Paul Johnson: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m interwikidane, dr zmiana
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:PaulJohnson1.jpg|mały|<center>Paul Johnson (pierwszy z prawej)<center>]]
[[Plik:PaulJohnson1.jpg|mały|<center>Paul Johnson (pierwszy z prawej)</center>]]
'''[[w:Paul Johnson|Paul Johnson]]''' (ur. 1928) – brytyjski historyk, dziennikarz i pisarz katolicki.
'''[[w:Paul Johnson|Paul Johnson]]''' (ur. 1928) – brytyjski historyk, dziennikarz i pisarz katolicki.


Linia 8: Linia 8:


* Są tylko trzy rzeczy, które musi robić rząd, bo nikt go w tym nie wyręczy: chronić kraj przed zewnętrznymi zagrożeniami, strzec ładu wewnętrznego i dbać o porządny pieniądz. Oprócz tego są tysiące innych rzeczy, które rząd może robić i często rzeczywiście robi. Proszę jednak pamiętać, że im więcej jest dodatkowych zadań, tym bardziej prawdopodobne jest zaniedbywanie tamtych trzech głównych spraw.
* Są tylko trzy rzeczy, które musi robić rząd, bo nikt go w tym nie wyręczy: chronić kraj przed zewnętrznymi zagrożeniami, strzec ładu wewnętrznego i dbać o porządny pieniądz. Oprócz tego są tysiące innych rzeczy, które rząd może robić i często rzeczywiście robi. Proszę jednak pamiętać, że im więcej jest dodatkowych zadań, tym bardziej prawdopodobne jest zaniedbywanie tamtych trzech głównych spraw.
** Źródło: ''Bohaterowie'', wyd. Świat Książki, Warszawa, 2009, ISBN, tłum. Anna i Jacek Maziarscy, s. 301
** Źródło: ''Bohaterowie'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, tłum. Anna i Jacek Maziarscy, s. 301


* Wszyscy XX-wieczni autokraci, poczynając od Mussoliniego i Atatürka, który wyłonił się z gruzów otomańskiego imperium, po Stalina Hitlera i Mao Tse-Tunga, naśladowali Bonapartego – prekursora i wzorca współczesnych tyranów. W ich ślady poszli pomniejsi despoci – Sukarno w Indonezji, Ho Chi Minh i Pol Pot w Indochinach, Naser i Saddam na Bliskim Wschodzie, Peron i Castro w Ameryce Łacińskiej, Kadafi, Bokassa i Idi Amin w Afryce. Wszystkie te ponure postacie dopuszczające się najstraszliwszych bestialstw, począwszy od ludobójstwa, a skończywszy na ludożerstwie, były w gruncie rzeczy groteskową parodią korsykańskiego mistrza.
* Wszyscy XX-wieczni autokraci, poczynając od Mussoliniego i Atatürka, który wyłonił się z gruzów otomańskiego imperium, po Stalina Hitlera i Mao Tse-Tunga, naśladowali Bonapartego – prekursora i wzorca współczesnych tyranów. W ich ślady poszli pomniejsi despoci – Sukarno w Indonezji, Ho Chi Minh i Pol Pot w Indochinach, Naser i Saddam na Bliskim Wschodzie, Peron i Castro w Ameryce Łacińskiej, Kadafi, Bokassa i Idi Amin w Afryce. Wszystkie te ponure postacie dopuszczające się najstraszliwszych bestialstw, począwszy od ludobójstwa, a skończywszy na ludożerstwie, były w gruncie rzeczy groteskową parodią korsykańskiego mistrza.
** Źródło: ''Bohaterowie'', wyd. Świat Książki, Warszawa, 2009, s. 312, tłum. Anna i Jacek Maziarscy.
** Źródło: ''Bohaterowie'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, s. 312, tłum. Anna i Jacek Maziarscy.
** Zobacz też: [[Benito Mussolini]], [[Mustafa Kemal Atatürk]], [[Józef Stalin]], [[Mao Zedong]], [[Napoleon Bonaparte]], [[Hồ Chí Minh]], [[Pol Pot]], [[Gamal Abdel Naser]], [[Saddam Husajn]], [[Juan Perón]], [[Fidel Castro]], [[Muammar al-Kaddafi]], [[Jean-Bédel Bokassa]], [[Idi Amin]]
** Zobacz też: [[Benito Mussolini]], [[Mustafa Kemal Atatürk]], [[Józef Stalin]], [[Mao Zedong]], [[Napoleon Bonaparte]], [[Hồ Chí Minh]], [[Pol Pot]], [[Gamal Abdel Naser]], [[Saddam Husajn]], [[Juan Perón]], [[Fidel Castro]], [[Muammar al-Kaddafi]], [[Jean-Bédel Bokassa]], [[Idi Amin]]


