Emily Brontë: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m r2.6.6) (Robot dodał vi:Đồi gió hú |
m Bot: removing existed iw links in Wikidata |
||
Linia 36: | Linia 36: | ||
[[Kategoria:Angielscy poeci]] |
[[Kategoria:Angielscy poeci]] |
||
[[Kategoria:Angielscy prozaicy]] |
[[Kategoria:Angielscy prozaicy]] |
||
[[en:Emily Brontë]] |
|||
[[es:Emily Brontë]] |
|||
[[fa:امیلی برونته]] |
|||
[[it:Emily Brontë]] |
|||
[[li:Emily Brontë]] |
|||
[[nn:Emily Brontë]] |
|||
[[tr:Emily Brontë]] |
|||
[[vi:Đồi gió hú]] |
Wersja z 11:34, 11 kwi 2014
Emily Jane Brontë (1818–1848) – angielska prozaiczka i poetka.
Wichrowe wzgórza
(ang. Wuthering Heights, tłum. Tomasz Bieroń)
- Błogość mej duszy zabija ciało, lecz nie wystarcza samej sobie.
- Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal.
Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po prostu nic wspólnego.
- Kocham ziemię pod jego stopami i powietrze nad jego głową, i każda rzecz, której dotyka, i każde słowo, jakie wypowiada.
Kocham to, jak wygląda, i każdy jego uczynek, i jego samego.
- Rozsądny człowiek powinien poprzestawać na towarzystwie swej własnej osoby.
- Tutejsze życie przypomina postawienie przed głodnym człowiekiem jednego dania, aby skoncentrował na nim cały swój apetyt. Z życiem miejskim jest tak, jakby zaprosić kogoś na ucztę przygotowaną przez francuskich kucharzy; cały posiłek z pewnością przyniesie mu nie mniejsze zadowolenie, lecz poszczególne dania ledwo zaznaczą się w jego pamięci.
Inne
- Ja jednego dnia potrafię więcej potęgi włożyć w moją miłość niż on przez osiemdziesiąt lat, choćby kochał całą mocą swej marnej istoty.
- Masz, na co zasłużyłaś. Sama siebie zabiłaś. tak, teraz mnie całuj i teraz płacz! Żądaj ode mnie pocałunków o łez... będę dla ciebie tylko trucizną i wyrokiem potępienia.
- Marzyłam w ciągu mojego życia, marzenia, które zawsze ze mną zostawały, zmieniały moje poglądy, przechodząc wciąż przeze mnie, jak wino przechodzi wodę, odmieniały kolor moich myśli.
- Miłość jest jak liście w lesie – czas ją zmienia, tak jak zima zmienia wygląd lasu.
- Nie mogę żyć bez mego życia! Nie mogę żyć bez mojej duszy!