Filioque: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
N, +7 |
+7 |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:The Holy Trinity.jpg|mały|Trójca Święta]] |
[[Plik:The Holy Trinity.jpg|mały|<center>Trójca Święta</center>]] |
||
'''[[w:Filioque|Filioque]]''' (łac. ''i Syna'') – łaciński termin, będący nazwą sporu teologicznego prawosławia z katolicyzmem o sformułowanie dogmatyczne zawarte w przyjętej przez Zachód wersji nicejsko-konstantynopolitańskiego wyznania wiary. |
'''[[w:Filioque|Filioque]]''' (łac. ''i Syna'') – łaciński termin, będący nazwą sporu teologicznego prawosławia z katolicyzmem o sformułowanie dogmatyczne zawarte w przyjętej przez Zachód wersji nicejsko-konstantynopolitańskiego wyznania wiary. |
||
* Ale Duch Święty jest z Obu, jak duch z ducha. |
|||
** ''τὸ δὲ ἅγιον πνεῦμα παρὰ ἀμφοτέρων, πνεῦμα ἐκ πνεύματος'' (gr.) |
|||
** Autor: św. [[Epifaniusz z Salaminy]], ''Panarion'', 54/74, 7. |
|||
* Dlatego jeśli Syn ma od Ojca wszystko, co On [Ojciec] ma, to z pewnością ma od Ojca to, że Duch Święty pochodzi także od Niego [Syna]. |
|||
** ''Si enim quidquid habet, de Patre habet Filius; de Patre habet utique ut et de illo procedat Spiritus sanctus'' (łac.) |
|||
** Autor: św. [[Aureliusz Augustyn z Hippony]], ''De Trinitate'', XV, 26, 47. |
|||
* Duch Święty pochodzi wiekuiście od Ojca i Syna, i swoją istotę (essentia) i swoje istnienie (esse subsistens) ma jednocześnie od Ojca i od Syna, i od Obydwu jakby od jednej zasady i jednego tchnienia (spiratio) pochodzi. |
* Duch Święty pochodzi wiekuiście od Ojca i Syna, i swoją istotę (essentia) i swoje istnienie (esse subsistens) ma jednocześnie od Ojca i od Syna, i od Obydwu jakby od jednej zasady i jednego tchnienia (spiratio) pochodzi. |
||
** Opis: orzeczenie soboru florenckiego (1439-1443). |
** Opis: orzeczenie soboru florenckiego (1439-1443). |
||
Linia 8: | Linia 16: | ||
** Opis: orzeczenie synodu toledańskiego III (589 r.), kan. 2, |
** Opis: orzeczenie synodu toledańskiego III (589 r.), kan. 2, |
||
** Źródło: H. Denzinger, A. Schönmetzer, ''Enchiridion symbolorum: definitionum et declarationum de rebus fidei et morum'', n. 470. |
** Źródło: H. Denzinger, A. Schönmetzer, ''Enchiridion symbolorum: definitionum et declarationum de rebus fidei et morum'', n. 470. |
||
* (...) musimy przyznać, że Ojciec i Syn są przyczyną Ducha Świętego, nie dwoma przyczynami, lecz jak Ojciec i Syn są jednym Bogiem i Stwórcą odnośnie stworzenia, tak są jedną przyczyną [tj. zasadą] odnośnie Ducha Świętego. |
|||
** ''(...) fatendum est Patrem et Filium principium esse Spiritus sancti, non duo principia : sed sicut Pater et Filius, et ad creaturam relative unus creator et unus Dominus, sic relative ad Spiritum Sanctum unum principium'' (łac.) |
|||
** Autor: św. [[Aureliusz Augustyn z Hippony]], ''De Trinitate'', V, 14, 15. |
|||
* Nawet jeśli założymy, że nie jest On [Duch Święty] z Boga [Ojca], ale [tylko] przez Chrystusa, to tak naprawdę nie istnieje. |
|||
** Autor: św. [[Bazyli Wielki]], ''List 52'', rozdz. 4. |
|||
* Obym wielbił Ciebie, nasz Ojcze, a razem z Tobą Twego Syna; obym zasłużył na Twego Ducha Świętego, który pochodzi od Ciebie przez Twego Jednorodzonego. |
* Obym wielbił Ciebie, nasz Ojcze, a razem z Tobą Twego Syna; obym zasłużył na Twego Ducha Świętego, który pochodzi od Ciebie przez Twego Jednorodzonego. |
||
** ''Professus sum, semper obtineam: Patrem scilicet te nostrum, Filium tuum una tecum adorem: Sanctum Spiritum tuum, qui ex te per unigenitum tuum est, promerear'' (łac.) |
** ''Professus sum, semper obtineam: Patrem scilicet te nostrum, Filium tuum una tecum adorem: Sanctum Spiritum tuum, qui ex te per unigenitum tuum est, promerear'' (łac.) |
||
