Emily Brontë: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
m r2.6.6) (Robot dodał vi:Đồi gió hú
Dexbot (dyskusja | edycje)
m Bot: removing existed iw links in Wikidata
Linia 36: Linia 36:
[[Kategoria:Angielscy poeci]]
[[Kategoria:Angielscy poeci]]
[[Kategoria:Angielscy prozaicy]]
[[Kategoria:Angielscy prozaicy]]

[[en:Emily Brontë]]
[[es:Emily Brontë]]
[[fa:امیلی برونته]]
[[it:Emily Brontë]]
[[li:Emily Brontë]]
[[nn:Emily Brontë]]
[[tr:Emily Brontë]]
[[vi:Đồi gió hú]]

Wersja z 11:34, 11 kwi 2014

Portret Emily Brontë autorstwa jej brata Branwella

Emily Jane Brontë (1818–1848) – angielska prozaiczka i poetka.

Wichrowe wzgórza

(ang. Wuthering Heights, tłum. Tomasz Bieroń)

  • Błogość mej duszy zabija ciało, lecz nie wystarcza samej sobie.
  • Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal.
    Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po prostu nic wspólnego.
  • Kocham ziemię pod jego stopami i powietrze nad jego głową, i każda rzecz, której dotyka, i każde słowo, jakie wypowiada.
    Kocham to, jak wygląda, i każdy jego uczynek, i jego samego.
  • Rozsądny człowiek powinien poprzestawać na towarzystwie swej własnej osoby.
  • Tutejsze życie przypomina postawienie przed głodnym człowiekiem jednego dania, aby skoncentrował na nim cały swój apetyt. Z życiem miejskim jest tak, jakby zaprosić kogoś na ucztę przygotowaną przez francuskich kucharzy; cały posiłek z pewnością przyniesie mu nie mniejsze zadowolenie, lecz poszczególne dania ledwo zaznaczą się w jego pamięci.

Inne

  • Ja jednego dnia potrafię więcej potęgi włożyć w moją miłość niż on przez osiemdziesiąt lat, choćby kochał całą mocą swej marnej istoty.
  • Masz, na co zasłużyłaś. Sama siebie zabiłaś. tak, teraz mnie całuj i teraz płacz! Żądaj ode mnie pocałunków o łez... będę dla ciebie tylko trucizną i wyrokiem potępienia.
  • Marzyłam w ciągu mojego życia, marzenia, które zawsze ze mną zostawały, zmieniały moje poglądy, przechodząc wciąż przeze mnie, jak wino przechodzi wodę, odmieniały kolor moich myśli.
  • Miłość jest jak liście w lesie – czas ją zmienia, tak jak zima zmienia wygląd lasu.
  • Nie mogę żyć bez mego życia! Nie mogę żyć bez mojej duszy!
  • Widzę niebiańską jaśniejącą chwałę i wiarę, którą świeci jednakowo.