Józef Wybicki: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m ort., format, dr zmiana |
drobne merytoryczne |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
* Nie mieli swojego języka, nie umieli mówić, jak ich przodkowie: Kochanowscy, Skargowie, Orzechowscy – utworzyli sobie jakiś bełkot barbarzyński, z łaciny i polszczyzny złożony, do którego my jeszcze Pomorzanie dodali słowa Kaszubów i Wendów. |
* Nie mieli swojego języka, nie umieli mówić, jak ich przodkowie: Kochanowscy, Skargowie, Orzechowscy – utworzyli sobie jakiś bełkot barbarzyński, z łaciny i polszczyzny złożony, do którego my jeszcze Pomorzanie dodali słowa Kaszubów i Wendów. |
||
** Opis: o polskiej szlachcie w czasach saskich. |
|||
** Źródło: ''Pamiętniki…'' (1840) |
** Źródło: ''Pamiętniki…'' (1840) |
||
** Zobacz też: [[Kaszubi]] |
** Zobacz też: [[Kaszubi]], [[szlachta]] |
||
{{Wikisource|strona=Józef Wybicki|dopełniacz=Józefa Wybickiego}} |
{{Wikisource|strona=Józef Wybicki|dopełniacz=Józefa Wybickiego}} |
Wersja z 22:10, 9 paź 2013
Józef Wybicki (1747–1822) – polski pisarz i polityk.
- Jak Czarniecki do Poznania
wracał się przez morze
dla ojczyzny ratowania
po szwedzkim rozbiorze- Źródło: Mazurek Dąbrowskiego
- Mówił ojciec do swej Basi, Cały zapłakany:
Słuchaj jeno, pono nasi Biją w tarabany.- Źródło: Mazurek Dąbrowskiego
- Nie mieli swojego języka, nie umieli mówić, jak ich przodkowie: Kochanowscy, Skargowie, Orzechowscy – utworzyli sobie jakiś bełkot barbarzyński, z łaciny i polszczyzny złożony, do którego my jeszcze Pomorzanie dodali słowa Kaszubów i Wendów.