Pearl Harbor: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m red., ort., scen., dr zmiana |
m Bot: removing existed iw links in Wikidata |
||
Linia 30: | Linia 30: | ||
[[Kategoria:Amerykańskie filmy wojenne]] |
[[Kategoria:Amerykańskie filmy wojenne]] |
||
[[Kategoria:Amerykańskie melodramaty]] |
[[Kategoria:Amerykańskie melodramaty]] |
||
[[bs:Pearl Harbor]] |
|||
[[en:Pearl Harbor (film)]] |
|||
[[it:Pearl Harbor]] |
|||
[[ru:Пёрл-Харбор (фильм)]] |
Aktualna wersja na dzień 15:29, 12 kwi 2014
Pearl Harbor – dramat wojenny produkcji USA z 2001 roku, w reżyserii Michaela Baya. Autorem scenariusza jest Randall Wallace.
Wypowiedzi postaci[edytuj]
- Dobry dowódca umiałby uniknąć wojny.
- Postać: Isoroku Yamamoto
- Opis: po zakończeniu ataku na Pearl Harbor.
- Nie wiem, jak to możliwe, że dzieli nas pół świata. Ale ja myślę o tobie bez przerwy i myśleć będę też jutro. Przesyłam ci ostatnie promyki hawajskiego słońca. Z serca prosto do twojego serca.
- Postać: Evelyn Johnson
- Opis: fragment listu do narzeczonego walczącego w bitwie o Anglię.
Dialogi[edytuj]
- Earl Sistern: Co to ma być?!
- Danny Walker: II wojna światowa, sierżancie!
- Opis: widząc nalot japoński.
- Evelyn Johnson: Dlaczego zdobywasz uznanie pięściami?
- Doris Miller: Źle rozumiesz. Tu chodzi o honor czarnych! Muszę czymś pokazać, jestem taki, jak biali, bo na co dzień jestem nikim! Nie noszę broni, tylko siedzę w kuchni. Nawet nie gotuję, tylko sprzątam ze stołu! Jeszcze nie strzelałem!
- Evelyn Johnson: Obyś nie musiał…
- Danny Walker: Pułkowniku?
- James Doolittle: Tak?
- Danny Walker: Dysponujemy szesnastoma bombowcami.
- James Doolittle: I co z tego?
- Danny Walker: Nad Tokio natkniemy się na przynajmniej trzysta myśliwców. Nie to, żebyśmy się bali, tylko mogę zginać w czasie tej misji, a więc chcę znać powód.
- James Doolittle: Lecimy tam na specjalne życzenie prezydenta Roosevelta. Japończycy zadali nam nie tyle ogromne straty, co poniżenie, bombardując Pearl Harbor. Naród jest załamany, mało kto wierzy w zwycięstwo. My nie mamy takich sił, aby tak zniszczyć Tokio, żeby Japończycy chociaż trochę to odczuli. Na zwycięstwo musimy zapracować. Ale najpierw musimy uwierzyć. My uwierzymy. (oddala się) A dzięki nam uwierzy Ameryka! (odchodzi)