław Konopczyński