** Autor: św. [[Hilary z Poitiers]], ''De Trinitate'', 12, 57. |
** Autor: św. [[Hilary z Poitiers]], ''De Trinitate'', 12, 57. |
||
* Ojciec dał to Synowi, aby to, co od Niego, to i od Syna pochodziło. (...) A więc jak Ojciec ma życie w sobie samym i tak też dał i Synowi, aby miał życie w sobie, tak dał Mu, aby z Niego pochodziło życie, jak pochodzi z Niego [ |
* Ojciec dał to Synowi, aby to, co od Niego, to i od Syna pochodziło. (...) A więc jak Ojciec ma życie w sobie samym i tak też dał i Synowi, aby miał życie w sobie, tak dał Mu, aby z Niego pochodziło życie, jak pochodzi z Niego [Ojca]. |
||
** Autor: św. [[Aureliusz Augustyn z Hippony]], ''Homilia 99 o J 16, 13''; PL 35, 1890; przekład polski: W. Szołdrski, W. Kania, seria: Pisma Starożytnych Pisarzy (PSP) 15, zeszyt 2, s. 251-252. |
** Autor: św. [[Aureliusz Augustyn z Hippony]], ''Homilia 99 o J 16, 13''; PL 35, 1890; przekład polski: W. Szołdrski, W. Kania, seria: Pisma Starożytnych Pisarzy (PSP) 15, zeszyt 2, s. 251-252. |
||
* Po raz kolejny jesteśmy pouczani, że Syn jest źródłem Ducha Świętego. |
* Po raz kolejny jesteśmy pouczani, że Syn jest źródłem Ducha Świętego. |
||
** ''Fontem iterum Spiritus instruimur esse Filium''. |
** ''Fontem iterum Spiritus instruimur esse Filium''. |
||
** Autor: św. [[Atanazy Wielki]] |
** Autor: św. [[Atanazy Wielki]], ''De Trinitate et Spiritu Sancto''. |
||
* Słowem Boga [tj. Ojca] jest Syn, a słowem Syna – Duch (...). Ten zaś, ponieważ Syna słowem jest, przeto jest Boga [tj. Ojca]. |
|||
** Autor: św. [[Bazyli Wielki]], ''Przeciw Eunomiuszowi'', ks. V. |
|||
* Także Duch Święty, pochodzący od Ojca i Syna, nie jest oddzielony od Ojca ani nie jest oddzielony od Syna. |
|||
** ''Spiritus quoque sanctus cum precedit a Patre et Filio, non separatur a Patre non separatur a Filio'' (łac.) |
|||
** Autor: św. [[Ambroży z Mediolanu]], ''O Duchu Świętym'', I, 11, 120. |
|||
* (...) wierzę, że Duch Święty pochodzi nie z innego źródła, jak z Ojca przez Syna. |
* (...) wierzę, że Duch Święty pochodzi nie z innego źródła, jak z Ojca przez Syna. |
||
** Autor: [[Tertulian]], ''Adversus Praxeas'', rozdz. 4. |
** Autor: [[Tertulian]], ''Adversus Praxeas'', rozdz. 4. |
||
* Zatem droga poznania Boga pochodzi od jednego Ducha, przez jednego Syna do jednego Ojca. I odwrotnie, naturalna dobroć i świętość natury, i królewska godność, przenikają do Ducha od Ojca przez Jednorodzonego. W ten sposób wyznaje się także hipostazy, a prawowierna doktryna Jednej władzy boskiej nie rozpada się na kawałki. |
|||
** Autor: św. [[Bazyli Wielki]], ''O Duchu Świętym'', 18, 47. |
|||
* Zbawiciel sam z siebie wydaje Ducha i tchnie, tak jak i sam Ojciec. |
* Zbawiciel sam z siebie wydaje Ducha i tchnie, tak jak i sam Ojciec. |
Wersja z 19:18, 23 gru 2014
Filioque (łac. i Syna) – łaciński termin, będący nazwą sporu teologicznego prawosławia z katolicyzmem o sformułowanie dogmatyczne zawarte w przyjętej przez Zachód wersji nicejsko-konstantynopolitańskiego wyznania wiary.
- Ale Duch Święty jest z Obu, jak duch z ducha.
- τὸ δὲ ἅγιον πνεῦμα παρὰ ἀμφοτέρων, πνεῦμα ἐκ πνεύματος (gr.)
- Autor: św. Epifaniusz z Salaminy, Panarion, 54/74, 7.
- Dlatego jeśli Syn ma od Ojca wszystko, co On [Ojciec] ma, to z pewnością ma od Ojca to, że Duch Święty pochodzi także od Niego [Syna].
- Si enim quidquid habet, de Patre habet Filius; de Patre habet utique ut et de illo procedat Spiritus sanctus (łac.)
