Marc Levy

Marc Levy

Marc Levy (ur. 1961) – francuski powieściopisarz.

A gdyby to była prawda…

(Inne tytuły: A jeśli to prawda…, Jak w niebie)

(fr. Et si c’était vrai…, tłum. Ewa Cieplińska)

• Aby móc ci przekazać wszystkie rady, które ode mnie usłyszałeś, sama musiałam popełniać błędy.

• Bo w życiu nie można przeżyć wszystkiego, trzeba więc przeżyć to, co najważniejsze, tę „esencję” życia. I każdy z nas ma tę swoją własną, prywatną esencję.

• Czas leczy wszystkie rany, ale zawsze zostawia nam parę blizn.

• Jakaś część sztuki życia to właśnie nasza umiejętność pokonywania własnej bezradności. To trudne, bo bezradność najczęściej wynika ze strachu. A strach paraliżuje nasze reakcje, inteligencję, zdrowy rozsądek, a to prowadzi do słabości.

• Każdego ranka, po przebudzeniu, otrzymujemy kredyt w wysokości osiemdziesięciu sześciu tysięcy czterystu sekund życia na dany dzień. Kiedy wieczorem kładziemy się spać, niewykorzystana reszta sekund nie przejdzie na następny dzień; to, czego nie przeżyliśmy w ciągu dnia, jest na zawsze stracone, pochłonięte przez wczoraj.
  • Źródło: rozdział 14

• Matka karmiła mnie opowieściami o idealnej miłości, a wiara w ideały to ciężkie kalectwo.

• Miłość ma cudowny smak, pamiętaj jednak, że trzeba dawać, aby dostać w zamian, pamiętaj, że trzeba być sobą, aby móc kochać.

• Nie zastanawiał się nad tym nawet przez chwilę. Bo właśnie wtedy kiedy robimy wyliczenia, powiedział, rozważamy wszystkie za i przeciw, upływa nasze życie i nic się w nim nie dzieje.

• Nikomu z nas szczęście nie jest dane na własność, czasami udaje się je zdobyć, być jego najemcą czy może lokatorem. Ale trzeba bardzo regularnie wnosić opłaty, bo opieszałym grozi natychmiastowa eksmisja.

• Pamiętaj zawsze o tym – uczucia istnieją po to, by się nimi dzielić.

• Rozpoznać szczęście, kiedy leży u twoich stóp, mieć odwagę i zdecydować, by pochylić się, chwycić je w dłonie… i zatrzymać. To mądrość serca. Mądrość, która jest tylko logiką to mała.

• Ryzyko, jakie podejmujemy, kochając, polega na tym, że kochamy nie tylko zalety, ale i wady. Nie da się tego rozdzielić.

• Samotność jest jak ogród, w którym dusza usycha, a kwiaty przestają pachnieć.

• Tylko wtedy kiedy dzielisz się tym, czego nie masz w nadmiarze, naprawdę dajesz, mówił.

• Widzę ich, ale sprawia mi to więcej bólu, niż radości. Może tym właśnie jest czyściec – wieczną samotnością.

• wzniósł ręce do nieba, i zwracając się do Boga, wrzasnął: „Dlaczego właśnie ja?!” Przez chwilę przyglądał się milczącym gwiazdom, a ponieważ żadna odpowiedź nie nadchodziła, wzruszył ramionami i wymamrotał: „Jasne, że wiem! Bo niby dlaczego właśnie nie ja?!”

Jeszcze się spotkamy (2005)

(fr. Vous revoir)

• (…) jeżeli choć na sekundę utraci wiarę, marzenie pryśnie jak bańka mydlana.

• Liczymy, analizujemy za i przeciw, a tymczasem życie upływa i nic się nie dzieje.

• Naucz się z pogodą ducha przyjmować to, czego nie możesz zmienić, odważnie zmieniać to, co możesz, a przede wszystkim naucz się mądrze odróżniać te dwa stany.

Inne

• (…) niewielu jest takich, którzy mają w sobie dość szaleństwa, aby starać się realizować swoje marzenia.
  • Źródło: Pierwszy dzień (fr. Le premier jour), tłum. Krystyna Szeżyńska-Maćkowiak

• Zdarza się, że dwie gwiazdy się spotykają, aby stać się jednością, i na zawsze pozostają od siebie zależne. Są nierozłączne i nigdy nie przestaną się odnajdywać, od życia do życia. Jeżeli w ciągu jakiejś ziemskiej egzystencji jedna połowa oddzieli się od drugiej, łamiąc przysięgę, która je połączyła, obie dusze natychmiast gasną. Nie mogą osobno kontynuować swojej podróży.
  • Źródło: W następnym życiu (fr. La prochaine fois), tłum. Jan Kłossowicz