Ania z Avonlea

Ania z Avonlea (ang. Anne of Avonlea) – powieść Lucy Maud Montgomery z 1909 roku.

Cytaty w przekładzie Rozalii Bernsteinowej

Wypowiedzi postaci

Ania Shirley

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Ania Shirley.

• Czasem drobiazgi odgrywają w życiu większą rolę niż rzeczy ważne.
  • Zobacz też: drobiazg

• Ilekroć doznajemy przykrości, powinniśmy wspomnieć jakąś radość, która dałaby się tamtej przeciwstawić.
  • Zobacz też: przykrość

Gilbert Blythe

• (...) każda jednostka powinna przez całe życie o coś walczyć, ktoś chyba nawet określił człowieka jako zwierzę walczące?… Ja pragnę zwalczać chorobę, cierpienia i ciemnotę, tak często idące z sobą w parze. Chcę uczciwie wykonać moją część ogólnoludzkiej pracy, chcę dodać coś do zasobu wiedzy, którą nagromadziły wieki poprzednie. Ci, co żyli przede mną, zrobili tak wiele dla mnie, że chcę okazać mą wdzięczność czyniąc coś dla przyszłych pokoleń. To jedyny sposób wywiązania się uczciwie z długów zaciągniętych wobec społeczeństwa.

• A fellow has to fight something all through life... didn't somebody once define man as a fighting animal?... and I want to fight disease and pain and ignorance... which are all members one of another. I want to do my share of honest, real work in the world, Anne... add a little to the sum of human knowledge that all the good men have been accumulating since it began. The folks who lived before me have done so much for me that I want to show my gratitude by doing something for the folks who will live after me. It seems to me that is the only way a fellow can get square with his obligations to the race.

• Zgadzam się z tobą, Aniu, że w zasadzie istnieją lepsze sposoby wychowywania, lecz kara cielesna może być ostatnią ucieczką nauczyciela. Janka słusznie uważa, że bywają dzieci, na które nie ma innego sposobu, tylko rózga. Ja też tylko w ostateczności będę się do niej uciekał.
  • I think, as you say, Anne, that there are better ways of managing as a rule, and that corporal punishment should be a last resort. But on the other hand, as Jane says, I believe there is an occasional child who can't be influenced in any other way and who, in short, needs a whipping and would be improved by it. Corporal punishment as a last resort is to be my rule. (ang.)
  • Postać: Gilbert Blythe

Maryla Cuthbert

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Maryla Cuthbert.

• Należy starzeć się wraz ze wszystkimi swymi rówieśnikami (...). Kto tego nie czyni, musi wreszcie zostać samotny.
  • Zobacz też: starość

• Sami stwarzamy sobie życie, gdziekolwiek jesteśmy.
  • Zobacz też: życie

• Życie nasze bywa bogate lub ubogie zależnie od tego, co w nie wkładamy, a nie od tego, co zeń czerpiemy.

Pan Harrison

• (...) bywam zbyt prędki, zbyt porywczy nawet. Nie umiem się pohamować od mówienia prawdy w oczy. Trzeba mnie brać takim, jakim jestem.
  • I'm too hasty myself sometimes, miss... far too hasty. But I can't help speaking out just what I think and folks must take me as they find me. (ang.)

• Gdy chodziłem do szkoły, regularnie, każdego dnia, dostawałem baty. Nauczyciel twierdził, że o ile kiedy nie splatałem figla, to tylko dlatego, że nie zdążyłem, bo plan był z pewnością gotów.
  • When I went to school the master whipped me regular every day because he said if I wasn't in mischief just then I was plotting it. (ang.)

• Szczere ze mnie chłopisko. Rżnę prawdę prosto w oczy, nawet jeśli jest trochę gorzka.
  • (...) I'm a terrible outspoken old fellow, that's all... awful apt to tell the truth, no matter if it is a bit plain. (ang.)

• Szczęściem, zeszłej niedzieli padał deszcz, więc jest dość czystych naczyń.
  • Fortunately it rained last Sunday, so there's plenty of clean dishes. (ang.)

• Zmiany nie są przyjemne, lecz są bardzo pożyteczne.
  • Zobacz też: zmiana

Lawenda Levis

• Przyjaciel zjawia się w twoim życiu i za chwilę znika, pozostawiając ból bardziej dokuczliwy niż poprzednia pustka.
  • Zobacz też: ból, przyjaciel

• Sny i marzenia bywają bardzo piękne za dnia i w promieniach słońca, ale przestają wystarczać, gdy panuje ciemność i szaleje burza. Wówczas pragniemy rzeczywistości.

• To jest najgorsza... a może najlepsza strona życia codziennego. Nie pozwala ci być nieszczęśliwym do głębi, wciąż stara się dodać ci trochę uciechy i zadowolenia, nawet gdy już przeznaczone ci jest być zgnębionym i złamanym...

Inne postacie

• Do końca życia trzeba być przygotowanym na niespodzianki.
  • Postać: Małgorzata Linde
  • Zobacz też: niespodzianka

• Jeżeli nie wyjdziesz za mąż, nazywają cię starą panną, jeśli zaś wyjdziesz za mąż, to mąż cię tłucze, a więc najlepiej być wdową.
  • Postać: Marjory White
  • Zobacz też: małżeństwo, mąż, stara panna, wdowa, żona

• (...) ludzie sami zdobią lub szpecą swoje imiona.
  • Postać: Diana Barry
  • Zobacz też: imię

• Najważniejsze to utrzymanie subordynacji, a tego nie da się osiągnąć bez pewnej surowości. Jeżeli uczniowie nie zechcą być posłuszni, będę ich karała.(...) Sprawię im dobre lanie, oczywiście.
  • The main thing will be to keep order and a teacher has to be a little cross to do that. If my pupils won't do as I tell them I shall punish them.(...) Give them a good whipping, of course. (ang.)
  • Postać: Janka Andrews