- Autor: św. Aureliusz Augustyn z Hippony, De Trinitate, XV, 26, 47.
- Duch Święty pochodzi wiekuiście od Ojca i Syna, i swoją istotę (essentia) i swoje istnienie (esse subsistens) ma jednocześnie od Ojca i od Syna, i od Obydwu jakby od jednej zasady i jednego tchnienia (spiratio) pochodzi.
- Opis: orzeczenie soboru florenckiego (1439-1443).
- Źródło: H. Denzinger, A. Schönmetzer, Enchiridion symbolorum: definitionum et declarationum de rebus fidei et morum, n. 1301.
- (...) jednakowo Duch Święty winien być przez nas wyznawany. Należy głosić, że pochodzi (procedere) od Ojca i od Syna, i z Ojcem i Synem jest jednej istoty (substantia).
- Opis: orzeczenie synodu toledańskiego III (589 r.), kan. 2,
- Źródło: H. Denzinger, A. Schönmetzer, Enchiridion symbolorum: definitionum et declarationum de rebus fidei et morum, n. 470.
- (...) musimy przyznać, że Ojciec i Syn są przyczyną Ducha Świętego, nie dwoma przyczynami, lecz jak Ojciec i Syn są jednym Bogiem i Stwórcą odnośnie stworzenia, tak są jedną przyczyną [tj. zasadą] odnośnie Ducha Świętego.
- (...) fatendum est Patrem et Filium principium esse Spiritus sancti, non duo principia : sed sicut Pater et Filius, et ad creaturam relative unus creator et unus Dominus, sic relative ad Spiritum Sanctum unum principium (łac.)
- Autor: św. Aureliusz Augustyn z Hippony, De Trinitate, V, 14, 15.
- Nawet jeśli założymy, że nie jest On [Duch Święty] z Boga [Ojca], ale [tylko] przez Chrystusa, to tak naprawdę nie istnieje.
- Autor: św. Bazyli Wielki, List 52, rozdz. 4.
- Obym wielbił Ciebie, nasz Ojcze, a razem z Tobą Twego Syna; obym zasłużył na Twego Ducha Świętego, który pochodzi od Ciebie przez Twego Jednorodzonego.
- Professus sum, semper obtineam: Patrem scilicet te nostrum, Filium tuum una tecum adorem: Sanctum Spiritum tuum, qui ex te per unigenitum tuum est, promerear (łac.)
- Autor: św. Hilary z Poitiers, De Trinitate, 12, 57.
- Ojciec dał to Synowi, aby to, co od Niego, to i od Syna pochodziło. (...) A więc jak Ojciec ma życie w sobie samym i tak też dał i Synowi, aby miał życie w sobie, tak dał Mu, aby z Niego pochodziło życie, jak pochodzi z Niego [Ojca].
- Autor: św. Aureliusz Augustyn z Hippony, Homilia 99 o J 16, 13; PL 35, 1890; przekład polski: W. Szołdrski, W. Kania, seria: Pisma Starożytnych Pisarzy (PSP) 15, zeszyt 2, s. 251-252.
- Po raz kolejny jesteśmy pouczani, że Syn jest źródłem Ducha Świętego.
- Fontem iterum Spiritus instruimur esse Filium.
- Autor: św. Atanazy Wielki, De Trinitate et Spiritu Sancto.
- Słowem Boga [tj. Ojca] jest Syn, a słowem Syna – Duch (...). Ten zaś, ponieważ Syna słowem jest, przeto jest Boga [tj. Ojca].
- Autor: św. Bazyli Wielki, Przeciw Eunomiuszowi, ks. V.
- Także Duch Święty, pochodzący od Ojca i Syna, nie jest oddzielony od Ojca ani nie jest oddzielony od Syna.
- Spiritus quoque sanctus cum precedit a Patre et Filio, non separatur a Patre non separatur a Filio (łac.)
- Autor: św. Ambroży z Mediolanu, O Duchu Świętym, I, 11, 120.
- (...) wierzę, że Duch Święty pochodzi nie z innego źródła, jak z Ojca przez Syna.
- Autor: Tertulian, Adversus Praxeas, rozdz. 4.
- Zatem droga poznania Boga pochodzi od jednego Ducha, przez jednego Syna do jednego Ojca. I odwrotnie, naturalna dobroć i świętość natury, i królewska godność, przenikają do Ducha od Ojca przez Jednorodzonego. W ten sposób wyznaje się także hipostazy, a prawowierna doktryna Jednej władzy boskiej nie rozpada się na kawałki.
- Autor: św. Bazyli Wielki, O Duchu Świętym, 18, 47.
- Zbawiciel sam z siebie wydaje Ducha i tchnie, tak jak i sam Ojciec.
- Autor: św. Cyryl z Aleksandrii, Kazanie do cesarza Teodozjusza.