Józef Bilczewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
obrazek
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Józef_Bilczewski.png|mały|<center>Święty Józef Bilczewski</center>]]
'''[[w:Józef Bilczewski|Józef Bilczewski]]''' (1860–1923) – polski święty Kościoła katolickiego, arcybiskup lwowski obrządku łacińskiego, profesor teologii dogmatycznej na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie.
'''[[w:Józef Bilczewski|Józef Bilczewski]]''' (1860–1923) – [[Polacy|polski]] święty [[Kościół katolicki|Kościoła katolickiego]], arcybiskup lwowski obrządku łacińskiego, profesor teologii dogmatycznej na Uniwersytecie Jana Kazimierza we [[Lwów|Lwowie]].


==O Józefie Bilczewskim==
==O Józefie Bilczewskim==

Wersja z 23:26, 11 wrz 2013

Święty Józef Bilczewski

Józef Bilczewski (1860–1923) – polski święty Kościoła katolickiego, arcybiskup lwowski obrządku łacińskiego, profesor teologii dogmatycznej na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie.

O Józefie Bilczewskim

  • Gdyby w jednej osobie chcieć zebrać wszystko, co wojna powszechnie niosła, czym obarczała, jakiego wymagała hartu i co trzeba było mieć w sobie, w swym życiu wewnętrznym, żeby zmienne losy wojny wytrzymywać i przetrzymać, żeby być nad wojnę silniejszym (...); gdyby na przykładzie jednego człowieka chcieć wyrazić wiarę w Prawdę i w to, że wszelka prawda opiera się na nadprzyrodzonej, że religia jest wszelkiej prawdy w stosunkach ludzkich niezmożonym fundamentem; gdyby w postać istniejącego w rzeczywistości człowieka ująć Nadzieję, że ideały urzeczywistnić się dadzą, sprawiedliwość zatryumfuje (...) gdyby jednym imieniem wyrazić Miłość uosobioną, mistyczną ku Bogu, płomienną ku Ojczyźnie, a stałą i równą ku wszelkim obowiązkom, których wypełnianie nie dopuszcza ni wahań ni lęku; słowem: gdyby w jednej osobie zebrać wszystko, co w wielkiej wojnie było charakteru, siły ducha i gotowości do poświęceń, a zarazem nieustępliwości od katolickiego i polskiego pionu – wskazałbym na osobę arcybiskupa lwowskiego, ks. Józefa Bilczewskiego.
    Przetrwał we Lwowie wszystkie okupacje i wojnę rysko-polską zawsze jednaki, jednakowo posągowy; prawdziwie z jednej urobiony bryły. Z nadmiernej obfitości grozy wojny długiej a straszliwej, największym przygnębieniem był mu napad tej Rusi; i w tym także był wyrazicielem nas wszystkich. Nigdy, ani w najgorszych przypadłościach wojny nie przestał diecezją rządzić naprawdę i kierować. Osobowość zaś miał tak potężną i z takim wpływem na umysły, iż napawał innych własnym duchem i budził wiarę, że tyle zła skończy się jednak na dobrem. Był to prawdziwie mąż Boży.
    • Autor: Feliks Koneczny
    • Źródło: Święci w dziejach narodu polskiego, wyd. „Antyk”, s. 672, 673.