Indywidualizm: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Koefbac (dyskusja | edycje)
nowe hasło
 
nowy cytat
 
Linia 7: Linia 7:
** Autor: [[Hồ Chí Minh]]
** Autor: [[Hồ Chí Minh]]
** Źródło: Artur Dmochowski, ''Wietnam: wojna bez zwycięzców'', Kraków 1991, s. 15
** Źródło: Artur Dmochowski, ''Wietnam: wojna bez zwycięzców'', Kraków 1991, s. 15

* Nie sądzę, by można było mieć dobre życie tylko jako jednostka. O tym także mówił już Arystoteles: uczestnictwo w życiu społecznym, dzielenie się z innymi ludźmi, udział w rządzeniu – to są warunki dobrego życia. To zupełnie inne podejście od dominującego dzisiaj przekonania, że sami możemy indywidualnie określić, co jest dla nas dobre – bez udziału w życiu obywatelskim i współkształtowaniu tego, co nazywam dobrem wspólnym. Rozdzielanie tych dwóch sfer [indywidualnej i kolektywnej] jest błędem. Nie ma opozycji między nimi.
** Autor: [[Michael Sandel]]
** Źródło: rozmowa Piotra Burasa i Magdy Tilszer, ''Nie daj się urynkowić'', „Gazeta Wyborcza”, 5–6 lipca 2014.
** Zobacz też: [[Arystoteles]]


* Żeby czytać, trzeba być otwartym i gotowym na spoglądanie na świat z różnych perspektyw. Tymczasem teraz stawia się na indywidualizm, a zainteresowanie innymi traktowane jest jak perwersja.
* Żeby czytać, trzeba być otwartym i gotowym na spoglądanie na świat z różnych perspektyw. Tymczasem teraz stawia się na indywidualizm, a zainteresowanie innymi traktowane jest jak perwersja.

Aktualna wersja na dzień 19:09, 6 lip 2014

Indywidualizm – zasada filozofii politycznej i etyki, zgodnie z którą jednostka ludzka uznawana jest za najwyższe dobro.

  • Indywidualizm jest czymś bardzo fałszywym i przewrotnym: zręcznie sprowadza na złą drogę.
    • Autor: Hồ Chí Minh
    • Źródło: Artur Dmochowski, Wietnam: wojna bez zwycięzców, Kraków 1991, s. 15
  • Nie sądzę, by można było mieć dobre życie tylko jako jednostka. O tym także mówił już Arystoteles: uczestnictwo w życiu społecznym, dzielenie się z innymi ludźmi, udział w rządzeniu – to są warunki dobrego życia. To zupełnie inne podejście od dominującego dzisiaj przekonania, że sami możemy indywidualnie określić, co jest dla nas dobre – bez udziału w życiu obywatelskim i współkształtowaniu tego, co nazywam dobrem wspólnym. Rozdzielanie tych dwóch sfer [indywidualnej i kolektywnej] jest błędem. Nie ma opozycji między nimi.
    • Autor: Michael Sandel
    • Źródło: rozmowa Piotra Burasa i Magdy Tilszer, Nie daj się urynkowić, „Gazeta Wyborcza”, 5–6 lipca 2014.
    • Zobacz też: Arystoteles