Henri de Lubac: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
formatowanie automatyczne |
drobne techniczne, ort., drobne redakcyjne, poprawa linków |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''[[w:Henri de Lubac|Henri de Lubac]]''' (1896–1991) – francuski jezuita, kardynał. |
'''[[w:Henri de Lubac|Henri de Lubac]]''' (1896–1991) – [[Francja|francuski]] [[jezuici|jezuita]], kardynał. |
||
* Jest rzeczą jasną, że Kościół stoi dziś wobec poważnego kryzysu. Pod nazwą ''nowego Kościoła'', ''Kościoła posoborowego'' próbuje obecnie utrwalić swoje istnienie Kościół odmienny od Kościoła Chrystusowego: zagrożone od wewnątrz apostazją antropocentryczne społeczeństwo, które pozwala, by je ogarnął i uniósł ze sobą ruch powszechnej rezygnacji pod pretekstem odnowy, ekumenizmu lub przystosowania. |
* Jest rzeczą jasną, że Kościół stoi dziś wobec poważnego kryzysu. Pod nazwą ''nowego Kościoła'', ''Kościoła posoborowego'' próbuje obecnie utrwalić swoje istnienie Kościół odmienny od Kościoła Chrystusowego: zagrożone od wewnątrz apostazją antropocentryczne społeczeństwo, które pozwala, by je ogarnął i uniósł ze sobą ruch powszechnej rezygnacji pod pretekstem odnowy, ekumenizmu lub przystosowania. |
||
** Opis: |
** Opis: przemówienie na Światowym Kongresie Teologicznym w Toronto, sierpień 1967. |
||
** Źródło: „Témoignage Chrétien” |
** Źródło: „Témoignage Chrétien”, 1 września 1967. |
||
** Zobacz też: [[ekumenizm]], [[Sobór Watykański II]] |
** Zobacz też: [[ekumenizm]], [[Sobór Watykański II]] |
||
{{DEFAULTSORT:Lubac (du), Henri}} |
|||
[[Kategoria:Francuscy duchowni katoliccy]] |
[[Kategoria:Francuscy duchowni katoliccy]] |
||
[[Kategoria:Jezuici]] |
[[Kategoria:Jezuici]] |
Wersja z 13:14, 16 wrz 2013
Henri de Lubac (1896–1991) – francuski jezuita, kardynał.
- Jest rzeczą jasną, że Kościół stoi dziś wobec poważnego kryzysu. Pod nazwą nowego Kościoła, Kościoła posoborowego próbuje obecnie utrwalić swoje istnienie Kościół odmienny od Kościoła Chrystusowego: zagrożone od wewnątrz apostazją antropocentryczne społeczeństwo, które pozwala, by je ogarnął i uniósł ze sobą ruch powszechnej rezygnacji pod pretekstem odnowy, ekumenizmu lub przystosowania.
- Opis: przemówienie na Światowym Kongresie Teologicznym w Toronto, sierpień 1967.
- Źródło: „Témoignage Chrétien”, 1 września 1967.
- Zobacz też: ekumenizm, Sobór Watykański II