Tadeusz Gajcy: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m File renamed: File:Tadusz Gajcy, portrait.jpg → File:Tadeusz Gajcy, portrait.jpg typo in name |
m - nagrobek, drobne redakcyjne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[File:Tadeusz Gajcy, portrait.jpg|mały| |
[[File:Tadeusz Gajcy, portrait.jpg|mały|<center>Tadeusz Gajcy]] |
||
[[Plik:Tadeusz Gajcy Grave.jpg|mały|170px|Grób Tadeusza Gajcego na warszawskim [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]]]] |
|||
'''[[w:Tadeusz Gajcy|Tadeusz Gajcy]]''' (1922–1944) – polski poeta, żołnierz Armii Krajowej. |
'''[[w:Tadeusz Gajcy|Tadeusz Gajcy]]''' (1922–1944) – polski poeta, żołnierz Armii Krajowej. |
||
* I chociaż bije ziemia skalista i srebrna<br />pod tobą jest ojczyzna z drżącego płomienia. |
* I chociaż bije ziemia skalista i srebrna<br />pod tobą jest ojczyzna z drżącego płomienia. |
Wersja z 17:23, 19 paź 2013
Tadeusz Gajcy (1922–1944) – polski poeta, żołnierz Armii Krajowej.
- I chociaż bije ziemia skalista i srebrna
pod tobą jest ojczyzna z drżącego płomienia.- Źródło: Czas
- Zobacz też: ojczyzna
- Kochałem ja ty zapewne, ale mi serca dano skąpo na miłość moją niepotrzebną,
bowiem stawały nad epoką, której imiona dajesz teraz, olbrzymia śmierć i przerażenie.- Źródło: poemat Do potomnego
- Zobacz też: wojna
- Mówisz: ciałem człowieczym trzeba schodzić nisko, najniżej,
bo radosna w locie tym wieczność jest kołyską zrodzoną na krzyżu.- Źródło: Żegnając się z Matką
- Zobacz też: cierpienie, krzyż
- Od mego ciała do twego
droga jak ręka prosta,
lecz ciągle dzieli nas echo
w sercu podwójnym i głosach.- Źródło: Nad ranem
- Szukam w gwiazdach zarysu twego. Między nami jak dłonie dwie złączone są pamięci nasze i miłości,
a jeden tylko wspólny dom, który nade mną w tobie rośnie.- Źródło: poemat Do potomnego
- Zobacz też: miłość
- Serce pełne miłości smutnej niosę
jak żołnierz mogiłę pod swym hełmem
niesie przez czas.- Źródło: poemat Do potomnego
- Ten czas, ta noc i ja bez miejsca nad tobą ważą się i uczą:
ostatni sen, a boleść pierwsza i słona miłość nad ojczyzną.- Źródło: poemat Do potomnego