• Serdeczna przyjaźń jest rzeczywiście bardzo pomocna w życiu. Powinniśmy sztandar jej trzymać wysoko i starać się nie zbrukać go nigdy brakiem szczerości i prawdy. Często jednak przyjaźnią nazywa się zwykłą poufałość niemającą nic wspólnego z tamtym wzniosłym uczuciem.
  • Postać: pani Allan

Inne cytaty

• – A wie pani, co to jest księżyc po nowiu? To mała złota łódeczka, napełniona marzeniami sennymi.
  – A gdy zahacza o obłok, niektóre z nich wypadają i dostają się do naszych snów.
  • Postacie: Pawełek Irving i Ania Shirley
  • Zobacz też: księżyc, marzenie, sen

• Ania stłumiła lekkie westchnienie. Kochała gorąco Dianę. Diana była jej najbliższą przyjaciółką, ale Ania od dawna już wiedziała, że ilekroć udaje się w świat marzeń, musi wędrować samotnie. Do krainy wyobraźni wiodła zaczarowana ścieżka, niedostępna dla jej najbliższych.
  • Anne smothered a little sigh. She loved Diana dearly and they had always been good comrades. But she had long ago learned that when she wandered into the realm of fancy she must go alone. The way to it was by an enchanted path where not even her dearest might follow her. (ang.)

• (...) ilekroć Basia dobrnęła do tablicy bez potknięcia się o cudze, bądź o własne nogi, koledzy zapisywali ten niezwykły fakt – w celu upamiętnienia go – na ścianie przedsionka.
  • (...) if Barbara ever managed to walk down the aisle without falling over her own or somebody else's feet the Avonlea scholars wrote the unusual fact up on the porch wall to commemorate it. (ang.)

• Może mimo wszystko, miłość nie zawsze zjawia się w życiu jak wspaniały rycerz poprzedzony fanfarami, otoczony przepychem?... Może zbliża się bezgłośnie i skromnie jak stary przyjaciel? Może ma pozory prozy, dopóki jakaś fala blasków, prześwietlająca nagle jej karty, nie wydobędzie z nich na jaw ukrytych rytmów i melodii?... Może... może miłość wykwita po prostu z serdecznej przyjaźni jak złocista róża z zielonego pąka?...
  • Zobacz też: miłość

• Należała [Eliza] do ludzi, których obecność wywołuje przeświadczenie, iż życie jest doliną łez, a uśmiech – nie mówiąc już o wesołości – godnym nagany trwonieniem energii duchowej. Panny Andrews były pannami od jakichś pięćdziesięciu lat i prawdopodobnie miały nimi pozostać do końca swej ziemskiej pielgrzymki. Mówiono, że Katarzyna nie straciła jeszcze nadziei wyjścia za mąż, lecz Eliza, urodzona pesymistka, nigdy jej nie miała.
  • Miss Eliza was one of those people who give you the impression that life is indeed a vale of tears, and that a smile, never to speak of a laugh, is a waste of nervous energy truly reprehensible. The Andrew girls had been "girls" for fifty odd years and seemed likely to remain girls to the end of their earthly pilgrimage. Catherine, it was said, had not entirely given up hope, but Eliza, who was born a pessimist, had never had any. (ang.)

• Pan Harrison z miejsca odmówił – na nic się zdały wszelkie podstępy.
  – Zdawało mi się, że pan pochwala nasze stowarzyszenie – żaliła się Ania.
  – Pochwalam, pochwalam. Ale moja pochwała nie sięga kieszeni.
  • Opis: reakcja pana Harrisona na prośbę o uiszczenie składki na Koło Miłośników Avonlea.
  • Zobacz też: pieniądze

• Zmywanie statków odbywało się w tym wariackim domu jedynie w dżdżyste dni niedzielne; gospodarz zabierał się wtedy zamaszyście do pracy, zmywał wszystkie naczynia w beczce z wodą deszczową, po czym pozwalał im obsychać na powietrzu.
  • As for washing dishes, Mr. Harrison never made any pretence of doing it unless a rainy Sunday came. Then he went to work and washed them all at once in the rainwater hogshead, and left them to drain dry. (ang.)
  • Opis: o panu Harrisonie według relacji Janka.

Cytaty w innym tłumaczeniu

• Być może wielkie uczucie nie wkracza w nasze życie w blasku glorii jak rycerz na koniu; być może wkrada się cichutko jak stary przyjaciel; być może rozwija się w pozornej monotonii, by nagły błysk olśnienia ujawnił rytm i ukrytą muzykę. Być może miłość rozwija się naturalnie z pięknej przyjaźni, jak herbaciana róża z zielonego pąka.
  • Zobacz też: uczucie

• Na tym właśnie polega piękno marzeń... Ludzie, których sobie wymyślimy, mają zawsze tyle lat, ile chcemy, żeby mieli.
  • Postać: Paweł Irving

• Ślub nie jest weselszy od pogrzebu, gdy wszystko się już skończy.
  • Postać: Karolina Czwarta
  • Zobacz też: pogrzeb, ślub

• Z tymi mężczyznami nigdy nic nie wiadomo.
  • Postać: Karolina Czwarta
  • Zobacz też: mężczyzna

• Zmiany nie zawsze są przyjemne, ale za to niezbędne. Dwa lata bez zmian w zupełności wystarczą. Jeżeli ten stan się przeciąga pewne sprawy mogą zarosnąć mchem.
  • Postać: pan Harrison

Zobacz też

• dziewczyna
• przyjaźń
• szkoła