Linia 40: Linia 40:
[[Kategoria:Brytyjscy historycy]]
[[Kategoria:Brytyjscy historycy]]
[[Kategoria:Pisarze religijni]]
[[Kategoria:Pisarze religijni]]

[[it:Paul Johnson]]

Wersja z 02:02, 24 gru 2014

Paul Johnson (pierwszy z prawej)

Paul Johnson (ur. 1928) – brytyjski historyk, dziennikarz i pisarz katolicki.

Bohaterowie (2007)

  • Są tylko trzy rzeczy, które musi robić rząd, bo nikt go w tym nie wyręczy: chronić kraj przed zewnętrznymi zagrożeniami, strzec ładu wewnętrznego i dbać o porządny pieniądz. Oprócz tego są tysiące innych rzeczy, które rząd może robić i często rzeczywiście robi. Proszę jednak pamiętać, że im więcej jest dodatkowych zadań, tym bardziej prawdopodobne jest zaniedbywanie tamtych trzech głównych spraw.
    • Źródło: Bohaterowie, wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, tłum. Anna i Jacek Maziarscy, s. 301
  • Wszyscy XX-wieczni autokraci, poczynając od Mussoliniego i Atatürka, który wyłonił się z gruzów otomańskiego imperium, po Stalina Hitlera i Mao Tse-Tunga, naśladowali Bonapartego – prekursora i wzorca współczesnych tyranów. W ich ślady poszli pomniejsi despoci – Sukarno w Indonezji, Ho Chi Minh i Pol Pot w Indochinach, Naser i Saddam na Bliskim Wschodzie, Peron i Castro w Ameryce Łacińskiej, Kadafi, Bokassa i Idi Amin w Afryce. Wszystkie te ponure postacie dopuszczające się najstraszliwszych bestialstw, począwszy od ludobójstwa, a skończywszy na ludożerstwie, były w gruncie rzeczy groteskową parodią korsykańskiego mistrza.

Intelektualiści (1988)

  • Sartre był archetypem tego rodzaju mężczyzn, których uznano w latach sześćdziesiątych za męskich szowinistów. Zmierzał do odtworzenia w swoim dorosłym życiu „raju” wczesnego dzieciństwa, kiedy to w pełnym zapachu perfum buduarze był ośrodkiem uwielbienia otaczających go kobiet.
  • Sztuka pisania jest trudna. Twórcze pisanie jest najtrudniejszą intelektualną harówką.

Historia Żydów (1987)

  • Jidysz był bogatym, żywym językiem, gwarą plotki miejskiego plemienia. Charakteryzowały go ograniczenia związane z jego pochodzeniem. Było bardzo niewiele słów w jidysz nazywających zwierzęta czy ptaki. Właściwie nie miał słownika wojskowego.
    • Źródło: Historia Żydów (1987)
    • Zobacz też: jidysz

W poszukiwaniu Boga (1996)

  • Człowiek ma często zabobonny stosunek do ostatnich czynów i słów osób zmarłych i doszukuje się w nich ukrytej symboliki.
  • Instytucje odwykowe, gdzie fizyczne dolegliwości związane z odstawieniem dopingującej substancji składają się wraz ze wstydem, degradacją społeczną i całkowitym osamotnieniem na ciężar dla pacjenta niemal nie do uniesienia, to swoisty przedsionek piekła.
  • Niepohamowana rozwiązłość, jakiej w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych oddawała się społeczność homoseksualna – tak bowiem każą się nazywać homoseksualiści – przyczyniła się do rozpętania w jej łonie straszliwej plagi AIDS – choroby, na którą nie ma lekarstwa i na którą w najbliższym czasie lekarstwa nie będzie.